Na taki rząd mówiło się też osiodłanie. Składały się na niego siodło ze strzemionami, uzda (ogłowie i kiełzno z wodzami), podpiersie i podogonie, a także olstra (czyli ‘skórzane futerały na krótką broń palną’) i czaprak (inaczej ‘długa ozdobna kapa okrywająca konia’).
Koń z rzędem był więc czymś wyjątkowym, dlatego z czasem upowszechniło się owo określenie na − ogólnie − ‘wysoką nagrodę dla kogoś, kto zrobi coś wyjątkowego, dokona czegoś niezwykłego’.
No to witamy konia z rzędem
