zależy jak liczyć - CIScofield w "Rightly Dividing the Word of Truth - ma w nagłówku 5 sądów:Robertamigo pisze:Wazna rzeczą jest, studiując Pismo, rozpoznanie że istnieje kilka rożnych rodzai sądu. Który sąd masz na mysli,Hardi ? Pismo wymienia ich siedem.
PIĘĆ SĄDÓW
Terminu “sąd ostateczny”, który tak często pojawia się w literaturze religijnej, nie znajdziemy w Piśmie Świętym, a co ważniejsze, w Piśmie Świętym nie pojawia się również idea przekazywana przez to określenie. Dr Pentecost trafnie mówi: Jest to figlarne przyzwyczajenie, przez które świat Chrześcijaństwa mówi o Sądzie, jako o wielkim wydarzeniu, które będzie miało miejsce na koniec świata, kiedy wszystkie istoty ludzkie, święci, grzesznicy, Żydzi i inne narody, żywi i martwi, staną przed “ Wielkim, 'Białym Tronem' i tam będą sądzeni. Nic nie może być bardziej dalekie od nauki Pisma Świętego".
Pismo Święte mówi o pięciu sądach, które różnią się od siebie pod czterema głównymi względami: (1) Pod względem tego, kto jest przedmiotem sądu; (2) Pod względem miejsca sądu (3) Pod względem czasu sądu (4) Pod względem rezultatu sadu.
1. Grzechy wierzących zostały już osądzone. – Czas, rok 30 naszej ery. Miejsce, Krzyż. Rezultat, Śmierć Chrystusa, Usprawiedliwienie wierzących.
A On dźwigając krzyż swój, szedł na miejsce, zwane Trupią Czaszką, co po hebrajsku zwie się Golgota, GDZIE GO UKRZYŻOWALI. Jan. 19:17-18
On grzechy nasze sam na ciele swoim Poniósł na drzewo. 1 Piotr. 2:24.
Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; 1 Piotr. 3:18
Chrystus Wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie, Gal. 3:13.
On tego, Który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w Nim stali się sprawiedliwością Bożą. 2 Kor. 5:21.
Gdyż w takim razie musiałby cierpieć wiele razy od początku świata; ale obecnie Objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie. Hebr. 9:26
Oczyszczenie grzechów naszych PRZEZ SAMEGO SIEBIE uczyniwszy. Hebr. 1:3.
Przeto teraz ŻADNEGO POTĘPIENIA NIE MA dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Rzym. 8:1.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy Temu, który mnie posłał, MA żywot wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł z śmierci do żywota. Jan. 5:24.
Słowo przetłumaczone jako “ sąd” w tym fragmencie ( “ potępienie” w powszechnej wersji ), jest tym samym słowem “ sąd” w Ewangelii św. Mateusza 10: 15; Liście do Hebrajczyków i Drugim liście św. Piotra 2: 4. Całkowicie inne słowo jest użyte w Drugim liście św. Pawła do Koryntian 5: 10, gdzie sąd odnosi się do naszych czynów jako wiernych.
2. Swoje własne “ ja” wiernego musi być sądzone. – Czas, kiedykolwiek. Miejsce, gdziekolwiek. Rezultat, upomnienie. Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 11: 31, 32
( .. ) List do Hebrajczyków 12: 7
Zobacz również Pierwszy list św. Piotra 4: 17; Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 5: 5; Druga Księga Samuela 7: 14, 15; Druga Księga Samuela 12: 13, 14; Pierwszy list do Tymoteusza 1: 20.
3. Czyny wiernych zostaną osądzone – Czas, kiedy przyjdzie Chrystus. Miejsce, “ Ponad Ziemią”. Rezultat, dla wiernego “ nagroda” lub “ zguba” – “ ale on sam ( wierny ) zostanie ocalony”.
Wzniosłą myślą jest to, że mimo iż Chrystus odkupił nasze grzechy swoim własnym ciałem na krzyżu, a Bóg poszedł z nami na ugodę, aby “ więcej ich nie wspominać” ( List do Hebrajczykow 10: 17 ), każdy czyn musi zostać osądzony.
( ... ) Drugi list św. Pawła do Koryntian 5: 9, 10
( ... ) List św. Pawła do Rzymian 14: 10
Można zauważyć, że oba te fragmenty ograniczają się do kontekstu wiernych. W pierwszym Apostoł napisał o nas, jako o dwóch stanach: albo mieszkamy w ciele lecz z dala od Pana, albo jesteśmy poza ciałem i mieszkamy z Panem; język, który nie mógłby być używany przez niewierzących.
( ... ) Drugi list św. Pawła do Koryntian 5: 8, 9
Poniższy fragment ukazuje podstawę “ Sądu Czynów”.
( ... ) Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 3: 11-15
Te oto fragmenty określają czas tego sądu:
( ... ) Ewangelia św. Mateusza 16: 27
( ... ) Ewangelia św. Łukasza 14: 14 ( Zobacz Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 15 : 22, 23 )
( ... ) Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 4: 5
[ Pouczające jest, zważywszy na tą nieuchronną analizę naszych kiepskich czynów, dowiedzieć się, że Bóg prowadzi nas teraz w swojej miłości, żeby znaleźć coś w tych naszych poczynaniach, za co mógłby nas nagrodzić i pochwalić ].
( ... ) Objawienie św. Jana 22: 12
( ... ) Drugi list św. Pawła do Tymoteusza 4: 8
Miejsce tego sądu, Pierwszy list św. Pawła do Tesaloniczan 4: 16, 17. Zobacz także Ewangelię św. Mateusza 25: 24-30
4. Narody będą sądzone. – Czas, wspaniałe pojawienie się Chrystusa. Miejsce, Dolina Jehoshaphat. Rezultat, niektórzy ocaleni, niektórzy zgubieni. Czas, Ewangelia św. Mateusza 25: 31, 32; Ewangelia św. Mateusza 13: 40, 41. Miejsce, Księga Joela 3: 1, 2, 12-14. Podstawa, traktowanie tych, których Chrystus nazywa tam, “ swoimi najmniejszymi braćmi”. Ewangelia św. Mateusza25: 40, 45; Księga Joela 3: 3, 6, 7.
Wierzy się, że Ci “ najmniejsi bracia” to cząstka Żydów, którzy zwrócili się do Jezusa, jako swojego Mesjasza, podczas “ wielkiej troski”, który ma miejsce po “ odjęciu” Kościoła i zostanie zakończony wspaniałym pojawieniem się naszego Pana. Ewangelia św. Mateusza 24: 21, 22; Objawienie św. Jana 7: 14; Drugi list św. Pawła do Tesaloniczan 2: 3-9. Dowód jest zbyt obszerny, żeby go tutaj przedstawić. Jednakże dowodem jest, że ci “ najmniejsi bracia” nie mogą być wiernymi tego okresu, ponieważ możliwe by było znaleźć jakąś znaczną liczbę Chrześcijan, którzy byli by tak niedouczeni, żeby nie wiedzieć, Ze “ urzędnicy uprzejmości” dla wiernych są naprawdę “ duchownymi” samego Jezusa.
Rezultat: Ewangelia św. Mateusza 25: 46
Ponieważ ten sąd żyjących narodów jest czasami mylony z tym od “ wielkiego białego tronu” w Objawieniu św. Jana 20: 11, dobrze będzie zanotować poniższe różnice pomiędzy tymi dwoma scenami:
Żyjące narody Wielki Biały Tron
Bez zmartwychwstania Ze zmartwychwstaniem
Sądzone żyjące narody Sądzeni “ martwi”
Na Ziemi Niebo i Ziemia
Bez ksiąg Otworzą się księgi
Trzy klasy – owca, kozy, “ najmniejsi bracia” Jedna klasa – “ umarli”
Czas, kiedy pojawi się Chrystus Po Jego tysiącletnim panowaniu
Święci połączą się z Chrystusem w tym sądzie, zatem nie mogą być jego przedmiotem. Porównaj Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 6: 2 z Księgą Daniela 7: 22 i List św. Judy 14, 15.
Tak naprawdę oba te sądy maja tylko jedną rzecz wspólna – Sędzię.
5. Niegodziwi umarli będą sadzeni – Czas, wyznaczony dzień po Milenium. Dzieje Apostolskie 17: 31; Objawienie św. Jana 20: 5, 7. Miejsce, przed “ Wielkim, Białym Tronem, Objawienie św. Jana 20: 11. Rezultat Objawienie św. Jana 20: 15.
Niektórym może sprawić kłopot słowo “ dzień” w takich fragmentach jak Dzieje Apostolskie 17: 31 i List św. Pawła do Rzymian 2: 16. Zobacz poniższe fragmenty, gdzie “ dzień” oznacza przedłużony okres: Drugi list św. Piotra 3: 8; Drugi list św. Pawła do Koryntian 6: 2; Ewangelia św. Jana 8: 56. “ Godzina” z Ewangelii św. Jana trwa już ponad 1900 lat.
[ Uwaga: Pismo św. mówi także o sądzie aniołów . Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 6: 3; Księga Judy 6; Drugi list św. Piotra 2: 4; Ewangelia św. Łukasza 22: 30 prawdopodobnie odnosi się do takich sędziów jak w systemie teokratycznym – jest to urząd raczej administracyjny niż sądowy. Patrz Księga Izajasza 1: 26 ].
za: http://www.biblebelievers.com/scofield/ ... tly05.html
za: http://www.biblebelievers.com/scofield/ ... tly05.htmlTHE FIVE JUDGMENTS
The expression "general judgment," of such frequent occurrence in religious literature, is not found in the Scriptures, and, what is of more importance, the idea intended to be conveyed by that expression is not found in the Scriptures.
Dr. Pentecost well says: "It is a mischievous habit that has led the Christian world to speak of the judgment as being one great event taking place at the end of the world, when all human beings, saints, sinners, Jews and Gentiles, the living and the dead, shall stand up before the great white throne and there be judged. Nothing can be more wide of the teaching of the Scriptures."
The Scriptures speak of five judgments, and they differ in four general respects: as to who are the subjects of judgment; as to the place of judgment; as to the time of judgment; as to the result of the judgment.
THE JUDGMENT AS TO BELIEVERS
Their sins have been judged.
Time: A. D. 30.
Place: the cross.
Result: death for Christ: justification for the believer.
'And he bearing his cross went forth into a place called the place of a skull, which is called in the Hebrew, Golgotha: Where they crucified him" (John 19:17-18).
"Who his own self bare our sins in his own body on the tree" I Pet. 2:24).
"For Christ also hath once suffered for sins, the just for the unjust, that he might bring us to God" (I Pet. 3: 18).
"Christ hath redeemed us from the curse of the law, being made a curse for us: for it is written, Cursed is every one that hangeth on a tree" (Gal. 3:13).
"For he [God] hath made him [Christ] to be sin for us, who knew no sin; that we might be made the righteousness of God in him" (2 Cor. 5:21).
"But now once in the end of the world hath he appeared, to put away sin by the sacrifice of himself' (Heb. 9:26).
"When he had by himself purged our sins" (Heb. 1:3).
"There is therefore now no condemnation to them which are in Christ Jesus, who walk not after the flesh, but after the Spirit." (Rom. 8:1).
THE JUDGMENT OF SIN IN THE BELIEVER
Time: any time.
Place: anywhere.
Result: chastisement by the Lord, if we judge not ourselves.
"For if we would judge ourselves, we should not be judged. But when we are judged, we are chastened of the Lord, that we should not be condemned with the world" (I Cor. 11:31-32).
"If ye endure chastening, God dealeth with you as with sons; for what son is he whom the father chasteneth not?" (Heb. 12:7).
(See also I Pet. 4:17; 1 Cor. 5:5; 2 Sam. 7:14-15; 2 Sam. 12:13-14; 1 Tim. 1:20.)
THE CONDUCT, OR WORKS OF BELIEVERS ARE TO BE JUDGED
Time: when Christ comes.
Place: "in the air."
Result to the believer: "reward" or "loss." "But he himself shall be saved."
It is a solemn thought that though Christ bore our sins in Hi own body on the tree and God has entered into covenant with us to "remember them no more" (Heb. 10: 17), every work must corn into judgment. The life, the works of the believer must be reviewed by the Lord.
"Wherefore we labour, that, whether present or absent, we may be accepted of him. For we must all appear before the judgment seat of Christ; that every one may receive the things done in his body, according to that he hath done, whether it be good or bad." (2 Cor. 5:9-10).
"But why dost thou judge thy brother? or why dost thou set a naught thy brother? for we shall all stand before the judgment seat of Christ" (Rom. 14: 10).
It will be observed that both of these passages are limited by the context to believers. In the first, the apostle speaks of us as in one of two states: either we are at home in the body and absen from the Lord, or absent from the body and present with the Lord-language which could not he used of unbelievers. "Where fore we make it our aim" to be well-pleasing unto the Lord, 'fio we must all be made manifest" (2 Cor. 5:8-9).
In the other passage the words "we" and "brother" again limi it to believers. The Holy Spirit never comingles the saved and the unsaved. Then, lest it should seem incredible that a blood-cleansed saint could come into any judgment whatever, he quotes from Isaiah to prove that "every knee shall bow," and adds, "So then every one of us shall give account of himself to God."
The following passage gives the basis of the judgment of works: "For other foundation can no man lay than that is laid, which is Jesus Christ. Now if any man build upon this foundation gold, silver, precious stones, wood, hay, stubble: every man's work shall be made manifest: for the day shall declare it, because it shall be revealed by fire; and the fire shall try every man's work of what sort it is. If any man's work abide which he hath built thereupon, he shall receive a reward. If any man's work shall be burned, he shall suffer loss; but he himself shall be saved; yet so as by fire" (I Cor. 3:11-15).
The following passages fix the time of this judgment: "For the Son of man shall come in the glory of his Father, with his angels: and then he shall reward every man according to his works" (Matt. 16:27). "And thou shalt be blessed; for they cannot recompense thee: for thou shalt be recompensed at the resurrection of the just" (Luke 14:14). (See I Cor. 15:22-23.) "Therefore judge nothing before the time, until the Lord come, who both will bring to light the hidden things of darkness, and will make manifest the counsels of the hearts: and then shall every man have praise of God" (I Cor. 4:5).
But how comforting it is, in view of that inevitable scrutiny of our poor works, to learn that in His patient love He is so leading us and working in us now that He can then find something in it all for which to praise us.
"Behold, I come quickly; and my reward is with me, to give every man according as his work shall be" (Rev. 22:12).
"Henceforth there is laid up for me a crown of righteousness, which the Lord, the righteous Judge, shall give me at that day" (2 Tim. 4:9).
For the place of this judgment, see I Thessalonians 4:17 and Matthew 25:24-30.
THE JUDGMENT OF THE NATIONS
Time: the glorious appearing of Christ (Matt. 25:31-32; Matt. 13:40-41).
Place: the valley of Jehoshaphat (Joel 3:1-2,12-14).
Result: some saved, some lost (Matt. 25:46).
Basis: The treatment of those whom Christ there calls, "my brethren" (Matt. 25:40-45; Joel 3:3,6- 7). These "brethren" we believe are the Jewish remnant who shall turn to Jesus as their Messiah during "the great tribulation" which follows the taking away of the church and is terminated by the glorious appearing of our Lord (Matt. 24:21-22; Rev. 7:14; 2 Thess. 2:3-9). The proof is too extensive to be put forth here. It is evident, however, that these "brethren" cannot be believers of this dispensation, for it would be impossible to find any considerable number of Christians who are so ignorant that they do not know that offices of kindness to believers are really ministries to Jesus Himself.
As this judgment of the living nations is sometimes confounded with that of the great white throne in Revelation 20:11, it may be well to note the following contrasts between the two scenes.
The living nations will be characterized by the following: no resurrection; living nations judged; on the earth; no books; three classes-sheep, goats, "brethren"; time, when Christ appears. The great white throne will be characterized by the following: a resurrection; "the dead" judged; heavens and earth fled away; "books were opened"; one class: "the dead"; after He has reigned one thousand years.
The saints will be associated with Christ in this judgment and hence cannot be the subjects of it. (See I Cor. 6:2; Dan. 7:22; Jude verses 14-15.)
In truth, the judgment of the great white throne and the judgment of the living nations have but one thing in common: the Judge.
THE JUDGMENT OF THE WICKED DEAD
Time: a determined day, after the millennium (Acts 17:31; Rev.
20:5,7).
Place: before the great white throne (Rev. 20: 11
Result: Rev. 20:15.
Some may be troubled by the word "day" in such passages as Acts 17:31 and in Romans 2:16. See the following passages, where "day" means a lengthened period: 2 Pet. 3:8; 2 Cor. 6:2; John 8:56. The "hour" of John 5:25 has now lasted more than eighteen hundred years.
The Scriptures speak, also, of a judgment of angels (I Cor. 6:3; Jude verse 6; 2 Pet. 2:4). Luke 22:30 probably refers to judges as under the theocracy - an administrative office, rather than judicial. (See Isaiah 1:26.)
Nie oznacza to napewno, iż przyjście Jezusa sprowadza zagładę na ludzi, którzy ni mieli okazji go poznać, a więc nie mieli okazji go odrzucić (w 1 poście historia muzłumanina pokazuje iż takowy nie miał).
ale cóż, wierzę najwyraźniej w bardziej miłośiernego Boga niż ty. Oczywiście nooffence, stwierdzam na podstawie tego co napisałeś.
