Gdzie wolna wola?

[fantomik]

I tu jest pytanie CO OZNACZA WYPLUCIE

Wypluwanie czegoś to pozbywanie się tego. To coś zbytecznego, niepotrzebnego. Pan pozbywa się tych, którzy sądzą, że do Niego należą, bo wołają: "Panie, panie...".

Za dużo według mnie wczytujesz Siostro w oderwaniu od bezpośredniego tekstu. Wyplucie jest pewne (Pan to im obiecał), to nie jakaś groźba czy coś -- ale najważniejsze że to wyplucie ma cel. Celem jest nabycie od Chrystusa prawdziwego skarbu oraz prawdziwego wzroku aby móc dostrzec ten skarb w Chrystusie, a nie ten, który myślą (myślimy?) że posiadamy. To wyplucie jest wyrazem Łaski, każdy z kościołów w Objawieniu znajduje się w dłoniach Jezusa Chrystusa -- On dzierży nasze zbory i nas

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

[Norbi]

Szkoda, że nie cytujesz dalej

bo mi przyszedl akurat na mysl ten cytat, ktory zapodalam.

I to jest ten błąd, który ciągle popełniasz, Agnieszko.
Traktujesz Biblię jako "zbiór cytatów" nie zwracając uwagi nawet na bliski kontekst.
Jest to poważny błąd bo czyniąc w ten sposób będzie Ci ciężko poznać o czym tak naprawdę mówią dane Księgi czy rozdziały.

To tak gdybym napisał do Ciebie baaardzo długi list miłosny, a Ty byś czytała go wybierając pojedyncze fragmenty zdań ze środka listu w dowolnej kolejności.
List straciłby zupełnie swój sens, a Ty byś nie wiedziała o czym tak naprawdę w nim napisałem

[Małgorzata]

To tak gdybym napisał do Ciebie baaardzo długi list miłosny, a Ty byś czytała go wybierając pojedyncze fragmenty zdań ze środka listu w dowolnej kolejności.

A czyż to nie wspaniałe rozkoszować się każdym słowem pochodzącym z ust Pana?

[agnieszkas]

To tak gdybym napisał do Ciebie baaardzo długi list miłosny, a Ty byś czytała go wybierając pojedyncze fragmenty zdań ze środka listu w dowolnej kolejności.

A czyż to nie wspaniałe rozkoszować się każdym słowem pochodzącym z ust Pana?

[Dawid]

A czyż to nie wspaniałe rozkoszować się każdym słowem pochodzącym z ust Pana?

Ale jakaż to przyjemność rozkoszować się z tego, że wyrywa się fragment z kontekstu i podpina pod swoją teorię?

[jj]

A czyż to nie wspaniałe rozkoszować się każdym słowem pochodzącym z ust Pana?

Ale jakaż to przyjemność rozkoszować się z tego, że wyrywa się fragment z kontekstu i podpina pod swoją teorię?

Jest w tym jakis moment psychologiczny. Czlowiek, ktory wierzy w to, ze zbawienie mozna utracic, bedzie pamietal haslowo te fragmenty, ktore mowia o odpadnieciu, przeklenstwie, drzeniu i bojazni, bez kontekstu, nie dopuszczajac nawet mysli o tym, ze moze byc inaczej. Wtedy to sie staje „religia lęku” i nienaruszalna prawda o „łasce warunkowej”.
Tutaj walczy sie wlasnymi silami w celu uswiecenia siebie i nigdy nie jest sie sytym, ani zadowolonym, a grzech panuje poteznie nad cialem.
Wedlug mnie, jest to wynikiem braku zaufania i niedowiarstwa w obietnice Jezusa, ze nikt mnie nie wyrwie z Jego reki.
A przyczyna tego jest pomieszanie filozofii z teologia i wprowadzenie pojecia „swietej i nienaruszalnej wolnej woli czlowieka” do Ewangelii, ktora jest w pelni poddana swietej i nienaruszalnej woli Boga.

[Małgorzata]

Ale jakaż to przyjemność rozkoszować się z tego, że wyrywa się fragment z kontekstu i podpina pod swoją teorię?

Gdy analizuję jakiś temat, wyszukuję WSZYSTKIE fragmenty mówiące "za" i "przeciw". Odczytuję je w kontekstach, a potem rozkoszuję się tymi, które do mnie przemówiły

Tak było np. z wersetami o utracalności i nieutracalności zbawienia. A teraz rozkoszuję się słowami, że nikt i nic nie wyrwie mnie z Jego ręki

[agnieszkas]

A czyż to nie wspaniałe rozkoszować się każdym słowem pochodzącym z ust Pana?

Ale jakaż to przyjemność rozkoszować się z tego, że wyrywa się fragment z kontekstu i podpina pod swoją teorię?

Jest w tym jakis moment psychologiczny. Czlowiek, ktory wierzy w to, ze zbawienie mozna utracic, bedzie pamietal haslowo te fragmenty, ktore mowia o odpadnieciu, przeklenstwie, drzeniu i bojazni, bez kontekstu, nie dopuszczajac nawet mysli o tym, ze moze byc inaczej. Wtedy to sie staje „religia lęku” i nienaruszalna prawda o „łasce warunkowej”.
Tutaj walczy sie wlasnymi silami w celu uswiecenia siebie i nigdy nie jest sie sytym, ani zadowolonym, a grzech panuje poteznie nad cialem.
Wedlug mnie, jest to wynikiem braku zaufania i niedowiarstwa w obietnice Jezusa, ze nikt mnie nie wyrwie z Jego reki.
A przyczyna tego jest pomieszanie filozofii z teologia i wprowadzenie pojecia „swietej i nienaruszalnej wolnej woli czlowieka” do Ewangelii, ktora jest w pelni poddana swietej i nienaruszalnej woli Boga.

a co powiesz o Paul`u Washer, ktory ciagle prawie tylko napomina z drzeniem i ze lzami w oczach, po co on napomina ?, a chyba w utracalnosc zbawienia nie wierzy, jak mi sie zdaje ?

[Małgorzata]

Ciekawy przykład. Patrząc na Washera, to człowiek myśli, ze trzeba ciągle uważać, bać się. A to jest chyba nieutracalnik.
To jak to jest,jj, w obliczu tego, co wcześniej napisałeś?

[Quster]

a co powiesz o Paul`u Washer, ktory ciagle prawie tylko napomina z drzeniem i ze lzami w oczach, po co on napomina ?, a chyba w utracalnosc zbawienia nie wierzy, jak mi sie zdaje ?

no nie, mozna napominać z troski o to aby nasze ciała pełniły służbę czystą Bogu, jak pisze w Słowie, można płakać nad stanem w kościele, nie jest to złe... chyba że ktoś przy takich okazjach grozi piekłem, to wtedy problem, bo to oznacza, że zakłada utracalność zbawienia i być może potrzebę pracowania nad uczynkami

[jj]

Ciekawy przykład. Patrząc na Washera, to człowiek myśli, ze trzeba ciągle uważać, bać się. A to jest chyba nieutracalnik.
To jak to jest,jj, w obliczu tego, co wcześniej napisałeś?

Nie znam Washera, ale napominalem moje dzieci, kiedy byly male. Nigdy jednak nie zamierzalem wyprzec sie ojcostwa. A Bog jest lepszym Ojcem ode mnie.

[agnieszkas]

Ciekawy przykład. Patrząc na Washera, to człowiek myśli, ze trzeba ciągle uważać, bać się. A to jest chyba nieutracalnik.
To jak to jest,jj, w obliczu tego, co wcześniej napisałeś?

Nie znam Washera, ale napominalem moje dzieci, kiedy byly male. Nigdy jednak nie zamierzalem wyprzec sie ojcostwa. A Bog jest lepszym Ojcem ode mnie.

a powiedzmy syna hazardziste, alkoholika , narkomana, ktory nie poddaje sie terapii, bedziesz dalej utrzymywal i karmil ?

[agnieszkas]

a co powiesz o Paul`u Washer, ktory ciagle prawie tylko napomina z drzeniem i ze lzami w oczach, po co on napomina ?, a chyba w utracalnosc zbawienia nie wierzy, jak mi sie zdaje ?

no nie, mozna napominać z troski o to aby nasze ciała pełniły służbę czystą Bogu, jak pisze w Słowie, można płakać nad stanem w kościele, nie jest to złe... chyba że ktoś przy takich okazjach grozi piekłem, to wtedy problem, bo to oznacza, że zakłada utracalność zbawienia i być może potrzebę pracowania nad uczynkami

Hbr 3:7-14 Bw „Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie,(8) nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu, w dniu kuszenia na pustyni,(9) gdzie kusili mnie ojcowie wasi i wystawiali na próbę, chociaż oglądali dzieła moje przez czterdzieści lat.(10) Dlatego miałem wstręt do tego pokolenia i powiedziałem: Zawsze ich zwodzi serce; nie poznali też oni dróg moich,(11) tak iż przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do odpocznienia mego.(12) Baczcie, bracia, żeby nie było czasem w kimś z was złego, niewierzącego serca, które by odpadło od Boga żywego,(13) ale napominajcie jedni drugich każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa 'dzisiaj', aby nikt z was nie popadł w zatwardziałość przez oszustwo grzechu.(14) Staliśmy się bowiem współuczestnikami Chrystusa, jeśli tylko aż do końca zachowamy niewzruszenie ufność, jaką mieliśmy na początku.”

[jj]

Ciekawy przykład. Patrząc na Washera, to człowiek myśli, ze trzeba ciągle uważać, bać się. A to jest chyba nieutracalnik.
To jak to jest,jj, w obliczu tego, co wcześniej napisałeś?

Nie znam Washera, ale napominalem moje dzieci, kiedy byly male. Nigdy jednak nie zamierzalem wyprzec sie ojcostwa. A Bog jest lepszym Ojcem ode mnie.

a powiedzmy syna hazardziste, alkoholika , narkomana, ktory nie poddaje sie terapii, bedziesz dalej utrzymywal i karmil ?

NIgdy nie przestane byc jego ojcem.
W czasie poczatkow Kosciola, prawo Rzymskie mialo pojecie "usynowienia". To samo slowo uzyte jest w stosunku do wierzacych. "Usynowiony" mial wieksze prawa od wlasnych dzieci. Nie mozna go bylo wydziedziczyc. Dzieci mozna bylo wydziedziczyc.

Jestesmy wspoldziedzicami Chrystusa na wieki!

[agnieszkas]

Ciekawy przykład. Patrząc na Washera, to człowiek myśli, ze trzeba ciągle uważać, bać się. A to jest chyba nieutracalnik.
To jak to jest,jj, w obliczu tego, co wcześniej napisałeś?

Nie znam Washera, ale napominalem moje dzieci, kiedy byly male. Nigdy jednak nie zamierzalem wyprzec sie ojcostwa. A Bog jest lepszym Ojcem ode mnie.

a powiedzmy syna hazardziste, alkoholika , narkomana, ktory nie poddaje sie terapii, bedziesz dalej utrzymywal i karmil ?

NIgdy nie przestane byc jego ojcem.
W czasie poczatkow Kosciola, prawo Rzymskie mialo pojecie "usynowienia". To samo slowo uzyte jest w stosunku do wierzacych. "Usynowiony" mial wieksze prawa od wlasnych dzieci. Nie mozna go bylo wydziedziczyc. Dzieci mozna bylo wydziedziczyc.

Jestesmy wspoldziedzicami Chrystusa na wieki!

Marnotrawny syn do Ojca wrocil, ale sa tez tacy co nie wracaja w swej zatwardzialosci przez oszustwo grzechu.
Tacy tez sa wspoldziedzicami ?