ludzka "droga" zbawienia

[makesh]

Maria nie siedziala biernie, sluchala, uznala ze nauki Jezusa sa wazniejsze niz krzatanie sie po domu o jedzenie. Sluchala i inwestowala w siebie.
Siedziec biernie to calymi dniami przesiadywac przed TV lub wyszukiwac starych postow niepotrzebnych w dyskusjach, zamiast gospodarowac swoim "cennym" czasem w modlitwach i czytaniu Slowa.

Dobry uczynek to rowniesz zastosowanie rozumianego Slowa w swoim zyciu. Bo ogolnie nie chce mi sie czynic dobrze lecz uciekac od problemow i szukac zawsze winy po drugiej stronie. I tu trzeba siebie zmusic do odwrotu do Boga, zamknac sie w pokoju, wziac Biblie, papier i dlugopis i wypisywac z niej madrosci, pokutowac przed Bogiem i dac Mu dzialac.

To jest dla mnie dyscyplina, posluszenstwem Jemu, bo inaczej ja sama z siebie nie czynie dobrze i nie okaze posluszenstwa.

[Chcę wierzyć]

Obawiam sie, ze mowimy roznymi jezykami. Co masz na mysli mowiac "wychodzi poza uswiecenie"? Ktos, kto chce sie uswiecac przez uczynki, nigdy nie byl w zadnym uswieceniu.

Czy oby na pewno człowiek nie zostaje uświęcony po przez przestrzeganie i wypełnianie przykazań a więc także przez dobre uczynki? W jaki sposób człowiek może się uświęcać? Biblia mówi „Uświęcajcie się” więc jest to chyba coś co zależy od naszych decyzji.

3 Mojż 20:7 - Uświęcajcie się i bądźcie świętymi, gdyż Ja, Pan, jestem Bogiem waszym.
20:8 - Będziecie przestrzegać moich ustaw i wypełniać je; Jam Pan, który was uświęcam.

Nie. Uswiecenie, to nie uczynki. Uczynki sa skutkiem uswiecenia. Ale uswiecenie chrzescijanina jest w Osobie Pana Jezusa. Trwajac w Nim, trwamy w uswieceniu.

Ciekawe, że trwać w Jezusie znaczy „przestrzegać przykazań".

Jana 15:10 - Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości jego.
15:11 - To wam powiedziałem, aby radość moja była w was i aby radość wasza była zupełna.
15:12 - Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.

[jj]

Obawiam sie, ze mowimy roznymi jezykami. Co masz na mysli mowiac "wychodzi poza uswiecenie"? Ktos, kto chce sie uswiecac przez uczynki, nigdy nie byl w zadnym uswieceniu.

Czy oby na pewno człowiek nie zostaje uświęcony po przez przestrzeganie i wypełnianie przykazań a więc także przez dobre uczynki? W jaki sposób człowiek może się uświęcać? Biblia mówi „Uświęcajcie się” więc jest to chyba coś co zależy od naszych decyzji.

3 Mojż 20:7 - Uświęcajcie się i bądźcie świętymi, gdyż Ja, Pan, jestem Bogiem waszym.
20:8 - Będziecie przestrzegać moich ustaw i wypełniać je; Jam Pan, który was uświęcam.

To jest ST - cienie tego uswiecenia, ktore mamy w Chrystusie dzisiaj. To nie obowiazuje w starej formie. Pan Jezus zniosl zakon przykazan i przepisow:

(15) On zniósł zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka
(16) i pojednać obydwóch z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń;
(List do Efezjan 2:15-16, Biblia Warszawska)

Nie. Uswiecenie, to nie uczynki. Uczynki sa skutkiem uswiecenia. Ale uswiecenie chrzescijanina jest w Osobie Pana Jezusa. Trwajac w Nim, trwamy w uswieceniu.

Ciekawe, że trwać w Jezusie znaczy „przestrzegać przykazań".

Jana 15:10 - Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości jego.
15:11 - To wam powiedziałem, aby radość moja była w was i aby radość wasza była zupełna.
15:12 - Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.

Sam cytujesz, ale oczy nie widzą.

Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem

Tak, to wlanie o przykazania milosci chodzi Janowi. Nazywa on te przykazania "dawnymi, ktore mieliscie od poczatku":

(7) Umiłowani, nie podaję wam nowego przykazania, lecz przykazanie dawne, które mieliście od początku; a tym przykazaniem dawnym jest to Słowo, które słyszeliście.
(1 List Jana 2:7, Biblia Warszawska)

A o jaki poczatek chodzi Janowi:

(1) Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota -
(2) a żywot objawiony został, i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został -
(1 List Jana 1:1-2, Biblia Warszawska)

... i jeszcze Pan Jezus:

(34) Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali.
(35) Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie. (36) Rzekł mu Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Odpowiedział Jezus: Dokąd idę, ty teraz
(Ew. Jana 13:34-36, Biblia Warszawska)

[fantomik]

Dobre uczynki są od nas wymagane, a nie są czymś dodatkowym:
James 4:17: Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.

i pewne światło na tą kwestię rzuca również ta wypowiedź Chrystusa (mimo, że jest w szerszym kontekście):

Luke 17:10: Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.

I chyba jest to dość dziwna dla wielu współczesnych myśl, aby sądzić o sobie jako o słudze nieużytecznym gdy się rzeczywiście wykona wszystko co uznajemy za dobre, nieprawdaż?

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

[makesh]

Dobre uczynki są od nas wymagane, a nie są czymś dodatkowym:
James 4:17: Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.

i pewne światło na tą kwestię rzuca również ta wypowiedź Chrystusa (mimo, że jest w szerszym kontekście):

Luke 17:10: Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.

I chyba jest to dość dziwna dla wielu współczesnych myśl, aby sądzić o sobie jako o słudze nieużytecznym gdy się rzeczywiście wykona wszystko co uznajemy za dobre, nieprawdaż?

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

bardzo dobrze powiedziales

[jj]

Dobre uczynki są od nas wymagane, a nie są czymś dodatkowym:
James 4:17: Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.

i pewne światło na tą kwestię rzuca również ta wypowiedź Chrystusa (mimo, że jest w szerszym kontekście):

Luke 17:10: Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.

I chyba jest to dość dziwna dla wielu współczesnych myśl, aby sądzić o sobie jako o słudze nieużytecznym gdy się rzeczywiście wykona wszystko co uznajemy za dobre, nieprawdaż?

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

Prawdasz. Dlatego dziwne jest myslenie "Wykonam, co i tak musze, zeby sie podobac Panu".

[Lash]

Bogu podoba się Chrystus i my w Chrytusie a nie nasze uczynki.

[Chcę wierzyć]

Sam cytujesz, ale oczy nie widzą.

Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem

Tak, to wlanie o przykazania milosci chodzi Janowi. Nazywa on te przykazania "dawnymi, ktore mieliscie od poczatku":

Ja tylko coś dodam

1 Jana 3:18 - Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą.

O taką miłość chodziło Janowi

[Lash]

Sam cytujesz, ale oczy nie widzą.

Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem

Tak, to wlanie o przykazania milosci chodzi Janowi. Nazywa on te przykazania "dawnymi, ktore mieliscie od poczatku":

Ja tylko coś dodam

1 Jana 3:18 - Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą.

O taką miłość chodziło Janowi

O taką która troszczy się o potrzebujących - sierota i wdowa, o taką kóra szuka tego co innych a nie swego: mam uczynki dla swego zbawienia.... , o taką która jest owocem Ducha Św a nie naszych wysiłków rodzenia dobra

[Chcę wierzyć]

Bogu podoba się Chrystus i my w Chrytusie a nie nasze uczynki.

Uczynki dokonane zgodnie z wiarą tak, podobają się Bogu.

Kol 3:20 - Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim; albowiem Pan ma w tym upodobanie.

Kol 1:10 - abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga,

Człowiek w Chrystusie podoba się Bogu.

[jj]

Sam cytujesz, ale oczy nie widzą.

Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem

Tak, to wlanie o przykazania milosci chodzi Janowi. Nazywa on te przykazania "dawnymi, ktore mieliscie od poczatku":

Ja tylko coś dodam

1 Jana 3:18 - Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą.

O taką miłość chodziło Janowi

...,a dalej:

(18) Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą.
(19) Po tym poznamy, żeśmy z prawdy i uspokoimy przed nim swoje serca,
(20) że, jeśliby oskarżało nas serce nasze, Bóg jest większy niż serce nasze i wie wszystko.
(21) Umiłowani, jeżeli nas serce nie oskarża, możemy śmiało stanąć przed Bogiem
(22) i otrzymamy od niego, o cokolwiek prosić będziemy, gdyż przykazań jego przestrzegamy i czynimy to, co miłe jest przed obliczem jego.
(23) A to jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli w imię Syna jego, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie, jak nam przykazał.
(24) A kto przestrzega przykazań jego, mieszka w Bogu, a Bóg w nim, i po tym Duchu, którego nam dał, poznajemy, że w nas mieszka.
(1 List Jana 3:18-24, Biblia Warszawska)

[agnieszkas]

Bogu podoba się Chrystus i my w Chrytusie a nie nasze uczynki.

Uczynki dokonane zgodnie z wiarą tak, podobają się Bogu.

Kol 3:20 - Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim; albowiem Pan ma w tym upodobanie.

Kol 1:10 - abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga,

Człowiek w Chrystusie podoba się Bogu.

Amen !

"Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę, przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość. I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa. Kto zaś ich nie ma, ten jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że został oczyszczony z dawniejszych swoich grzechów. Dlatego, bracia, tym bardziej dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić; czyniąc to bowiem, nigdy się nie potkniecie. W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.". (2P 1,3-11)

[jj]

Bogu podoba się Chrystus i my w Chrytusie a nie nasze uczynki.

Uczynki dokonane zgodnie z wiarą tak, podobają się Bogu.

Kol 3:20 - Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim; albowiem Pan ma w tym upodobanie.

Kol 1:10 - abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga,

Człowiek w Chrystusie podoba się Bogu.

Amen !

"Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę, przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość. I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa. Kto zaś ich nie ma, ten jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że został oczyszczony z dawniejszych swoich grzechów. Dlatego, bracia, tym bardziej dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić; czyniąc to bowiem, nigdy się nie potkniecie. W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.". (2P 1,3-11)

cytuje, podkresla, wybobluje, ale oczy nie widza.

Powiedz, jak robisz te dobre uczynki:

- Jak robisz cnote?
- Jak robisz poznanie?
- Jak robisz powsciagliwosc?
- Jak robisz wytrwanie?
- Jak robisz pobożnośc?
- Jak robisz braterstwo?
- Jak robisz miłośc?

A przede wszystkim, czy zauwazasz, zdania:
"jego moc obdarowała"
"Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają...".?


wiec jak "dolozyc staran, zeby umocnic"?

[agnieszkas]

[Wczoraj shoutbox 13:31] jj [i]: agnieszkas, znalazlas sobie kolejna ofiare? Moze daj juz spokoj?

JJ, po co robisz z siebie ofiare ?

[Hartusz]

"Bo wy do wolności powołani zostaliście, bracia; tylko pod pozorem tej wolności nie pobłażajcie ciału, ale służcie jedni drugim w miłości. Albowiem cały zakon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym: Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego. Lecz jeśli jedni drugich kąsacie i pożeracie, baczcie, abyście jedni drugich nie strawili. Mówię więc: Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej. Gdyż ciało pożąda przeciwko Duchowi, a Duch przeciwko ciału, a te są sobie przeciwne, abyście nie czynili tego, co chcecie. A jeśli Duch was prowadzi, nie jesteście pod zakonem. Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami. Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy. Nie bądźmy chciwi próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc." (Gal.5:13-26)

W zasadzie uważam, że większość wierzących wypowiadających się w tej sprawie ma rację i temat mógłby zostać z łatwością wyczerpany po kilku najwyżej postach. Dlaczego więc znajdujecie takie upodobanie w słowach, w dzieleniu włosa na czworo? Czy uważacie, że to jest budujące? W/g mnie nawet zrozumiałe nie jest - musiałem przeczytać cały wątek kilka razy zanim zrozumiałem o co w ogóle się spieracie.

"Prawdziwa to mowa i chcę, abyś przy tym obstawał, żeby ci, którzy uwierzyli w Boga, starali się celować w dobrych uczynkach. To jest dobre i użyteczne dla ludzi.A głupich rozpraw i rodowodów, i sporów, i kłótni o zakon unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne. "Tyt.3:8-9