Jan 3 - czy chrzest jest "nowym narodzeniem"?

[Sara]

(38) A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. (39) Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła.

Obietnica...czego?
Że j e ś l i się upamiętamy, damy ochrzcić w imię Jezusa- otrzymamy dar Ducha.
Dzieci obietnica ta też dotyczy. I wszystkich, którzy są z dala. Nasze dzieci też będą się mogły upamiętać, dać ochrzcić i otrzyma dar Ducha...

[Kamil M.]

Obietnica jest daru Ducha. Upamiętanie, o jakim mówi Piotr dotyczy przede wszystkim tego: Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. Chodziło o uznanie, że ukrzyżowanie było błędem (pożałowanie, zmianę zdania) i poddanie się wywyższonemu Panu i Mesjaszowi całymi rodzinami.

[Sara]

Łuk.24.47

I że, począwszy od Jerozolimy, w imię jego ma być głoszone wszystkim narodom upamiętanie dla odpuszczenia grzechów"

Tym, którzy są z dala. Wszystkim narodom. Nie tylko waszym dzieciom. I to jest ta obietnica- zbawienie, odpuszczenie grzechów. A na znak odpuszczenia otrzymujemy pieczęć Ducha Świętego, Jego dar.
Mamy przyjąć Słowo i dać się ochrzcić.

Zresztą, w tym wszystkim Piotr mówił jedynie o dzieciach żydowskich. Jeszcze mu go głowy nie przyszło, że Duch zostanie wylany i na pogan w tym momencie.

[Kamil M.]

Oczywiście W czym problem?

Swoją drogą: interesujące jest, że chrzest, Duch i odpuszczenie grzechów są tak ciągle łączone ze sobą...

[Lash]

Oczywiście W czym problem?

Swoją drogą: interesujące jest, że chrzest, Duch i odpuszczenie grzechów są tak ciągle łączone ze sobą...

Dlatego że
Chrzest to prosba do BOGA o dobre sumienie
Dobre sumienie otrymujemy Przez Ducha Św po odpuszczniu nam grzechów

[Kamil M.]

“Why baptize if you’re not Elijah?”

Tuesday in Septuagesima Week: John 1:19-34.

John the Baptist is questioned by “Jews from Jerusalem and Levites” (1:19) concerning his identity. He denies being the Messiah, Elijah, and the Prophet. All three of these are figures of Jewish eschatological expectation. Elijah was thought to be coming to turn the hearts of fathers to children, “lest I come and strike the land with a curse” — in other words, he is the herald of YHWH who is coming to be King. “The Prophet” is “the prophet like Moses” predicted in Dt. 18:15.

It is in light of these expectations that the Phrarisees ask (1:25), τί οὖν βαπτίζεις εἰ σὺ οὐκ εἶ ὁ χριστός οὐδὲ Ἠλίας οὐδὲ ὁ προφήτης — “Why then do you baptize if you are not the Messiah, nor Elijah (the herald of the Messiah), nor the Prophet (predicted by Moses)?”

Note well: baptism is an eschatological act. It is something Jews expected to be done in preparation for the imminent kingdom of God.

I submit that all this had better be in our mind when Nicodemus, on being told that “Ye must be born again” asks, “How can these things be?” Jesus’ reply is clear enough: “You are Israel’s teacher, and you do not understand these things?” In other words: “This is Jewish eschatology 101: the nation must be made new before the coming of the kingdom. You’re a good Jew, you ought to know this stuff!”

Źródło: fantastyczny blog Matta Colvina