Lelek pisze:jj pisze:Nieee, nie „mamy zachowac poczatkowa ufnosc az do konca”. Mamy ja w koncu potwierdzic wiara!Lash pisze:Ja naprawde nie rozumie jak ty mozesz czynic z Bog Ojca dzieciobojce...
Nie, z tym się nie da dyskutować. To jest jak dyskusja ze Świadkami Jehowy. Nie spodziewałem się, że będziecie aż tak zajadle bronić straconych pozycji i że będziecie gotowi proste teksty wypaczać tylko po to, żeby zachować mit o "nieutracalności".
Oczywiście jest Was więcej i wylewacie potoki słów, wymyślając coraz mniej sensowne "argumenty", ale doszliśmy już chyba do momentu, kiedy zaczyna się farsa. A mojego czasu szkoda na farsę w tym stylu, jaki prezentujecie powyżej.
Lelku
To ty stale imputujesz ze
Dobre wierzace serce moze ulec zatwardzialosci
Ja twierdze ze:
Ulega zatwardzialosci Zle serce niewiary.
I ci nie wchodza do Krolestwa Boga
Przekonanie moje ulega wzmocnienieu z powodu Struktury tekstu.
Widac ze Autor skupia sie na tym Kto nie wejdzie Do odpocznienia Boa
Widac jasno ze chodzi tu o osoby NIEWIERZACE
ZAWSZE Bladzace w swoim sercu
NIE ZNAJACE Drog Bozych
Odpadajacych od Boga.
Wiec nie sa to ci co wydaja owoc wiary!
A Chrystus zaś, jako Syn, był nad swoim domem. Jego domem my jesteśmy, jeśli ufność i chwalebną nadzieję aż do końca wytrwale zachowamy.
..... B Dlatego /postępujcie/, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie,
.......... C nie zatwardzajcie serc waszych jak w buncie, jak w dzień kuszenia na pustyni, (9) gdzie kusili Mię ojcowie wasi przez wystawianie na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez czterdzieści lat.
................ D Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich,
...................... E toteż przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do mego odpoczynku.
................ D’ Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego,
.......... C’ aby żaden z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu.
..... B’ lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co dziś się zwie,
A’ Jesteśmy bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną.