niezwykłe cuda

[Małgorzata]

Dz.19:11: "Niezwykłe też cuda czynił Bóg przez ręce Pawła".
Cud sam w sobie jest niesamowity, sprzeczny z prawami natury. Takie sformułowanie to jak przysłowiowe "cofnąć się do tyłu", czy "czarny Murzyn". Ale sadzę, że błędu tu nie ma, a wyrażenie to ma ukryty sens. Czy nie chodziło czasem o to, że w tamtym okresie cuda były częste i nie wywoływały aż takiego zdziwienia? Zatem te "niezwykłe" tzn. jakieś inne od pozostałych?
Czytamy dalej, że :"...nawet chustki, przepaski, które dotknęły skóry jego, zanoszono do chorych i ustępowały od nich choroby, a złe duchy wychodziły" A może chodziło w tej "niezwykłości" o sposób dokonywania tych czynów?