Re: Wiara w Boga to religia?
: 24 cze 2016, 11:47
Wymiękam. Sory, ale to koniec dyskusji.
Miejsce spotkań chrześcijan z kościołów ewangelickich i ewangelicznych
http://forum.protestanci.info/
margoi pisze:DOBRA RELIGIA – ANTYTEZĄ NIEŚWIADOMOŚCI(anthony de mello przebudzenie)
Gdy przemawiam do Hindusów, mówię im: "Wasi kapłani nie będą tym zachwyceni (zauważcie, jaki jestem dziś rano ostrożny), ale Bóg, zgodnie z nauką Jezusa Chrystusa, byłby znacznie bardziej zadowolony, widząc waszą przemianę niż waszą religijność. Byłby znacznie szczęśliwszy z powodu waszej miłości niż z powodu waszej adoracji." A zwracając się do mahometan, mówię: "Wasz Ajatollah i wasi mułłowie nie będą zachwyceni, gdy to usłyszą, ale Bóg znacznie bardziej będzie zadowolony, widząc, jak stajecie się osobami pełnymi miłości, niż gdy mówicie: Panie, Panie!" Nieskończenie ważniejsze jest wasze przebudzenie. Ono właśnie oznacza duchowość, oznacza wszystko. Jeśli do tego dojdziecie, to dojdziecie do Boga. Wówczas czcić go będziecie "w duchu i prawdzie". Wtedy stajesz się miłością, kiedy przemieniasz się w miłość.
Niebezpieczeństwo, jakie ze sobą niesie religia, bardzo trafnie ujmuje anegdota opowiedziana przez kardynała Martiniego, arcybiskupa Mediolanu. Historia dotyczy włoskiej pary zawierającej związek małżeński. Umówili się z proboszczem parafii, że urządzą małe przyjęcie na dziedzińcu, poza kościołem. Ponieważ padał deszcz, poprosili, by ksiądz zgodził się na przeniesienie tej uroczystości do kościoła. Ojciec wielebny nie był tym zbytnio zachwycony, ale argumentowali w ten sposób: – Zjemy trochę ciasta, pośpiewamy chwilę, wypijemy kieliszek wina i pójdziemy do domu. Po namyśle ojciec wielebny uległ. A że byli to kochający życie Włosi, wypili trochę wina, pośpiewali, potem wypili trochę więcej wina i zaśpiewali trochę więcej pieśni, tak, iż w ciągu pół godziny mała uroczystość przerodziła się w wielkie wesele. Wszyscy bawili się świetnie, wesoło i swawolnie. Ojciec wielebny chodził cały spięty tam i z powrotem po zakrystii, bardzo niezadowolony z powstałego rabanu i hałasu. W pewnym momencie wchodzi zakrystianin i stwierdza: – Widzę ojcze, że jesteś zdenerwowany. – Oczywiście, że jestem. Proszę posłuchać, jaki harmider robią w Domu Bożym. Na miłość boską! – Masz rację, ojcze, ale oni naprawdę nie mieli gdzie pójść. – Wiem o tym. Ale czy muszą być tacy głośni? – Nie zapominajmy, że Jezus także obecny był kiedyś na weselu. Na to ojciec wielebny: – Wiem, że Jezus był na weselu. Nie musisz mi tego przypominać! Ale, oni tam nie mieli Najświętszego Sakramentu.
Tak już czasami bywa, że Przenajświętszy Sakrament staje się ważniejszy niż sam Jezus Chrystus. Religijność staje się ważniejsza od miłości. Kościół ważniejszy od życia, ważniejszy od sąsiada. I tak dalej. Tkwi w tym niebezpieczeństwo. Według mnie Jezus ewidentnie nas nawoływał, abyśmy temu co najważniejsze przyznawali pierwszeństwo. Istota ludzka jest znacznie ważniejsza od szabatu. Czynienie tego, o czym mówię, stawanie się tym, co wam wskazuję, jest znacznie ważniejsze niż Pan. Ale wasz mułła nie będzie zadowolony, gdy to usłyszy, zapewniam was. Wasi księża też tym nie będą uszczęśliwieni. Przynajmniej niektórzy. I o tym właśnie mówimy. Duchowość. Przebudzenie
Janek pisze:Kapitulujesz To dobrze..Dziwny z Ciebie świadek
Twój zbór/organizacja neguje małpizm
a Ty tak...coś kombinujesz...
http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2008006
christianinroman pisze:Powiem tak. Wiara w Boga żywego nie jest religią, jest życiem każdego w wierze który obiecał i nie może skłamać. Z jednego z listów do siedmiu zborów w Azji Mniejszej wynika, że '' religia'' ( letni stan ) jest obrzydliwością dla Pana Jezusa.
Kasart pisze:Albertus religia to dogmat, w którym zamiast dostrzegać drugiego człowieka, widzimy potencjalnego wroga. Bo on jest zielonym, on katolem, on protestem, a ten sekciarzem
Wiara to w ogóle co innego. Wiara uczy szacunku do każdego człowieka, nie ważne kim jest , jak wygląda itp.
Wysłane z mojego W032i-C3 przy użyciu Tapatalka