PROTESTANCI

Dotychczas nigdy nie czytałem, by E. White była uważana za założycielkę KADS.
Owszem za prorokinię czy posłankę Boga oraz była duchowym przywódcą:

„E. G. White nigdy nie przypisywała sobie tytułu »proroka«, lecz jedynie »posłańca Pana«. (...) Według wyjaśnień W. C. White, syna Ellen G. White, nie było wątpliwości co do tego, że E. G. White była faktycznie prorokiem” (Nauki Pisma Świętego Z. Łyko, Warszawa 1989, s. 436).

„(...) oficjalnie uznano E. G. White za posłankę Boga do Kościoła Ostatków, co znalazło wyraz w uchwale podjętej przez kolegium kierownicze Kościoła ogłoszonej w Review and Herald z 4.12.1885” (Nauki Pisma Świętego Z. Łyko, Warszawa 1989, s. 434).

„Obdarzona charyzmatem proroczym na wzór biblijnych posłańców Pana, stała się poniekąd jednym z wybitnych pionierów, a poniekąd nawet duchowym przywódcą Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego” (Nauki Pisma Świętego Z. Łyko, Warszawa 1989, s. 429).

„E. G. White nie piastowała żadnego administracyjnego stanowiska kościelnego. Służyła radą i wiernie przekazywała otrzymane od Boga objawienia” (Adwentyzm Z. Łyko, Warszawa 1970, s. 142).

Aż tu nagle jakby nowa funkcja dla tej prorokini:


„Ellen G. White, współzałożycielka Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, jest 11, najczęściej czytanym w Brazylii autorem...” (Znaki Czasu czerwiec 2016 s. 26).

Czyżby to jakaś zmiana?
Czy są starsze teksty, w których nazywa się ją "współzałożycielką" KADS?

„Ellen G. White, współzałożycielka Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, jest 11, najczęściej czytanym w Brazylii autorem...” (Znaki Czasu czerwiec 2016 s. 26).

To kobieta była założycielką Kościoła?
No współ...
Zdaje mi się, że adwentyści przekonywali mnie, że Jezus zakładał ich kościół.

Obserwatorku, myślę, że chodzi o to, że EGW dawała tyle rad co do organizacji KADS, że w tym sensie można mówić o jej roli "założycielskiej".
Polecam ten wykład - pokazuje pewien schemat, w jakim Bóg się porusza w temacie proroków: https://www.youtube.com/watch?v=uqsyEMJ ... D&index=30

A to czemu nie napisano tego, tylko Ty musisz jako dyżurny adwentysta na forum sklecać obronę.
A podaj jakąś kluczową "radę", której nikt wcześniej nie podał.
Tylko nie o serach, mleku i jajkach.

Dobre spostrzezenia Obserwatorek.

Inna ciekawostka o KADS z ich wlasnego wyznania wiary:

Jednym z darów Ducha Świętego jest proroctwo. Adwentyści wierzą, iż dar ten, będący znakiem wyróżniającym ostatni Kościół, objawił się w posłannictwie Ellen G. White. Pisma jej — służebnicy Pańskiej — są stałym i autorytatywnym źródłem prawdy, dostarczającym Kościołowi pociechy, myśli przewodnich, wskazówek i szansy poprawy. Wyraźnie zaświadczają także, iż Biblia jest regułą, według której winny być oceniane wszystkie nauki i doświadczenia.

Imperatorze, szkoda, żeś nie pogrubił końcowego zdania: "Wyraźnie zaświadczają także, iż Biblia jest regułą, według której winny być oceniane wszystkie nauki i doświadczenia**."

A czym dla Ciebie są te wszystkie Katechizmy, z których często cytujesz? [ja w życiu nic nie zacytowałem tu z tego, co pisała E.White].

** skoro WSZYSTKIE, to także to, co pisała E. White!

Zbyszek, ale jakie ma znaczenie to, czy cytujesz E. White, dla faktu, że jest ona jedną z założycieli KADS?

Nie mowimy o znaczeniu wyznan wiary i katechizmach dla chrzescijanina i kosciola tylko dyskutujemy o pismach Ellen G White jaka KADS-owe wyznanie wiary opisuje ze sa: "stałym i autorytatywnym źródłem prawdy, dostarczającym Kościołowi pociechy, myśli przewodnich, wskazówek i szansy poprawy", a szczegolnie o tym czy jest ona zalozycielka KADS czy nie.

Imperator pisze:Nie mowimy o znaczeniu wyznan wiary i katechizmach dla chrzescijanina i kosciola tylko dyskutujemy o pismach Ellen G White jaka KADS-owe wyznanie wiary opisuje ze sa: "stałym i autorytatywnym źródłem prawdy, dostarczającym Kościołowi pociechy, myśli przewodnich, wskazówek i szansy poprawy", a szczegolnie o tym czy jest ona zalozycielka KADS czy nie.

Coś kręcą, bo kiedy indziej piszą:

„(...) doktryna adwentyzmu posiada orientację biblijną (...) Nie cechuje jej dogmatyzm, ma jednak formę zdefiniowaną i ustaloną, choć nie zamkniętą. W myśl bowiem nauki Pisma Świętego »Ścieżka sprawiedliwych, jako światłość jasna, która im dalej, tym bardziej świeci, aż do dnia doskonałego« [Prz 4:18] W miarę upływu czasu i rozwijających się wydarzeń, treść objawienia Bożego – zwłaszcza profetycznych partii Pisma Świętego – staje się pod tchnieniem Ducha Świętego coraz jaśniejsza. Stąd progresywny charakter doktryny przy zachowaniu jej autentyzmu i tożsamości. »Nowe światło« nie unicestwia »światła starego«, przeciwnie, łączy się ze »światłem starym« powodując, że lśni ono jeszcze większym blaskiem (por. Prawo Wewnętrzne Kościoła, s. 229)” (Adwentyzm Z. Łyko, Warszawa 1970, s. 98-99).