Chrześcijanie, bardzo Wam współczuję...

[Zbyszekg4]

Fryderyku, o tym, że Biblia to Boże Słowo nie muszę na czuja tego brać... Wystarczą sprawdzone proroctwa!

"Umrzeć w kimś". Chrystus poprzez przyjęcie ludzkiej natury utożsamił się na ludźmi; ludzkość znalazła się W NIM - dlatego, kto wiarą przyjmuje to, co uczynił Chrystus, jest wierzącemu przypisane ze względu na powinowactwo natur ludzkich (Jego i naszej).
Dlatego ja umarłem na Golgocie w Chrystusie, i razem z Nim powstałem do nowego życia!
Moje życie, jak pisze na jednym miejscu Paweł, jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu!
[możesz tego nie kapować, boś odszedł od Boga, ale tak to jest ukazane w Piśmie].

[KAAN]

Już się namyśliłem, by nie odpowiadać Ci niegrzecznie, ale trudno mi tak to akceptować, że niczym sędzia wyrokujesz o człowieku... Ciekawe czy tak też robisz w zborze? - po to Cię o to zapytałem...
No ale OK, tak to widzisz, ja nie jestem taki prędki do osądów, stąd wzburzenie wyraziłem [ciekawe czy ktoś też tak by zareagował, co ja?...]

Jesteś, tylko robisz to w cukierkowy sposób i mnie próbujesz sądzić. Mam prawo osądzać ludzki czyn na podstawie Słowa Bozego, bo taką władzę sądzenia dał Pan Jezus zbawionym, grzech musi być osądzony i potępiony. Nie sądzę człowieka w aspekcie jego całego życia i zbawienia, bo od tego jest Pan Bóg.
Sąd nad grzechem jest potrzebny, aby człowiek mógł zrozumieć swój błąd i naprawić swoje postępowanie przez skruchę, pokorne oddanie się Bogu, pokutę i wyznanie grzechu.
Ty nie wierzysz w doskonałe Boże zbawienie i usiłujesz wymusić na mnie akceptację możliwości utraty wiary i zbawienia, nic z tego Zbyszku, to ty musisz zmienic zdanie bo błądzisz.

[Zbyszekg4]

Kruszynko, te inne opcje to życie bez Boga, nawet i dobre, ale bez Boga i wiary w Niego, która nie jest tylko intelektualnym obszarem wiedzy (tak wiem, moja Bogusia żyła na tym świecie), ale czymś znacznie głębszym: więzią z Bogiem!
Najwidoczniej tej więzi nasz tu Frycek nie praktykuje, choć ja bym się nie upierał (jak KAAN), że nigdy, przenigdy nie był w takiej żywej więzi z Bogiem...

[KAAN, znów o błądzenie posądza... mnie akurat wyżej. A jak sam błądzi - np. w kwestii jeźdźca na białym koniu w Apokalipsie - to tego nie widzi... Ale każdego korygować chce i to z taką pewnością, jak by tylko jedna dyspensacyjna teologia istniała...]

[kruszynka]

Zbyszek nie łapnąłeś intencji mojego pytania.
Powiem tak: Jeśli uznasz, że jesteś w stanie uwierzyć w to że Toja żona nigdy nie istniała, to ja uwierzę w to że można utracić wiarę w Boga.

Jeżeli odpowiesz: no przecież to niemożliwe!
To ja Ci powiem to samo w kwestii....wiary w Boga i Bogu.

Jeżeli uważasz że porównanie nie jest dobre, to.....ja nie wiem o czym my rozmawiamy.

[Zbyszekg4]

Ale czemu takie porównania czynisz, Asiu?! Stawiasz jakiś znak równości i każesz mi tylko Ci przytaknąć?...
Daj spokój... [też mojej żonie]
Spokojnego wieczoru

[kruszynka]

Próbuję Ci pokazać jak bardzo absurdalne jest......porzucenie wiary.
Właśnie tak absurdalne, jak się denerwujesz na zadane porównanie..

Odpowiadając: przecież nie mogę przestać wierzyć, bo ją znałem.
O takie słowa mi chodziło. I o takie porównanie. Chodzi o "znanie"!

Porzucić można tylko - rozumową zgodę na istnienie jakiejś "koncepcji".

[fryderyk]

Próbuję Ci pokazać jak bardzo absurdalne jest......porzucenie wiary.
Właśnie tak absurdalne, jak się denerwujesz na zadane porównanie..

Odpowiadając: przecież nie mogę przestać wierzyć, bo ją znałem.
O takie słowa mi chodziło. I o takie porównanie. Chodzi o "znanie"!
.

Błagam, nie ściemniajcie...
Żadne z Was nie zna się z Jezusem tak jak się zna ze swoją żoną czy mężem.
Żadnego z Was Jezus nie przytulił, nie pocałował, nie usłyszeliście jego głosu, nie poszliście na spacer itd, itp.
To "znanie" Jezusa to zupełnie coś innego.
To siedzi wyłącznie w Waszej (mojej kiedyś też) głowie i nie ma żadnej emanacji w świecie poza głową własną.

Dlatego nie rozumiem dlaczego się dziwisz utracie wiary w coś takiego...

[kruszynka]

No właśnie chodzi o to, że nie ściemniamy.

To siedzi wyłącznie w Waszej (mojej kiedyś też) głowie

Jak oceniasz, byłeś wtedy głupcem? A gdyby cofnąć się w czasie i zapytać młodego Fryderyka co by powiedział na to, że kiedyś straci wiarę? Nie powiedziałby: nigdy nie będę takim głupcem? Cały czas narzędziem do rozpoznania prawdy jest to co myślisz w "danym czasie". To narzędzie sobie samemu zaprzecza jak widzimy, a nam chcesz sprzedać je jako kryterium do wzięcia pod uwagę?

Nie jest tak, że uwierzyłeś jedynie w ideę, o której usłyszałeś?
Uwierzyłeś, że Jezus umarł za Ciebie osobiście byś miał życie wieczne? Oddałeś mu w związku z tym swoje życie? Dosłownie?

[Zbyszekg4]

Kruszynko, znasz wersety:
"Boga nikt nigdy nie widział"
"W wierze, a nie w oglądaniu pielgrzymujemy".
Cytuję by się bronić przed Twoją próbą wymuszenia na mnie takiej odpowiedzi, jaką sobie wykombinowałaś poprzez zrównanie związku z żoną do związku z Bogiem (wiary) [tak, wiem, jest taka analogia, ale nie jest tak, że analogia równa się dosłowność].

Bóg nie objawia się w sposób widzialny dla ogółu ludzkości, dlatego potrzebna jest wiara (gdyby się dał widzieć, to by wystarczyła wiedza); tymczasem żonę się widzi... [mam dalej pokazywać różnice, czy już widzisz, że to nie tak do końca sobie to dobrze wykombinowałaś?].
Zatem taka Twoja koncepcja jest dość chybiona, uważam... (dlatego Ci tak ochoczo, jak tego oczekiwałaś nie przytaknąłem).

[fryderyk]

No właśnie chodzi o to, że nie ściemniamy.

Ściemniasz. Każdy ściemnia gdy mówi, że zna Boga tak jak swoją żonę czy męża.
Ściemnia i kropka.

Przeważnie ściemniają też ci, co zapierają się że nigdy nie mieli momentów zwątpienia w istnienie Boga.
Przecież nawet apostołowie mieli... Tak czy nie?

A czy ktoś wątpi czasem w istnienie swojej żony / męża ... ? Pytanie retoryczne.

To siedzi wyłącznie w Waszej (mojej kiedyś też) głowie

Jak oceniasz, byłeś wtedy głupcem?

Wierzących w różnych bogów nie nazywam głupcami tylko z tego powodu że sobie wierzą. Absolutnie nie.
Uważam, że nasza psychika tak jest skonstruowana, że mamy bardzo duże ciągoty w tą stronę.

Co innego, jak z powodu tego wierzenia robią głupie rzeczy...

A gdyby cofnąć się w czasie i zapytać młodego Fryderyka co by powiedział na to, że kiedyś straci wiarę? Nie powiedziałby: nigdy nie będę takim głupcem?

Nawet dokładnie pamiętam jak wielokrotnie sam siebie pytałem o to
Byłem pewien że nie stracę.

Cały czas narzędziem do rozpoznania prawdy jest to co myślisz w "danym czasie".
To narzędzie sobie samemu zaprzecza jak widzimy, a nam chcesz sprzedać je jako kryterium do wzięcia pod uwagę?

Nie rozumiem co chciałaś powiedzieć.
Człowiek jest omylny przecież. Nie jest wstyd przyznać się do błędu. To całkowicie normalna rzecz.

Uwierzyłeś, że Jezus umarł za Ciebie osobiście byś miał życie wieczne?

Tak! Pamiętam jak raz nawet przepłakałem pół nocy z tego powodu (po obejrzeniu "Pasji" Gibsona)

Oddałeś mu w związku z tym swoje życie? Dosłownie?

Co znaczy oddać dosłownie życie?

[kruszynka]

Kruszynko, znasz wersety:
"Boga nikt nigdy nie widział"
"W wierze, a nie w oglądaniu pielgrzymujemy".

Przeważnie ściemniają też ci, co zapierają się że nigdy nie mieli momentów zwątpienia w istnienie Boga.

Dopóki nie narodziłam się na nowo, będąc 40 lat wierzącą katoliczką miałam chwile zwątpienia. Odkąd narodziłam się z Ducha Św - nie.

[i](16) Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki - (17) Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie.[/i

O tym mówię.
No chyba że.....to są dla kogoś słowa"symboliczne"

[Zbyszekg4]

Asiu, co by nie mówić, to "znanie" żony, a "znanie" Chrystusa to jednak nie 100% to samo... Owszem są analogie, ale Twoja próba wymuszenia na mnie uszykowanej z góry odpowiedzi, była nie w porządku (i nie potrzebnie do tego moją żoną jeszcze "wciągasz").
Przepraszam.

[kruszynka]

Zbyszek. Nikogo w nic nie wciągam. Sens mojej wypowiedzi ukryty był nie w osobie, a w próbie przybliżenia , że relacje z Bogiem są rzeczywiste, a nie są wynikiem rozumowych rozważań, ani też nie są rozumowymi rozważaniami.
Użyłam porównania takiego, byśmy wreszcie przestali rozmawiać o wierze w Boga jak o definicji do której jakoś się ustosunkowywujemy.
O to mi chodziło. Kompletnie nie o to co usiłujesz sugerować. A zdecydowanie....usiłujesz.

[Zbyszekg4]

Sens mojej wypowiedzi ukryty był nie w osobie, a w próbie przybliżenia , że relacje z Bogiem są rzeczywiste, a nie są wynikiem rozumowych rozważań, ani też nie są rozumowymi rozważaniami.

No i OK. Zgadzam się!
Pomyślności