Jezus-Bóg

[Małgorzata]

Pytanie kieruję szczególnie do antytrynitarian.
Jak tłumaczycie 1J5:20 "...my jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w synu Jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym"

[tlhIngan]

Dlaczego ten temat jest w dziale polemik z wierzącymi w Trójcę?

[fantomik]

Już przeniosłem.

Pozdrawiam,
f.

[agent terenowy]

Kiedyś badałem ten tekst i mi wyszło coś takiego.
-prawdziwym jest nazwany w Biblii Ojciec, ale też Duch.
-prawdziwym Bogiem jest nazwany w Biblii tylko Ojciec. Co więcej jest nazwany jedynym prawdziwym Bogiem. To bardzo pasuje tym, co nie wierzą w boskość Jezusa.
Ale zaczynają się komplikacje wtedy, gdy się weźmie zwrot: „życie wieczne.″ Takim zwrotem w Biblii jest określony tylko Syn. Pozatym jest nazwany Bogiem i to zarówno w ST jak i w NT.
Powstają więc co najmniej 2 rozwiązania tego problemu.
-On jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym. On, czyli ten, który jest prawdziwy, zapewne Ojciec, o którym mówi pierwsza część tego wersetu.
-Tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym jest Syn.
-A może po prostu Jan nadaje temu, o którym tu mowa cechę czy tytuł zarówno taki, jakie na w Biblii tylko Ojciec(Prawdziwy Bóg), ale też taki, który ma tylko Syn, czyli Życie Wieczne. Dlaczego tak zrobił możemy się domyślać. Może zwrot On jest tym odnosi się zarówno do Ojca jak i do Syna?
Takich przykładów jest w pismach Jana więcej.(1 Jan 2,24-25; Obj 22,3-5 kto obiecał życie? komu będą służyć? czyje oblicze będą widzieć? czyje imię będzie na ich czołach? Ojca czy Syna? por Obj 3,12 jeśli chodzi o imię) A może Jan chce po prostu pokazać, że Ojciec i Syn są jedno? Jan 10,30
Tym bardziej, że w Jan 1,1.18 Bogiem jest nazwany zarówno Ojciec, jak i Słowo, czyli Syn...

[Henryk]

Pytanie kieruję szczególnie do antytrynitarian.
Jak tłumaczycie 1J5:20 "...my jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w synu Jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym"

Wydaje mnie się, że chwilowo jestem jeden...

hbr 5:7 br Za dni swego ziemskiego życia, wołając donośnie i płacząc, zanosił modły i błagania gorące do Tego, który mógł Go wybawić [od śmierci]. Ze względu na swą uległość został wysłuchany.
Jest to smutny opis...

Czy nikt nie czuje jakiegoś... dyskomfortu logiki, czegoś, co może nawet podpadać już pod szydzenie Jezusa z Nas, gdyby... był jednocześnie Ojcem?

[Norbi]

może nawet podpadać już pod szydzenie Jezusa z Nas, gdyby... był jednocześnie Ojcem?

Nikt nie twierdzi, ze Syn jest Ojcem, po co wymyslasz takie bzdury?

[Realista]

Pytanie kieruję szczególnie do antytrynitarian.
Jak tłumaczycie 1J5:20 "...my jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w synu Jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym"

Tłumaczymy to w sposób podobny natomiast interpretując rozumiemy, iz ów ustęp: On jest Tym prawdziwym Bogiem do Ojca nie zaś Syna się referuje. Ja osobiście rozumiem to identycznie jak chociażby ewangelik Johannes Piscator który w swoim komentarzu do 1 listu Jana napisał (odnosząc się do tego fragmentu):
Et sumus in vero illo videlicet Deo Patre : Jesteśmy w Tym prawdziwym to jest w Bogu Ojcu i dodaje przyczyne dla, której tak to należy rozumieć unus idem diceretur suiipsius filius, id quod simpliciter imposibile est o jednym i tymże (samym) mówiłoby się, że jest Synem samego siebie co niemożliwe jest / tekst łaciński podaje we własnym tłumaczeniu więc nie jest to stricte naukowe, ale da sie zroumiec o co mu chodziło.
Wracając do słów z listu Jana autor w sposób wyraźny oddziela tego Prawdziwego co do poznania, którego Syn dał nam zmysł od owego Syna. I słowa Ten jest prawdziwym Bogiem i żywotem wiecznym referują się do owego prawdziwego.
Ponadto analizując sposób używania zaimka wskazującego houtos przez autora pism przypisywanych Janowi widać, iż nagminnie odnosi On Go nie do przedmiotu wymienionego bezpośrednio przed Nim lecz wskazuje na przedmiot wymieniony wcześniej np: 1 jan 2.22, 2 Jan 7

[jj]

Czy nikt nie czuje jakiegoś... dyskomfortu logiki, czegoś, co może nawet podpadać już pod szydzenie Jezusa z Nas, gdyby... był jednocześnie Ojcem?

Tak, ten dyskomfort logiczny polega na natarczywie nasuwajacym sie pytaniu: Skad on to wzial?

[Henryk]

Tłumaczymy to w sposób podobny natomiast interpretując rozumiemy, iz ów ustęp: On jest Tym prawdziwym Bogiem do Ojca nie zaś Syna się referuje.

1j 5:20 br Wiemy także, iż Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy mogli poznać Prawdziwego [Boga]. Trwamy bowiem w prawdziwym Bogu przez Syna Jego Jezusa Chrystusa. Jest to Bóg Prawdziwy, Żywy i Wieczny.
Pełna zgoda Realisto.
"Prawdziwy Bóg" w odróżnieniu od bożków, jest żywy i wieczny!

[jj]

Pytanie kieruję szczególnie do antytrynitarian.
Jak tłumaczycie 1J5:20 "...my jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w synu Jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym"

Tłumaczymy to w sposób podobny natomiast interpretując rozumiemy, iz ów ustęp: On jest Tym prawdziwym Bogiem do Ojca nie zaś Syna się referuje. Ja osobiście rozumiem to identycznie jak chociażby ewangelik Johannes Piscator który w swoim komentarzu do 1 listu Jana napisał (odnosząc się do tego fragmentu):
Et sumus in vero illo videlicet Deo Patre : Jesteśmy w Tym prawdziwym to jest w Bogu Ojcu i dodaje przyczyne dla, której tak to należy rozumieć unus idem diceretur suiipsius filius, id quod simpliciter imposibile est o jednym i tymże (samym) mówiłoby się, że jest Synem samego siebie co niemożliwe jest / tekst łaciński podaje we własnym tłumaczeniu więc nie jest to stricte naukowe, ale da sie zroumiec o co mu chodziło.
Wracając do słów z listu Jana autor w sposób wyraźny oddziela tego Prawdziwego co do poznania, którego Syn dał nam zmysł od owego Syna. I słowa Ten jest prawdziwym Bogiem i żywotem wiecznym referują się do owego prawdziwego.
Ponadto analizując sposób używania zaimka wskazującego houtos przez autora pism przypisywanych Janowi widać, iż nagminnie odnosi On Go nie do przedmiotu wymienionego bezpośrednio przed Nim lecz wskazuje na przedmiot wymieniony wcześniej np: 1 jan 2.22, 2 Jan 7

Kompletnie sie nie zgadzam, bezpodstawna spekulacja

(20) A wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam zmysł, abyśmy poznali onego prawdziwego Boga, i jesteśmy w onym prawdziwym, to jest w Synu jego, Jezusie Chrystusie; tenci jest prawdziwy Bóg i żywot wieczny.
(21) Dziateczki! strzeżcie się bałwanów. Amen.
1 List Jana 5:20-21, Biblia Gdańska



NKJV And we know that the Son of God has come and has given us an understanding, that we may know Him who is true; and we are in Him who is true, in His Son Jesus Christ. This is the true God and eternal life.

MESSAGE And we know that the Son of God came so we could recognize and understand the truth of God--what a gift!--and we are living in the Truth itself, in God's Son, Jesus Christ. This Jesus is both True God and Real Life.

Amen!

[Lash]

Tłumaczymy to w sposób podobny natomiast interpretując rozumiemy, iz ów ustęp: On jest Tym prawdziwym Bogiem do Ojca nie zaś Syna się referuje.

1j 5:20 br Wiemy także, iż Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy mogli poznać Prawdziwego [Boga]. Trwamy bowiem w prawdziwym Bogu przez Syna Jego Jezusa Chrystusa. Jest to Bóg Prawdziwy, Żywy i Wieczny
Pełna zgoda Realisto.
"Prawdziwy Bóg" w odróżnieniu od bożków, jest żywy i wieczny!

5:20 οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἥκει, καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκωμεν τὸν ἀληθινόν καί ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ, ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς Θεὸς, καὶ ἡ ζωὴ αἰώνιος

Nie ma nic o trwaniu ale jest słowo JESTEŚMY

greka ma tylko Prawdziwym bez słowa Bogu

greka ma nie PRZEZ Syna ale w SYNU Jego

słowa οὗτός ἐστιν nie moga się odnosic do OJCA bo powstaje BEZSENS wypowiedzi!

Złe tłumaczenie "Grecki ma Ten jest / On Jest życiem wiecznym etc" a nie żywy

DObrze tez zajrzęc w kontekst bliższy
(11) A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. (12) Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia.

Bóg Dał nam żysie wieczne a to życie to prawdziwy theos por 1 Jan 5,20

[agent terenowy]

Tylko, że dosłownie jest : 'Ten jest prawdziwy Bóg i życie wieczne'.
Nie byłoby problemu, gdyby termin 'życie wieczne' w innych tekstach NT odnosił się do Ojca. Ale ten termin w Biblii jest przypisany wyłącznie Jezusowi, a termin 'prawdziwy Bóg' jest w Biblii przypisane wyłącznie Bogu Ojcu.
Jeżeli chcemy uznać, że chodzi tu tylko o Ojca, wtedy musimy dać mu tytuł, który w Biblii na tylko Syn.
I odwrotnie. Jeśli to Syn, wtedy trzeba mu nadać tytuł Ojca, który nigdzie nie jest w Piśmie dany Synowi. Stąd moja teoria, że zwrot 'ten' może się odnosić i do Ojca i Syna. Jan w tym samym liście mówi o Ojcu, jako prawdziwym Bogu, i o Synu, że jest wiecznym życiem. Albo więc mówi o obu w 5,20, albo mamy sytuację patową i możemy się spierać na dobrych kilkadziesiąt stron. Poza tym to spór już trwa parę wieków, i jeszcze jest nie roztrzygnięty
A Jan jest znany z używania skrótów myślowych. Może to co tu napisał, to po prostu jeden z nich. Ale jak przyjdzie Jezus, i jak Jana spotkam to nie omieszkam się zapytać.

[Realista]

słowa οὗτός ἐστιν nie moga się odnosic do OJCA bo powstaje BEZSENS wypowiedzi

Zabawne, że ktos kto nie ma nawet bladego pojęcia o odmianie przez przypadki wydaje autorytatywne sądy na temat języka, którego gramatyki nie zna nie chce Ci juz przypominac jakie akrobacje tworzyłes pisząc tou theon czy ton theou. Czy Ci sie podoba czy nie autor w sposób mało precyzyjny operuje zaimkami wskazującymi i zauwazyło to multum tłumaczy w tym wasi ewangelicy i żadne fideistyczne przekonania tego nie zmienią. Po drugie z miejsca wieloznacznego trudno wyciagnąć jednoznaczny wniosek. Zastosujcie to swoje sola scriptura i wykładajcie to miejscem podobnym a mianowicie Jan 17.3 gdzie sa rozłożone podobne akcenty tematyczne Bóg, zycie wieczne, prawdziwego...