KAAN pisze:zBiblia pisze:Wręcz odwrotnie, nie ignoruję, pokazuję piękną i wyjątjową naturę Boga, Boga niepodobnego do żadnego innego bożka. Udowadniam krok po kroku jaki na prawdę jest i obalam wasze wnioski i założenia, nigdy nie macie biblijnej odpowiedzi na to co przytaczam. W ogóle nie macie odpowiedzi na najprostrze pytania o Bogu.
Jest dokładnie odwrotnie Bóg nie ma natury, ma istotę, natura jest stworzona, tylko istota może być wieczna. Nie udowadniasz jaki jest, piszesz tylko swoje teorie na Boży temat podczas gdy Pan jest Duchem:
2Kor 3:17 A Pan jest Duchem; gdzie zaś Duch Pański, tam wolność.
18 My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem.
"
Czy znowu zaczynamy polecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was albo od was? Naszym listem wy jesteście, napisanym w naszych sercach, znanym i czytanym przez wszystkich ludzi. Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc. A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu. Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga. On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia. Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć; To o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha? Jeśli bowiem posługiwanie potępienia było pełne chwały, o ileż bardziej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości. To bowiem, co miało chwałę, nie miało chwały w porównaniu z tą przewyższającą chwałą. Jeśli zaś to, co przemija, było pełne chwały, tym bardziej pełne chwały jest to, co trwa. Mając więc taką nadzieję, z całą otwartością mówimy; A nie jak Mojżesz, który kładł sobie na twarz zasłonę, aby synowie Izraela nie wpatrywali się w koniec tego, co miało przeminąć. Lecz ich umysły zostały zaślepione; aż do dnia dzisiejszego bowiem przy czytaniu Starego Testamentu ta sama zasłona pozostaje nieodsłonięta, gdyż jest usuwana w Chrystusie. I aż po dzień dzisiejszy, gdy Mojżesz jest czytany, zasłona leży na ich sercu. Gdy jednak nawrócą się do Pana, zasłona zostanie zdjęta. Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność. Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana" 2Kor 3:1-18.
Partykularna różnica między starym przymierzem i nowym jest pięknie opisana. Gdy Żyd nawraca się do Chrystusa jest wolny, przez Ducha (kogo?) Pana Jezusa. "
Wiem bowiem, że to doprowadzi do mojego zbawienia dzięki waszej modlitwie i pomocy Ducha Jezusa Chrystusa" Flp 1:19. Paweł też pisał, że Jezus mieszka w nim, przytaczałem wielokrotnie. To nie tylko Duch Jezusa nieszka w wiernych, to jest tan sam Duch, którego ma też Ojciec: "
A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka" Rz 8:11. "
Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha" 1Kor 12:13. "
Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania" Ef 4:4. Ojciec ma udział przez swego Ducha w tych, co uwierzyli w Jego Syna i robi to przez Jego Syna. "
Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który wychodzi od Ojca, on będzie świadczył o mnie" J 15:26.
Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego; Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela ; Abyśmy, usprawiedliwieni jego łaską, stali się dziedzicami zgodnie z nadzieją życia wiecznego" Tt 3:5-7. Prowadzi więc i usposabia wiernych w takie dary (o których wielokrotnie pisałem), aby być Jego (Ojca, nie osoby Ducha) dziećmi i mieli udział w Jego boskiej naturze (którą zdaje się, że odrzucasz, ale mam nadzieję, że się przejęzyczyłeś): "
Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi" Rz 8:14. "
Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy otrzymali wiarę równie cenną jak nasza, dzięki sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą przez poznanie Boga i Jezusa, naszego Pana; Jako że jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał do chwały i cnoty. Przez to zostały nam dane bardzo wielkie i cenne obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, uniknąwszy zepsucia, które wskutek pożądliwości jest na świecie" 2P 1:1-4. Bóg Ojciec, który ma życie wieczne w sobie, daje to życie swoim wiernym, wiernym Jego Synowi, przez swojego Ducha: "
Jak bowiem Ojciec ma życie sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał życie w samym sobie" J 5:26. "
Duch jest tym, który ożywia, ciało nic nie pomaga. Słowa, które wam mówię, są duchem i są życiem" J 6:63. W Rzymian 8:11 przecież też to widać. To jest przez Bożego Ducha, że zyskujemy duchowe zrozumienie wszystkiego (J 14:26), bo to o czym wykładał Jezus na Ziemi, wykłada w nas Jego i Ojca Duch. W rzeczy samej zyskujemy umysł Chrystusa (nie osobę, a duchową wiedzę): "
Człowiek duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa" 1Kor 2:15-16, które jest określane jako umysł Ducha: "
A ten, który bada serca wie, jaki jest zamysł Ducha, ponieważ według woli Boga wstawia się za świętymi" Rz 8:27. Jezus był wypełniony tą obfitością Ducha. Nawet było to zapowiedziane: "
I spocznie na nim Duch Pana; Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana" Iz 11:2. Znów ta wszechogarniająca moc Boża w działaniu
Jako Syn Człowieczy miał to, żył Bożymi atrybutami Wszechmocnego Ojca, w zgodzie z zasadami życia jakich On oczekuje, przez moc Ducha Ojca: "
A bez wątpienia wielka jest tajemnica pobożności: Bóg objawiony został w ciele, usprawiedliwiony w Duchu, widziany był przez anioły, głoszony był poganom, uwierzono mu na świecie, wzięty został w górę do chwały" 1Tm 3:16. Proste. Duch wolności to bycie w jasności Boga, Ojca i Syna przez Ich Ducha.
Dlaczego przez całe Pismo Ojciec i Syn są przedstawiani w charakterystyce podobnej do ludzi (Jezus to już niezaprzeczalnie przyjął ciało ludzkie), zaś Duch Święty to osoba jakaś taka nieosobowa? Jako woda: "
Odpowiedział jej Jezus: Każdy, kto pije tę wodę, znowu będzie pragnął. Lecz kto by pił wodę, którą ja mu dam, nigdy nie będzie pragnął, ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu" J 4:13-14. Jako oddech: "
A to powiedziawszy, tchnął na nich i powiedział: Weźcie Ducha Świętego" J 20:22. Jako wiatr i ogień: "
Nagle powstał odgłos z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i wypełnił cały dom, w którym siedzieli. Ukazały się im rozdzielone języki jakby z ognia, które spoczęły na każdym z nich" Dz 2:2. Jako olejek: "Jak Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą Jezusa z Nazaretu, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiajac wszystkich opanowanych przez diabła, bo
Bóg był z nim" Dz 10:38 i: "
Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego namaścił się, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy" Ps 45:7. Jako gołębica: "
A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego, zstępującego jak gołębica i przychodzącego na niego" Mt 3:16. Jak kto woli, można wierzyć w osobę Świętą Gołębicę. Jako zadatek: "
A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako zadatek" 2Kor 5:5 i "
W Nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię naszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały" Ef 1:13-14.
Masz katolickie wyznanie wiary, Kaan, nie biblijne. "
A gdy o tym rozmyślał, oto anioł Pana ukazał mu się we śnie i powiedział: Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć Marii, twojej żony. To bowiem, co się z niej poczęło, jest z Ducha Świętego" Mt 1:20. Zgodnie z logiką trynitarną, Jezus pochodzi od osoby Ducha Świętego. Czy na pewno? Pozostając tylko w obszarze ewangelii wg Mateusza mamy zaprzeczenie (cała Biblia z resztą, też tego nie wspiera): "
Bo nie wy mówicie, ale Duch waszego Ojca mówi w was (...) Każdego więc, kto mnie wyzna przed ludźmi, i ja wyznam przed moim Ojcem, który jest w niebie. A tego, kto się mnie wyprze przed ludźmi, i ja wyprę się przed moim Ojcem, który jest w niebie (...) W tym czasie Jezus powiedział: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te sprawy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom Tak, Ojcze, gdyż tak się tobie upodobało. Wszystko zostało mi dane od mego Ojca i nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, ani nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten komu Syn zechce objawić (...) Kto bowiem wypełnia wolę mego Ojca, który jest w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką (...) A odszedłszy trochę dalej, upadł na twarz i modlił się, mówiąc: Mój Ojcze, jeśli to możliwe, niech mnie ominie ten kielich. Jednak niech się stanie nie jak ja chcę, ale jak ty" Mt 10:20, 32-33, 11:25-27, 12:50, 26:39. I jeszcze dodam Jana, bo też uwielbiam ten fragment: "
Powiedział do niego FIlip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Jezus mu odpowiedział: Tak długo jestem z wami, a nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widzi, widzi i mego Ojca. Jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słów, które ja do was mówię nie mówię od samego siebie, lecz Ojciec, który mieszka we mnie, on dokonuje dzieł" J 14:8-10. Jezus nigdy nie reprezentował Ducha Świętego, jako odrębnej osoby, a tym bardziej jako Ojca (natomiast ukazywał Ducha przez cuda i day i rozdawał tą Bożą moc).
Ani Paweł, ani reszta apostołów nie nauczała Trójcy. "
A oznajmiam wam, bracia, że głoszona przeze mnie ewangelia nie jest według człowieka. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się jej od człowieka, ale przez objawienie Jezusa Chrystusa" Gal 1:11-12, który był swym Duchem w apostołach, mało tego, był już w prorokach: "
O to zbawienie wywiadywali się i badali je prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce. Badali oni, na jaką i jakiego rodzaju porę wskazywał Duch Chrystusa, który był w nich, przepowiadając cierpienia, które miały przyjść na Chrystusa i mającą potem nastąpić chwałę" 1P 1:10-11. A Duch Chrystusa to Duch Ojca, to Duch Święty, jeden jest Duch, co powyżej wyłożyłem, żeby nie było wątpliwości. Apostołowie w żadnym swoim liście nie pozdrawiali w osobie Ducha, bo nie wyznawali Trójcy, po prostu. Wyjątkiem wydaje się, jak wspominał chyba Florian, 2Kol 13:14: "
Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i wspólnota Ducha Świętego, niech będzie z wami. Amen". Czy na pewno? W związku z tym wszystkim, co napisałem dotąd, jest jasne, że Paweł zauważa Ducha, jako czynnik jednoczący, który gromadzi nas w sprawiedliwości, miłości, dobroci... nie tylko między nami samymi, ale przede wszystkim z Bogiem Ojcem i Synem Bożym. Poza tym, nie jest napisane "wspólnota z Duchem Świętym". Znakomicie wspiera to: "
Jeśli więc jest jakieś pocieszenie w Chrystusie, jeśli jakaś pociecha miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i miłosierdzie; dopełnijcie mojej radości, bądźcie tej samej myśli, mając tę samą miłość, będąc zgodni i jednomyślni" Flp 2:1-2. Ponadto inny autor napisał takie wyznanie wiary: "
To co widzieliśmy i słyszeliśmy, to wam zwiastujemy, abyście i wy mieli z nami społeczność, a nasza społeczność to społeczność z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem" 1J 1:3. Nie ma osoby Ducha! No nie ma, po prostu.