PROTESTANCI

Cześć Wam

pisałem kiedyś do Was o pomoc w znalezieniu dla mnie i narzeczonej kościoła w Berlinie. Życie z Panem nieraz nieźle potrafi zaskoczyć, ostatnimi czasy skierował nasze ścieżki do Krakowa (długa historia, ale pewnie na stałe). Narzeczona, a za niedługo żona, nie zna niestety polskiego.

Szukam obecnie zboru ewangelikalnego w Krakowie, gdzie albo tłumaczy się na angielski, albo minimum uczęszczają tam obcokrajowcy. Na razie na oku mam "Betel" - ktoś wie coś bliżej, jak wygląda kwestia nauczania?

Inny, jaki znalazłem to "Kościół dla miasta", ale tutaj chyba podziękuję. Pachnie Hillsongiem. Zobaczcie opis z oficjalnej strony:

Kościół dla Miasta to kościół stworzony z myślą o Tobie. Naszym pragnieniem jest pokazać Ci, że Bóg którego znamy z Biblii, jest niezmiennie tym samym pełnym miłości, mocy i pasji Bogiem, któremu zależy na Tobie i który ma dla Ciebie cudowne plany. Wierzymy, że kościół to nie instytucja, nie organizacja, ale kościół to ludzie, którzy wspólnie przeżywają niesamowite życie dla chwały Najwyższego Boga.

z myślą o Tobie? No nie wiem, może jestem przerważliwiony, ale trochę wygląda mi to trochę na kościół niedzielnej rozrywki. A może się mylę? Ktoś, coś?

iskender pisze:Cześć Wam
Narzeczona, a za niedługo żona, nie zna niestety polskiego.

Gratulacje! A jakie jezyki zna wybranka? To juz druga 'nie-polska' zona na tym forum o jakiej nam wiadomo.

Niestety nie orientuje sie w protestanckim krajobrazie Krakowa, ale 'kosciol dla miasta' omijaj z daleka.

Jedna z tutejszych forumowiczek, Polka, wyszła za Japończyka, chyba 8 lat temu...
Obydwoje NIE ZNALI (i nadal słabo znają) WSPÓLNEGO JĘZYKA w którym mogliby się porozumieć w stopniu zupełnie podstawowym. Znam więcej takich przypadków...
Zastanawia mnie jak to jest, ludzie nie są w stanie poznać siebie wzajemnie poprzez rozmowę, bo się nie rozumieją, a mimo tego, decydują się na wspólne życie (małżeństwo- ślubowanie).
Pewnie w okresie przedślubnym duże znaczenie odgrywa zauroczenie i "rozumienie się bez słów"
Czy to jednak wystarczy?
Czy związki z osobą nie rozumiejącą co się do niej mówi są bezpieczne i mogą mieć przyszłość?

Iskender. Nie mogę Ci podać tel.do Brata, ale mogę coś o nim powiedzieć. Mieszka w Krakowie i jest Gedeonitą i architektem ma na imię Piotr. Usługuje w więzieniach. Spróbuj z nim nawiązać kontakt.pozdrawiam w Panu.

Norbi pisze:Jedna z tutejszych forumowiczek, Polka, wyszła za Japończyka, chyba 8 lat temu...
Obydwoje NIE ZNALI (i nadal słabo znają) WSPÓLNEGO JĘZYKA w którym mogliby się porozumieć w stopniu zupełnie podstawowym. Znam więcej takich przypadków...
Zastanawia mnie jak to jest, ludzie nie są w stanie poznać siebie wzajemnie poprzez rozmowę, bo się nie rozumieją, a mimo tego, decydują się na wspólne życie (małżeństwo- ślubowanie).
Pewnie w okresie przedślubnym duże znaczenie odgrywa zauroczenie i "rozumienie się bez słów"
Czy to jednak wystarczy?
Czy związki z osobą nie rozumiejącą co się do niej mówi są bezpieczne i mogą mieć przyszłość?

Akurat w tym konkretnym wypadku musiala zaistniec wspolnota temperamentow. Tez sie nad tym zastanawialem i wyszlo mi cos takiego " Albo ja mam racje, albo harakiri"

iskender, w kilku krakowskich kościołach są nabożeństwa 2 jezyczne Ang i Pl.
Niestety w tej chwili nie jestem w stanie wypowiedzieć się odnośnie nauczania jakie tam jest...
Skorzystaj z Google, wiele się dowiesz, namierzysz te zbory, a resztę sprawdzisz osobiście bo tak najlepiej.
christianoinroman, a dlaczego nie możesz podać w wiadomości prywatnej numeru do tego kogoś?

jj, a to dobre, szczególnie z tym harakiri

Norbi pisze:Jedna z tutejszych forumowiczek, Polka, wyszła za Japończyka, chyba 8 lat temu...
Obydwoje NIE ZNALI (i nadal słabo znają) WSPÓLNEGO JĘZYKA w którym mogliby się porozumieć w stopniu zupełnie podstawowym. Znam więcej takich przypadków...
Zastanawia mnie jak to jest, ludzie nie są w stanie poznać siebie wzajemnie poprzez rozmowę, bo się nie rozumieją, a mimo tego, decydują się na wspólne życie (małżeństwo- ślubowanie).
Pewnie w okresie przedślubnym duże znaczenie odgrywa zauroczenie i "rozumienie się bez słów"
Czy to jednak wystarczy?
Czy związki z osobą nie rozumiejącą co się do niej mówi są bezpieczne i mogą mieć przyszłość?

Miło, że założyłeś, że rozmawiamy na migi, ale niestety muszę Cię rozczarować, rozmawiamy po hiszpańsku, bo znam go biegle.

Ktoś z Krakowa?

iskender pisze:

Norbi pisze:Jedna z tutejszych forumowiczek, Polka, wyszła za Japończyka, chyba 8 lat temu...
Obydwoje NIE ZNALI (i nadal słabo znają) WSPÓLNEGO JĘZYKA w którym mogliby się porozumieć w stopniu zupełnie podstawowym. Znam więcej takich przypadków...
Zastanawia mnie jak to jest, ludzie nie są w stanie poznać siebie wzajemnie poprzez rozmowę, bo się nie rozumieją, a mimo tego, decydują się na wspólne życie (małżeństwo- ślubowanie).
Pewnie w okresie przedślubnym duże znaczenie odgrywa zauroczenie i "rozumienie się bez słów"
Czy to jednak wystarczy?
Czy związki z osobą nie rozumiejącą co się do niej mówi są bezpieczne i mogą mieć przyszłość?

Miło, że założyłeś, że rozmawiamy na migi, ale niestety muszę Cię rozczarować, rozmawiamy po hiszpańsku, bo znam go biegle.

Ja Twojej sytuacji nie znam. Przykład wyżej jest w pewnym sensie nawiązaniem do Twojej sytuacji, ale nie bezpośrednim. Bo to tylko przykład, inny