PROTESTANCI

W ostatnią niedzielę w kościele (ewangelicko-augburskim) znalazłam modlitwenik "Polecaj Panu Drogi Swoje" wydany z incjatywy Zakonu Joannitów. Jest w nim osobny rozdział "Błogosławieństwo dla osoby umierającej", w którym to Modlitwa Końcowa jak to jest podkreślone odmawiana jest po śmierci danej osoby. Brzmi: "Wieczny odpoczynek racz mu (jej) dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu (jej) świeci! Amen", czyli tak samo, jak modlitwa w kościele rzymskokatolickim, tyle że bez końcówki "Niech odpoczywa w pokoju wiecznym". I jak w takim razie to traktować? Kościół luterański nie uznaje modlitw za zmarłych, ale powyższa modlitwa wydaje się ewidentnie mieć taki charakter.

Bądź co bądź, jest to modlitwa do Boga wyrażająca ufną prośbę żyjącego o zbawienie umarłego:

o wieczny odpoczynek - Kto bowiem wszedł do Jego odpoczynku, odpocznie po swych czynach, jak Bóg po swoich. Hbr 4,10
o przebywanie w światłości - A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia. J 8,12

Nie widzę problemu. Modlitwa to nie zaklęcie, że gdy się wypowie zestaw słów to się stanie coś.
Tutaj jest jak dla mnie coś w formie zwieńczenia. Ktoś umiera, zamyka oczy, a ktoś mówi "Niech Pan Cię pocieszy" albo coś takiego - to co, to już nie pocieszył za życia? No pocieszył... Tak samo zwrot do Boga "Odpoczynek racz mu/jej dać Panie" wyraża coś w stylu niech się teraz spełni obietnica Twoja Panie itd. itp.

A to Orchideo konwertujesz do KEA? Czy przypadkowo byłaś "z okazji" i tak Ci się rzuciło w oczy?