o mojego tatę

**Facebook** · Postautor: **Zbyszekg4** » 11 kwie 2016, 05:09

Przepraszam, bo to nie miejsce na dyskusję, ale zerknijcie na mój wpis wyżej viewtopic.php?f=3&t=11896&p=495018#p495018 czy jest on poprawny teologicznie [nie chciałbym dodatkowo Hardiemu sprawiać przykrości].

Postautor: **Noemi** » 11 kwie 2016, 09:39

Zbyszek jezeli masz wątpliwisci co do wpisu to poprostu zmien go

Postautor: **kontousunięte1** » 11 kwie 2016, 10:24

Dla mnie najbardziej bolesna była śmieć Taty. Tym bardziej Ci współczuję,Hardi. Ten żal do Boga minie.

**Facebook** · Postautor: **Zbyszekg4** » 11 kwie 2016, 20:05

Noemi pisze:Zbyszek jezeli masz wątpliwisci co do wpisu to poprostu zmien go

Wątpliwości nie mam, ale zapytać się można, prawda... [szkoda, że nikt się nie wypowiada]; zmienić i tak bym już nie mógł - czas na zmiany dawno minął.

kontousunięte1 pisze:Ten żal do Boga minie.

Też tak myślę, ale tyle pisałem wyżej, bo o taki żal nie trudno, gdy się ma nierealne oczekiwania... Chciałem to jakoś przeanalizować, wierzę, że poprawnie teologicznie.

Postautor: **Norbi** » 12 kwie 2016, 05:56

Dobrze napisałeś, a Hardi chyba w ostatnim czasie za dużo rozmawiał z Małgorzatą i takie są skutki zwodzenia...

**Facebook** · Postautor: **Zbyszekg4** » 12 kwie 2016, 06:37

Norbi pisze:Dobrze napisałeś, a Hardi chyba w ostatnim czasie za dużo rozmawiał z Małgorzatą i takie są skutki zwodzenia...

Dzięki za opinię. Mnie to naprawdę martwi, że chyba wiele osób mając wobec Boga oczekiwania, których On nie zapowiedział, bardzo się rozczarowuje, gdy coś idzie wbrew tym oczekiwaniom!...
I są pretensje do Boga, jest głęboki żal i rodzi się zwątpienie w przekaz biblijny... A od tego już kroczek, aby - w skrajnych przypadkach - zacząć odchodzić od Boga... (no bo czemu jest On inny, niż JA myślę, że jest; a kimże jest to JA, co tak myśli?!... Paweł w Rz 9 pyta się: "...a kimże ty jesteś człowieku, że się z Bogiem spierasz...?".
I nie chodzi o to, żeby ze strachu się kulić i żadnej wątpliwości względem Boga nie śmieć nawet pomyśleć, już o wyrażeniu nie wspominając... ale chodzi o to, aby na tyle znać Boga, aby nie mieć nieuzasadnionych wątpliwości. A do takich ja bym zaliczył oczekiwanie, że się będzie zawsze na TEJ ziemi m.in. zdrowym, dostatnio żyjącym i wolnym od trosk... NIGDZIE i NIGDY Pan Bóg nie obiecał czegoś takiego!!! Wręcz przeciwnie: On realistycznie patrząc na stan TEJ ziemi, raczej zapowiedział kłopoty niż zupełną wolność od nich...
Kto tego nie rozumie, kto takiego Boga nie zna, temu tym trudniej przyjąć każdą porażkę... porażkę jego wizji życia na TEJ ziemi).

Hardi, proszę, nie odbieraj tego, jako jakiegoś nieczułego ataku na Ciebie. Nie mam najmniejszego zamiaru Cię dodatkowo dołować (dlatego pytałem się o ocenę tego, co napisałem), ale chciałbym, abyś nie kumulował w sobie żalów wobec Boga i Jego sposobów działania, bo to Cię osłabi, a szatan tylko na to czeka...
Dlatego tak z troską, a nie z innego powodu, "analizuję" ten temat kręcący się wokół np. Izajasza 53 rozdz. i oczekiwań, jakie mają wierzący, gdy czytają tego typu wersety...
Niech Twoje serce napełni Boży pokój, którego nie zakłóci nic tragicznego, oraz będzie tam ta błoga pewność, że te prawdziwe Boże obietnice w temacie wolności od chorób, cierpienia i śmierci, oraz trosk wszelakich ziszczą się... NA NOWEJ ZIEMI. To na pewno Bóg obiecał, tego możemy być pewni, a stanie się tak ze względu na Chrystusa i Jego zbawcze dzieło - dlatego nie mamy "przechlapane"!

Pozdrawiam Cię i pocieszam w tych trudnych dniach...

Postautor: **Norbi** » 12 kwie 2016, 07:01

Są też tacy co w czasie pogrzebu, nad grobem ogłaszają zmartwychwstanie. Później za brak zmartwychwstania obwiniają najbliższych zmarłego, że im brak wiary etc, co w konsekwencji zazwyczaj prowadzi do ciężkiej depresji.
Przykład wyżej to level hard ale z życia wzięte.
Zaraza ewangelii sukcesu doprowadza do życiowych tragedii!
Wbija ludzi w ogromne poczucie winy, nienawiść do Boga lub wszystko na raz.
Znam kobietę co zalamala się i porzuciła własne chore dziecko bo obiecane uzdrowienie przez lata nie przychodziło.
Ewangelia Sukcesu to jest dzieło diabelskie.
Jej głosiciele powinni odpowiadać karnie jak za poważne przestępstwo.
Może wtedy taki glosiciel zastanowilby się 100 razy zanim zrobi komuś wodę z mózgu.

Postautor: **konto skasowane** » 12 kwie 2016, 07:39

Zamiast pozwolić komuś odejść chce się tą osobę zatrzymać, a przecież tam gdzie idzie jest lepiej? Jedyne co może być uciążliwe, to pustka która powstała i samotność. Trzeba starać się wypełnić je Jezusem i czekać aż sami będziemy odchodzić.

Postautor: **Hardi** » 07 maja 2016, 23:20

kontousunięte1 pisze:Ten żal do Boga minie.

zobaczymy... tym bardziej, że je mam żal za całokształt...

**Facebook** · Postautor: **Zbyszekg4** » 08 maja 2016, 07:57

Hardi pisze:
kontousunięte1 pisze:Ten żal do Boga minie.

zobaczymy... tym bardziej, że je mam żal za całokształt...

Kondolencje, Hardi :-(

A mógłbyś rozwinąć ten rodzaj żalu "za cołokształt"?
Pozdrawiam i nie daj się zjeść żalowi :!:

Postautor: **magda** » 08 maja 2016, 11:15

No własnie napisz co za żal i za co to może porozmawiamy i będzie ci lepiej każde z nas straciło kogoś bliskiego więc cie rozumiemy, ja to po śmierci meża nawet sie leczyłam w psychiatryku bo mi łzy nie chciały przestać płynąć nawet jak sie starałam nie płakać , ciekły mi nawet we śnie.Wie cna pewno wiemy co to stracic kogoś. Pomysl sobie że mnie umarli wszyscy oprócz siostry i dzieci.