Moja rodzina i...

[Puritan]

Na szczęście Siostro, nasz Brat Puritanin nie raz szybciej klepie na klawiaturze niż myśli

Przynajmniej myślę.

Mieszasz fantomiku związek małżeński ze związkiem niemałżeńskim, przez co dowodzisz, że nie myślisz racjonalnie.

[fantomik]

[...]Mieszasz fantomiku związek małżeński ze związkiem niemałżeńskim, przez co dowodzisz, że nie myślisz racjonalnie.

Cały czas rozmawiamy o związku małżeńskim oraz o decyzji do niego prowadzącej. Widzę, że nie czytasz moich postów gdyż ja się (prawie) cały czas rozpisuję o związku małżeńskim "mieszanym", który już jest zawarty.

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

[agnieszkas]

Wiecie, mnie nikt nie wykluczal, ani nie wyklucza, nawet mnie nie napominal nikt, bo ja nie naleze do zadnego zboru.
Chodzilam jako dziecko do KK, nasza rodzina nie byla religijna i raczej niepraktykujaca oprocz mojej przyszywanej babci. Nie wiedzialam nawet, ze istnieja protestanci. w wieku 23 lat trafilam do takiej grupy od ewangelii sukcesu, skad ucieklam po 6 miesiacach w wielkim strachu i juz nigdzie wiecej nigdy nie przystapilam. Swiat mi sie zawalil. W KK niedobrze i w takich dziwnych tez nie.
Tam mnie ochrzcili, ale tak mysle, ze ja chyba bylam nawrocona powierzchownie.
Po czasie wrocilam do zdrowia psychicznego po tym zborze sukcesu i wyganianiu demonow. Dopiero jak wyszlam za maz, choc nie mialam przekonania , ze robie dobrze, a wlasciwie to nie jak wyszlam za maz, bo wtedy tez nie mialam pokoju, ale jak urodzily sie nam nasze wspaniale dzieci to przezylam pokoj z Bogiem. Bylam nadal zagubiona, ale postanowilam, ze nawet jak mam isc do piekla to bede sluzyc Bogu tak jak potrafie. Bog mi pomagal.
Gdy czytalam Biblie slowa o zyciu wiecznym staly sie dla mnie zywe. Takiego czegos
nigdy wczesniej nie przezylam, ale i tak potem zaczelam sie buntowac. Koszmar. Teraz modle sie bym nigdy wiecej tego nie robila.

[KAAN]

Jeśli Słowo mówi o unikaniu wspólnego jarzma z niewierzącym to decyzja nieunikania jest grzechem,

Słowo mówi aby wyjść spośród niewierzących (w kontekście jarzma) i odłączyć się od nich! To nie jest tylko "unikanie" jak twierdzisz. Dlatego też nie zgadzam się z zastosowaniem bezpośrednim tego fragmentu do małżeństw mieszanych.

Fantomiku pliiiiis , nie do małżeństwa !!! ale stanu przed zawarciem małżeństwa, potem jest inna sytuacja o której pisałem. Przed zawarciem małżeństwa ten ktoś - narzeczony, nie związany małzeństwem to osoba która nie należy do świętości i nalezy się odłączyć. Po zawarciu małżeństwa obowiązują słowa o uświęceniu związku. Czy nie chcesz przyjąć że istnieje pewna granica? Nie wiem jak mam ci to tłumaczyć. Twoje wywody mogą zachęcić niektórych żeby sobie szukać w świecie małżonka, a to jest złe!!!

[KAAN]

Uważam, że w przypadku zdeklarowanych chrześcijan, którzy wchodzą w takie związki, powinno się ich dyscyplinować w tej sprawie, z wykluczeniem ze zboru włącznie.

Nie wiem czy to musiałoby być aż tak ostre, to zależy od przypadku, nie wrzucałbym wszystkiego do jednego wora, ale w szczególnych przypadkach tak.

[fantomik]

[...]Fantomiku pliiiiis , nie do małżeństwa !!!

No to poproszę o egzegezę tesktu o jarzmie i dowiedzeniu tego. Bo według mnie nie da się tego tekstu odnieść do decyzji zawarcia małżeństwa mieszanego bez uwzględnienia również i samego małżeństwa mieszanego. Ten tekst nie jest tylko o "zawarciu umowy" -- on jest przede wszystkim o "chodzeniu w jarzmie" i nakazuje wyjście ze społeczności pogańskich niewierzących i odłączenie się od nich.

[...]ale stanu przed zawarciem małżeństwa, potem jest inna sytuacja o której pisałem. Przed zawarciem małżeństwa ten ktoś - narzeczony, nie związany małzeństwem to osoba która nie należy do świętości i nalezy się odłączyć. Po zawarciu małżeństwa obowiązują słowa o uświęceniu związku. Czy nie chcesz przyjąć że istnieje pewna granica? Nie wiem jak mam ci to tłumaczyć. Twoje wywody mogą zachęcić niektórych żeby sobie szukać w świecie małżonka, a to jest złe!!!

Nie moje -- ja nie odnoszę tekstu o jarzmie do małżeństwa mieszanego ale już nie raz to słyszałem i tak -- w kontekście namawiania do rozwodu, dlatego też cały czas uparcie wskazuję, że odnoszenie tego tekstu do czy zawarcia czy trwania w małżeństwie mieszanym (których rozdzielenia według mnie nie umożliwia sam tekst) nie jest uprawnione i jest eisegezą w swoich konsekwencjach skierowaną przeciw wierzącym trwającym w takich związkach.

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

[fantomik]

Uważam, że w przypadku zdeklarowanych chrześcijan, którzy wchodzą w takie związki, powinno się ich dyscyplinować w tej sprawie, z wykluczeniem ze zboru włącznie.

Nie wiem czy to musiałoby być aż tak ostre, to zależy od przypadku, nie wrzucałbym wszystkiego do jednego wora, ale w szczególnych przypadkach tak.

Chyba w "bardzo szczególnych", bo inaczej to nie dość że masz to o czym sam pisałeś, że jest złe -- czyli odwodzenie strony niewierzącej od Boga stronę wierzącą ale jeszcze dokładając swego rodzaju "nóż w plecy" ze strony społeczności "wierzących" (co też się zdarza nawet jeśli nieformalnie i mięliśmy tego przykład nawet na tym forum).

Inaczej niż w cudzysłowiu napisać nie mogłem czy raczej nie potrafiłem.

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

[jj]

JJ wspominał o wolności i o tym że wszystko mi wolno, tak, ma rację, ale nie oznacza to że wszystko co robię jest dobre i bez cechy grzechu. Podkreślam, wierzący w swoich wyborach musi się kierować Bożymi zasadami i wskazaniami, każdy bunt przeciwko Bogu to grzech.

Niewierzacy moga sie zenic i za maz wydawac, byc jednym cialem, rozmnazac sie i napelniac ziemie, a Bog im tego nie zabrania, nie jest to grzechem.
Wierzacy natomiast (ci wyzwoleni od wszystkiego) nie moga pod grozba popelnienia grzechu wiazac sie z niewierzacym? A coz to za nowy grzech tylko dla wierzacych?
Pawel zaleca celibat. Czy malzenstwo jest wtedy buntem przeciwko Bogu? Czy moze to Pawel zabrania sie zenic i za maz wychodzic?
Nic z tego nie jest grzechem. To sa zalecenia, ktore moga miec rozne konsekwencje, ale nie musza.

[jj]

Oswiadczenie.
Odradzam z calego serca wszystkim wierzacym wiazac sie z niewierzacymi. Wiem o czym mowie, bo moja zona byla przez wiele lat zawzieta katoliczka. To jest wykreslenie z zycia kilkunastu, lub kilkudziesieciu lat. Pieklo na ziemi!
Mnie sie udalo, nam sie udalo, Pan Jezus dokonal cudu. Ale to nie jest regula:

1Kor 7:16 Bw "Bo skądże wiesz, żono, że zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz żonę?"

Jesli nie chcesz "wyciac" z zycia rodziny trzydziestu lat, tych dobrych, mlodych lat, to "utnij" to na poczatku.

[fantomik]

[...]Jesli nie chcesz "wyciac" z zycia rodziny trzydziestu lat, tych dobrych, mlodych lat, to "utnij" to na poczatku.

Tylko aby Jj dobrze zrozumieć -- On nie pisze o rozwodzie.

Pozdrawiam,
f. (pomyślałem, że warto to podkreślić)

[jj]

[...]Jesli nie chcesz "wyciac" z zycia rodziny trzydziestu lat, tych dobrych, mlodych lat, to "utnij" to na poczatku.

Tylko aby Jj dobrze zrozumieć -- On nie pisze o rozwodzie.

Pozdrawiam,
f. (pomyślałem, że warto to podkreślić)

Nie nie.
Chodzi mi o to jeszcze "przed", przed zwiazaniem sie, przed zobowiazaniem sie... daleko daleko przed slubem.

[Lash]

Jednak pod wpływem napomnień wierzących znajomych i własnego sumienia zerwałam z nim - szczerze podałam powód - dlatego, że jest nienawrócony. To była chyba najtrudniejsza jak do tej pory dla mnie decyzja. Bardzo duże wyrzeczenie, bo takich dobrych ludzi nie spotyka się na co dzień (buntowałam się wewnętrznie i miałam też dużo pretensji..), ale chciałam być posłuszna Bogu nawet na przekór swoim upodobaniom, bo wiem, że i tak bez Niego bez sensu cokolwiek ciągnąć. Do dziś mamy kontakt i to nawet nie ja o niego zabiegam, tylko on częściej się odzywa. A mi wciąż zależy, ale teraz już nie chcę związku, który nie opiera się na Bogu.

Bardzo dobra decyzja

[Lash]

Fantomiku, jj
Biblia z tego co wiem nie nazywa bezpośrednio grzechem relacji małżeńskiej z niewierzącym
Jest to FAKT
Jednak.
1. W ST w księdze Ezdrasza 10 widzimy że Bogu nie podobały się żony poganki i dano masowy rozwód. Izraelowi
2. Małżonek niewierzący nie jest niewolniczo związany z wierzącą osobą. Choć sam związek jest WAŻNY czyli uświęcony.
3. Paweł pisze że Wszystko mi wolno ale nie wszystko jest pożyteczne i nie da się niczym zniewolić ... pytanie czy związek małżeński nie jest niewolą dla wierzącego dopóki niewierzący sam nie odejdzie!?
I na koniec pytanie.

(14) Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? (15) Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?


Powiedz Fantomiku PRZED czym przestrzega Paweł - jakie relacje wspólnoty są Jarzmem niewierzącego i wierzącego!

[fantomik]

Fantomiku, jj
Biblia z tego co wiem nie nazywa bezpośrednio grzechem relacji małżeńskiej z niewierzącym
Jest to FAKT
Jednak.
1. W ST w księdze Ezdrasza 10 widzimy że Bogu nie podobały się żony poganki i dano masowy rozwód. Izraelowi

i jest to wyjątek a nie reguła.

2. Małżonek niewierzący nie jest niewolniczo związany z wierzącą osobą. Choć sam związek jest WAŻNY czyli uświęcony.

Dokładnie.

3. Paweł pisze że Wszystko mi wolno ale nie wszystko jest pożyteczne i nie da się niczym zniewolić ... pytanie czy związek małżeński nie jest niewolą dla wierzącego dopóki niewierzący sam nie odejdzie!?

E, tam -- odnieś tą wolność do związku małżeńskiego osób wierzących -- do którego momentu, zgodnie z Twoim rozumowaniem, są oni "związani"?

I na koniec pytanie.
(14) Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? (15) Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?


Powiedz Fantomiku PRZED czym przestrzega Paweł - jakie relacje wspólnoty są Jarzmem niewierzącego i wierzącego!

Weźmy większy fragment:

2 Kor. 6:3-18
3. Nie dajemy w niczym żadnego zgorszenia, aby służba nasza nie była zniesławiona,
4. Ale we wszystkim okazujemy się sługami Bożymi w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w potrzebach, w utrapieniach,
5. W chłostach, w więzieniach, w niepokojach, w trudach, w czuwaniu, w postach,
6. W czystości, w poznaniu, w wielkoduszności, w uprzejmości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej,
7. W słowie prawdy, w mocy Bożej; przez oręż sprawiedliwości ku natarciu i obronie,
8. Przez chwałę i hańbę, przez zniesławienie i przez dobrą sławę; jako zwodziciele, a jednak prawi,
9. Jako nieznani, a jednak znani, jako umierający a oto żyjemy; jako karani, a jednak nie zabici,
10. Jako zasmuceni, ale zawsze weseli, jako ubodzy, jednak wielu ubogacający, jako nic nie mający, a jednak wszystko posiadający.
11. Usta nasze otwarły się przed wami, Koryntianie, serce nasze szeroko się otwarło;
12. Nie u nas jest wam ciasno, ale ciasnota jest w sercach waszych;
13. Ponieważ zaś należy się odwzajemniać, przeto jak do dzieci mówię: Rozszerzcie i wy serca wasze!
14. Nie chodźcie w obcym jarzmie z niewiernymi; bo co ma wspólnego sprawiedliwość z nieprawością albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością?
15. Albo jaka zgoda między Chrystusem a Belialem, albo co za dział ma wierzący z niewierzącym?
16. Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, I będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.
17. Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, I nieczystego się nie dotykajcie; A Ja przyjmę was
18. I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący;
2 Kor. 7:1-3
1. Mając tedy te obietnice, umiłowani, oczyśćmy się od wszelkiej zmazy ciała i ducha, dopełniając świętobliwości swojej w bojaźni Bożej.
2. Zróbcie miejsce dla nas w sercach waszych; nikogo nie skrzywdziliśmy, nikogo nie zepsuliśmy, nikogo nie oszukaliśmy.
3. Nie mówię tego, aby potępiać; bo już uprzednio powiedziałem, iż w sercach naszych jesteście na śmierć i życie.

Na co wskazuje najbliższy kontekst tego dyskursu, szczególnie mówię o okalających wersach mówiących o zrobieniu miejsca w sercach koryntian? Czy o związku małżeńskim? To nie jest jakiś fragment oderwany ale część większej myśli i nie jest ona bynajmniej w temacie małżeństw mieszanych.

Pozdrawiam,
f. (moje dwa grosze)

[jj]

Fantomiku, jj
Biblia z tego co wiem nie nazywa bezpośrednio grzechem relacji małżeńskiej z niewierzącym
Jest to FAKT

Faktycznie.

Jednak.
1. W ST...

Zydzi nie mogli sie wiazac z poganami. Tak mowil Zakon.

w księdze Ezdrasza 10 widzimy że Bogu nie podobały się żony poganki i dano masowy rozwód. Izraelowi

i dobrze.

2. Małżonek niewierzący nie jest niewolniczo związany z wierzącą osobą. Choć sam związek jest WAŻNY czyli uświęcony.

Kto tu jest "bardziej" zwiazany i dlaczego?

3. Paweł pisze że Wszystko mi wolno ale nie wszystko jest pożyteczne i nie da się niczym zniewolić ... pytanie czy związek małżeński nie jest niewolą dla wierzącego dopóki niewierzący sam nie odejdzie!?

Jest, jesli jest niewolnikiem wspolmalzonka, a nie Chrystusa.

I na koniec pytanie.

(14) Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? (15) Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?


Powiedz Fantomiku PRZED czym przestrzega Paweł

Przed grzechem?

- jakie relacje wspólnoty są Jarzmem niewierzącego i wierzącego!

Ja odpowiem tak:
- Wy, teoretycy, ktorzy dopiero piec minut temu zaczeliscie zastanawiac sie nad problemem, jestescie na etapie zbierania wstepnych informacji w temacie.