Postautor: kruszynka » 13 lut 2016, 15:40
Dr.sky, 11 lat temu byłam na konferencji w jednym z Gdyńskich zborów (ciekawe, może to ten sam).
Był moment, że padli wszyscy z 300 około osób, które tam przyjechały, poza kilkoma (a ja znalazłam się w tej
ubolewającej nad sobą grupce)
Odpowiem Ci dlaczego ludzie robią co robią i niekoniecznie bez zastanowienia.
Kiedy narodziłam się na nowo w takim właśnie kościele, obserwowałam fascynującą zmianę, jakiej dokonuje
we mnie Bóg, to oczywistym było pomyśleć, że skoro te widzialne rzeczy zdarzyły się tam, tzn, że to właściwe
miejsce.
Takie myślenie było łatwe, skoro myśli się, że w Polsce są katolicy, jehowi i KEA (bo tylko o istnieniu
tego - protestanckiego kościoła wiedziałam).Tak myśli wielu, niestety.
Takie myślenie jest łatwe, kiedy się jest półrocznym niemowlakiem i nie ma pojęcia, że pewne rzeczy
należałoby skonfrontować Biblią.
Takie myślenie jest łatwe, kiedy poznajesz ludzi bardzo kochających Boga, ogarniętych pasją dla zdobywania
dla Jezusa. Niekłamaną pasją.
Takie myślenie jest minn powodem możliwości zaistnienia takich a nie innych scen jak na powyższym filmiku.
Nadrozd.
"Inni doroslych w przyulicznej beczce na smieci i potem serwuja intelektualna papke pelna pseudo cudow, pieknej muzyki i tez nie daja zaszczepic milosci do slowa. Dlaczego bo jedni i drudzy maja tak naprawe tych ludzi głeboko w zadku...... grunt by oni byli na widoku...."
Możliwe, że gdyby wniknąć w serca ludzi, to to “gdzieś” by się zauważyło.
Ja jednak ubolewam nad pewnymi sprawami, które moim zdaniem nie są wynikiem mania gdzieś lecz....presji.
Pewien pastor powiedział, że na konferencji pastorów, w trakcie obiadu padło takie pytanie: a jak wzrasta
twój kościół, ile macie członków?
Rozumiecie?
Ten, który to usłyszał, po powrocie powiedział, że rozwiąże zbór (kilkunastoosobowy), jeśli ten nie zacznie wzrastać.
I ta presja wpływa na wyścig. Tu konferencja “będzie się działo”, tu szkolenie ewangelizatorów, tu opowieści
o nowym życiu, które będzie ciągiem sukcesów i ponadnaturalnych zdarzeń, tu cuda, tu coś
tam, aż nikt już nie zauważa że mają miejsce takie sytuacje jak poniższy przykład:
Znam gościa, który skarżył się, że nie udało mu się przez 16 lat przyprowadzić nikogo do kościoła.
Ten sam gość nie widział swojej córki 5 (!!!) lat ponieważ..........musiałby, odwiedzając ją, zetknąć się
ze swoją znienawidzoną teściową. !!!!!!
Jest szanowanym zborownikiem ponieważ uczestniczy we wszystkim, mimo że w życiu prywatnym daje
antyświadectwo. Czemu nikomu to nie przeszkadza? Bo jest liczebną częścią kościoła, a presja jest
na liczby, nie na jakość.On sam nie zauważył, że nie wydaje owocu, bo owocem stały się......liczby.
W zborach jest wielu fantastycznych ludzi, którzy pod wpływem presji zatracili zdrowy rozsądek.
Pod wpływem (może nawet nieuświadomionej) presji życie kościoła koncentruje się na powiększeniu
liczebności, a kompletnie nie koncentruje się na prawdziwych relacjach.
"I choćbym miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice i posiadał całą wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał byłbym niczym"
ulepszania Nadrozda..
"nie boli już? Nie wiem" 
