pasQdo, mój wpis Ci raczej nie pomoże, ale Twoje słowa mnie wzruszyły.
Sama jestem mamą niespełna 3-letniego chłopca, który bardzo interesuje się wszelkimi pojazdami, zwłaszcza uprzywilejowanymi
wiem, jak ważny jest autorytet rodzica, ale człowiek czasem o tym zapomina.
Bardzo się cieszę, że są tacy świadomi i wierzący rodzice jak Ty. Po tym jak usłyszałam głos Pana staram się być lepszą mamą i żoną i jak już poświęcam rodzinie czas, to w 100%. Sama się modlę do Boga, aby odsłonił mojemu mężowi tą piękną Prawdę.
Co do szkoły katolickiej, sama uczęszczałam do takiej, prowadzonej przez siostry zakonne. Poziom nauczania był bardzo dobry, miałam świetną nauczycielkę języka polskiego, z którą często wychodziłyśmy (szkoła żeńska) do teatru, opery, na balet. Chociaż przyznam, że miała to być "elitarna" szkoła (były dodatkowe egzaminy wewnętrzne), to z czasem w trakcie roku szkolnego były przyjmowane dziewczyny z trudnych rodzin, niekoniecznie zainteresowane nauką. Mieszkałam także w internacie.
Trudno mi jest doradzić, co powinieneś zrobić, wszak sama jestem jedną nogą jeszcze w KRK. Patrząc na mnie, to jak na razie idzie ku dobremu, gdyż zaufałam Jezusowi, aczkolwiek nie potrafię wydać osądu wobec KRK, że jest w 100% zwiedzony. W takich szkołach naturalnym jest, że wszystko kręci się wokół wiary katolickiej. Ale i w zwykłych szkołach są apele, świętowanie rocznic śmierci Jana Pawła II, chodzenie na rekolekcje itd., z tym że otwarcie możesz powiedzieć, że nie chcesz, aby Twoje dziecko brało w tym udział.
Jak patrzę na moje koleżanki z tej szkoły, to część prowadzi normalne życie, mają mężów i dzieci. Część jest bardzo wierząca (KrK). Inne wyjechały w świat spełniać swoje marzenia o studiach i karierze niewiadomo gdzie. Udzielają się w różnych rzeczach, ale raczej są daleko od Boga (nie chcę nikogo osądzać). Ale tak samo mogę powiedzieć o znajomych ze zwykłej szkoły. Ile ludzi tyle historii.
Czy w Waszym obrębie nie ma np. szkoły społecznej, demokratycznej? To są szkoły, w których to rodzice i dzieci mają dużo do powiedzenia jak ma wyglądać nauka. Ja posłałabym do laickiej szkoły swoje dziecko, jednocześnie będąc czujna, czy czasem synek nie będzie "futrowany" lewackimi, liberalnymi poglądami (typu że dwie mamusie albo dwóch tatusiów to normalne albo uwielbiane przez dzieci i rodziców halloween).
Od września mój syn idzie do przedszkola i już na wstępie wiem, że będę musiała prosić się o każdą informację, w czym dzieci będą uczestniczyć. Sama nie wiem, co mam zrobić z tym felernym wielkanocnym zającem, św. Mikołajem, Andrzejkami... Ba,w tym przedszkolu, które wybraliśmy były zajęcia z "czarodziejskich mis tybetańskich" oraz "amulety na strachy" (tak, tak, zaraz obok jasełek na Boże Narodzenie i koszyczka wielkanocnego). Przypuszczam, że to wszystko to tylko zabawa, ale po co dziecku truć umysł i duszę takimi rzeczami? Ale syn pójdzie do tej placówki, ponieważ przeważają zajęcia, które mi się podobają i jest ich naprawdę sporo. Po prostu w tych, które uznam za niepotrzebne, nie będzie uczestniczył.
Życzę Ci wszystkiego dobrego, Twój synek ma wielkie szczęście.
Zaufaj Panu, On Cię poprowadzi.
Mam nadzieję, że się nie pogniewacie.