Boży Plan Zbawienia
: 25 maja 2011, 17:05
Boży Plan Zbawienia
W pierwszym wieku, zaniepokojony strażnik więzienia zapytał dwóch chrześcijańskich liderów, "co mam czynić aby być zbawionym?" (Dzieje 16:30). To jest w istocie najważniejsze pytanie, jakie można zadać. Jesteśmy zaniepokojeni nie tylko przez zło w naszym świecie ale także przez nasze własne winy. Często czujemy się winni tych słów i czynów o których nasze sumienie mówi, że są złe. Prawdopodobnie czujemy, że zasługujemy na Boży sąd a nie Jego przychylność. Co można zrobić - albo co zostało zrobione - by uratować nas z naszej beznadziejnej sytuacji? Zaczniemy odpowiedź od przeglądu Bożego planu i Jego dzieła, a w następnych postach następnie opiszę dokładniej te prawdy.
Stworzenie
Bóg stworzył ten świat i wszystko co w nim jest: "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. ...Bóg stworzył człowieka na swój obraz, na podobieństwo swoje stworzył go; mężczyznę i kobietę." (Rodzaju 1:1, 27). Bóg stworzył ludzi aby byli jak On i mieli z nim relację bez utrudnień, a kiedy jego dzieło stworzenia zostało zakończone Bóg widział wszystko co stworzył i było to "bardzo dobre" (Rodzaju 1:31).
Bunt
Chociaż pierwsi ludzie jakich stworzył Bóg, Adam i Ewa, mieli kompletną wolność by żyć w przyjaźni i ufności z Nim, wybrali bunt (Rodzaju 3:1-7). Bóg stworzył Adama jako reprezentanta całej ludzkiej rasy, i jego grzech stał się katastrofalny nie tylko dla niego, ale także dla nas: "przez upadek jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi" (Rzymian 5:18). Nasza relacja z Bogiem została przerwana.
Zamiast cieszyć się Jego świętymi błogosławieństwami, czeka nas Jego sprawiedliwy gniew. Przez ten grzech, wszyscy duchowo umarliśmy (Rzymian 3:1-20; Efezjan 2:1-10) i cały świat jest pod wpływem grzechu. Bóg również przeklął świat nad którym człowiek miał panować jako zwierzchnik (Rodzaju 3:17-19). "Stworzenie zostało poddane znikomości, nie z własnej woli, lecz z woli tego, który je poddał" (Rzymian 8:20). I wszyscy mamy w naszym życiu indywidualne grzechy przeciwko Bogu: "wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej" (Rzymian 3:23).
Odkupienie
Bóg byłby całkowicie sprawiedliwy pozostawiając tą sprawę samej sobie, ze wszystkimi ludźmi pod jego świętym gniewem. Ale tak się nie stało. Zamiast tego Bóg uruchomił swój plan by zbawić jego lud z grzechu i sądu oraz uwolnić całe stworzenie z poddaństwa grzechowi i przekleństwu. Jak? Przez posłanie swojego Syna jako prawdziwego człowieka który poniesie winę naszego grzechu i umrze zamiast nas: "Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism" (1 Kor. 15:3). Najlepiej znany wers w Biblii podsumowuje wymaganą odpowiedź na tę dobrą wiadomość: "Albowiem Bóg tak umiłował świat, że oddał swojego jednorodzonego syna, aby każdy kto w niego wierzy nie zginął ale miał życie wieczne" (Jana 3:16). "Wierzyć w Jezusa" zawiera w sobie zaufanie Jemu całym sercem o odpuszczenie grzechów i decyzję by porzucić swój grzech i "pokutować (upamiętać się)": Wszyscy którzy upamiętają się [inaczej, porzucą swoje grzechy] i uwierzą [Jezusowi że przebaczy ich grzechy będą odkupieni (Marek 1:15) i odnowieni do właściwej relacji z Bogiem. Wierzyć w Jezusa wymaga również odnoszenia się do, i ufania, Jezusowi takim jakim on jest - nie jako człowiekowi ze historii antycznej, ale także jako żywemu Zbawicielowi, działającemu dzisiaj, znającemu nasze serca i słyszącemu nasze modlitwy.
Zakończenie historii
Bóg nie tylko ratuje zgubionych grzeszników ale także odnawia całe stworzenie. Czytamy w Liście do Rzymian 8:21: "samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia ku chwalebnej wolności dzieci Bożych." Niebiosa i ziemia "przeminą" i będą radykalnie odmienione (2 Piotra 3:7-13; Objawienia 21:1). Czytamy o tym wspaniałym zakończeniu w księdze Objawienia (Apokalipsy), gdzie Boży lub, odkupieni, żyją w obecności Boga (Objawienia 21:1-22:6). To jest życie takie jakiego chcemy, takim jakim dosłownie powinno być.
(ESV)
W pierwszym wieku, zaniepokojony strażnik więzienia zapytał dwóch chrześcijańskich liderów, "co mam czynić aby być zbawionym?" (Dzieje 16:30). To jest w istocie najważniejsze pytanie, jakie można zadać. Jesteśmy zaniepokojeni nie tylko przez zło w naszym świecie ale także przez nasze własne winy. Często czujemy się winni tych słów i czynów o których nasze sumienie mówi, że są złe. Prawdopodobnie czujemy, że zasługujemy na Boży sąd a nie Jego przychylność. Co można zrobić - albo co zostało zrobione - by uratować nas z naszej beznadziejnej sytuacji? Zaczniemy odpowiedź od przeglądu Bożego planu i Jego dzieła, a w następnych postach następnie opiszę dokładniej te prawdy.
Stworzenie
Bóg stworzył ten świat i wszystko co w nim jest: "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. ...Bóg stworzył człowieka na swój obraz, na podobieństwo swoje stworzył go; mężczyznę i kobietę." (Rodzaju 1:1, 27). Bóg stworzył ludzi aby byli jak On i mieli z nim relację bez utrudnień, a kiedy jego dzieło stworzenia zostało zakończone Bóg widział wszystko co stworzył i było to "bardzo dobre" (Rodzaju 1:31).
Bunt
Chociaż pierwsi ludzie jakich stworzył Bóg, Adam i Ewa, mieli kompletną wolność by żyć w przyjaźni i ufności z Nim, wybrali bunt (Rodzaju 3:1-7). Bóg stworzył Adama jako reprezentanta całej ludzkiej rasy, i jego grzech stał się katastrofalny nie tylko dla niego, ale także dla nas: "przez upadek jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi" (Rzymian 5:18). Nasza relacja z Bogiem została przerwana.
Zamiast cieszyć się Jego świętymi błogosławieństwami, czeka nas Jego sprawiedliwy gniew. Przez ten grzech, wszyscy duchowo umarliśmy (Rzymian 3:1-20; Efezjan 2:1-10) i cały świat jest pod wpływem grzechu. Bóg również przeklął świat nad którym człowiek miał panować jako zwierzchnik (Rodzaju 3:17-19). "Stworzenie zostało poddane znikomości, nie z własnej woli, lecz z woli tego, który je poddał" (Rzymian 8:20). I wszyscy mamy w naszym życiu indywidualne grzechy przeciwko Bogu: "wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej" (Rzymian 3:23).
Odkupienie
Bóg byłby całkowicie sprawiedliwy pozostawiając tą sprawę samej sobie, ze wszystkimi ludźmi pod jego świętym gniewem. Ale tak się nie stało. Zamiast tego Bóg uruchomił swój plan by zbawić jego lud z grzechu i sądu oraz uwolnić całe stworzenie z poddaństwa grzechowi i przekleństwu. Jak? Przez posłanie swojego Syna jako prawdziwego człowieka który poniesie winę naszego grzechu i umrze zamiast nas: "Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism" (1 Kor. 15:3). Najlepiej znany wers w Biblii podsumowuje wymaganą odpowiedź na tę dobrą wiadomość: "Albowiem Bóg tak umiłował świat, że oddał swojego jednorodzonego syna, aby każdy kto w niego wierzy nie zginął ale miał życie wieczne" (Jana 3:16). "Wierzyć w Jezusa" zawiera w sobie zaufanie Jemu całym sercem o odpuszczenie grzechów i decyzję by porzucić swój grzech i "pokutować (upamiętać się)": Wszyscy którzy upamiętają się [inaczej, porzucą swoje grzechy] i uwierzą [Jezusowi że przebaczy ich grzechy będą odkupieni (Marek 1:15) i odnowieni do właściwej relacji z Bogiem. Wierzyć w Jezusa wymaga również odnoszenia się do, i ufania, Jezusowi takim jakim on jest - nie jako człowiekowi ze historii antycznej, ale także jako żywemu Zbawicielowi, działającemu dzisiaj, znającemu nasze serca i słyszącemu nasze modlitwy.
Zakończenie historii
Bóg nie tylko ratuje zgubionych grzeszników ale także odnawia całe stworzenie. Czytamy w Liście do Rzymian 8:21: "samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia ku chwalebnej wolności dzieci Bożych." Niebiosa i ziemia "przeminą" i będą radykalnie odmienione (2 Piotra 3:7-13; Objawienia 21:1). Czytamy o tym wspaniałym zakończeniu w księdze Objawienia (Apokalipsy), gdzie Boży lub, odkupieni, żyją w obecności Boga (Objawienia 21:1-22:6). To jest życie takie jakiego chcemy, takim jakim dosłownie powinno być.
(ESV)