Prorocy Pańscy

[hmhmm]

Jest pełno obietnic biblijnych jak wysłuchiwanie każdej modlitwy, czy to co dzisiaj zostało napisane na górze strony: "A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie." Flp 4, 19. Są też inne, mam na myśli tylko te z NT. I jakoś żadna z nich się nie spełnia. A już na pewno nie w moim życiu. Coś zrobiłem, co chyba mnie bardzo od Boga odsunęło.

Myślę, że nie tylko ja to przeżywam.

[agnieszkaa]

hmhmm
Utożsamiam się z tym poniekąd, z tym, że "cos tu nie gra" - nie chodzi mi o żadną konkretną denominację, ale chodzi mi o przezywnie czegoś w rodzaju glodu Boga mówiąc najogolniej. Nie samych cudów - bo akurat Ty pytasz konkretnie o proroków, ale idea jest ta sama - że wydaje się, że jest jakoś tak daleko do Boga.

I dziwna to rzecz, że coraz więcej osób spotykam w realu, które mają to samo - niezależnie od denominacji - brakuje im Boga w chrześcijaństwie. Może są tu tacy, którzy mają inne doświadczenie, ale jak dla mnie obraz chrześcijan jest taki, że większość z nas ma pozór pobożności, a nie ma mocy. "Wierzący" na ogół są mocni w gębie i teologii ale nie mają mocy, kłócą się o poglądy i nic z tego nie wychodzi. Nie wiem jak to opisać, by nie zostać źle zrozumianą, że może się uskarżam na innych, bo ja biorę pod lupę przede wszystkim siebie i po prostu naszła mnie taka o refleksja.

Dokładnie to miałem na myśli, kiedy pisałem to, co pisałem. Boga nie czuję, chrześcijaństwo też wydaje mi się puste jak bęben turecki. Nie tyle ze względu na doktryny, co na zachowanie wierzących. Niestety wliczam się w to. Coś tu nie pasuje i poważnie nie gra. Liturgia wydaje mi się nie tyle święta, co raczej teatralna. Mam wrażenie, że Bóg się tym zwyczajnie brzydzi. Mam też wrażenie, że wszyscy pobłądziliśmy. Ale nie mogę znaleźć przyczyny tego wszystkiego.

Czy to jest rodzaj jakiejś kary za grzechy? To co napisałem w szczególności tyczy się mnie. Wydaje mi się, że Bóg mnie opuścił.

Od kiedy masz takie uczucie ?

[hmhmm]

agnieszkaa, Oj Agnieszko, ciężkie pytanie. Od jakichś 10 lat.

[agnieszkaa]

myslalam, ze od niedawna.

[hmhmm]

agnieszkaa
Od bardzo dawna i do tej pory nie rozumiem, co jest przyczyną. Mam kilku kandydatów, kilka wyjaśnień tego stanu rzeczy:

1. Boga nie ma
To z pewnych względów nie wchodzi w grę

2. W KRK nie ma Chrystusa
Jakoś mi to ciężko przychodzi

3. Zrobiłem coś nie tak
Czyli jakieś grzechy ciążą mi na sumieniu, tylko czemu Bóg nie miałby ich odpuścić?

4. Klątwa
Odpowiedzialność za grzechy przodków

Żadne z tych większego sensu nie ma. Mam mnóstwo wątpliwości i żadnego ich sensownego wyjaśnienia.

[hmhmm]

mirka
zgadza sie,najlepszy w bladzeniu.
Nie tylko w tym. A tak przy okazji: Why so serious?
Zadnej urazy nie chowam, jestem dzieckiem Bozym obmytym Swieta Krwia Jezusa.
Ja też, siostro.
dziwne, bardzo dziwne pytanie, postawione bez namyslu.hmhmm, myslenie nie boli, sprobuj

Nie chcę, wolę działanie. Kiedyś myślałem i mnie rozbolała głowa

[agnieszkaa]

cokolwiek to jest nie rezygnuj z szukania Pana Jezusa.

a tego, ktory przychodzi do mnie precz nie odrzuce - powiedzial tak, prawda ?

[hmhmm]

cokolwiek to jest nie rezygnuj z szukania Pana Jezusa.

a tego, ktory przychodzi do mnie precz nie odrzuce - powiedzial tak, prawda ?

Wiesz co? Ja chyba wiem, co to jest. Tak jakoś natchnęły mnie wasze posty i coś Ci powiem.
Ja chyba sam siebie oszukuję. Mówię, że chcę Boga, ale tak naprawdę najlepiej to sam dla siebie chciałbym być bogiem. Głupio się do tego przyznać, ale taka prawda. W moim sercu nie ma Chrystusa, a jest chciwość, pycha i łajdactwo. I to jest przyczyna, jedna i jedyna. Po prostu nie chcę się podporządkować Chrystusowi. Wierzę w Niego, ale nie ufam mu. Jeszcze bardziej nie ufam instytucjom religijnym, ale to już inny temat.

A co do chowania się Boga przed ludźmi, to podejrzewam, że nie jestem jedynym przypadkiem.

[agnieszkaa]

jesli zdajesz sobie sprawe ze swojego stanu to dobrze, teraz wiesz co robic. Przyjsc do Pana Jezusa.

Tylko jesli nie ufac Bogu to nie ma nikogo wiecej komu mozna zaufac.

Ap. Piotr mowil "do kogo pojdizemy"

[artur403]

Aha, to może pielgrzymka na kolanach do Częstochowy? Jak dla Ciebie to dobre lekarstwo.

[hmhmm]

Aha, to może pielgrzymka na kolanach do Częstochowy? Jak dla Ciebie to dobre lekarstwo.

Nie bardzo. Byłoby to kłamstwo, wiadomo co spotkało Ananiasza i Safirę za częściową prawdę. Trzeba się liczyć z krytyką, gdy się mówi prawdę. Więc się liczę.

[hmhmm]

agnieszkaa
I tu zaczynają się problemy. Bo gdzie Go znajdę? Dokąd mam iść? Lub jeśli rozumieć to, co napisałaś jako przenośnię, to co robić w takim razie? Wszak grzeszności swojej się nie pozbędę.

[agnieszkaa]

agnieszkaa
I tu zaczynają się problemy. Bo gdzie Go znajdę? Dokąd mam iść? Lub jeśli rozumieć to, co napisałaś jako przenośnię, to co robić w takim razie? Wszak grzeszności swojej się nie pozbędę.

Przyjdz taki jaki jestes , nie musisz sie nigdzie specjalnie udawac.
Mozesz to zrobic w swoim domu.

a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę

[kruszynka]

Ja chyba sam siebie oszukuję. Mówię, że chcę Boga, ale tak naprawdę najlepiej to sam dla siebie chciałbym być bogiem. Głupio się do tego przyznać, ale taka prawda. W moim sercu nie ma Chrystusa, a jest chciwość, pycha i łajdactwo. I to jest przyczyna, jedna i jedyna. Po prostu nie chcę się podporządkować Chrystusowi. Wierzę w Niego, ale nie ufam mu.

Uważam, że to zdanie mówi o tym, że jesteś w najlepszym momencie w jakim może być chrześcijanin.....by mógł zacząć owocować. Doskonałość tego momentu polega na tym, że masz już z głowy kłamstwo ponieważ jesteś już świadomy gdzie ono jest.

Wielu chrześcijan nie jest świadomych, że też mają problem z zaufaniem Bogu, wypowiadają słowa, że tak nie jest, ale czyny wskazują na coś innego.

Niewielu znam takich co szukają planu Bożego dla swojego życia....odrzucając swój własny.

Witaj w klubie. Jestem w podobnym momencie i wiem, że teraz mój ruch

[Klangman]

Ja chyba sam siebie oszukuję. Mówię, że chcę Boga, ale tak naprawdę najlepiej to sam dla siebie chciałbym być bogiem. Głupio się do tego przyznać, ale taka prawda. W moim sercu nie ma Chrystusa, a jest chciwość, pycha i łajdactwo. I to jest przyczyna, jedna i jedyna. Po prostu nie chcę się podporządkować Chrystusowi. Wierzę w Niego, ale nie ufam mu.

Uważam, że to zdanie mówi o tym, że jesteś w najlepszym momencie w jakim może być chrześcijanin.....by mógł zacząć owocować. Doskonałość tego momentu polega na tym, że masz już z głowy kłamstwo ponieważ jesteś już świadomy gdzie ono jest.

Wielu chrześcijan nie jest świadomych, że też mają problem z zaufaniem Bogu, wypowiadają słowa, że tak nie jest, ale czyny wskazują na coś innego.

Niewielu znam takich co szukają planu Bożego dla swojego życia....odrzucając swój własny.

Witaj w klubie. Jestem w podobnym momencie i wiem, że teraz mój ruch

Podzielam zdanie.

Podstawa to otworzyć oczy na własną niedoskonałość, uniżyć się i uznać, że się błądzi. Uważności życzę. Bóg zapewne już przemawia tylko trzeba się dostroić do Jego częstotliwości.