Dlaczego Trójca?

[KAAN]

Jesteś przesiąknięty nauką ŚJ, zdradza cię uzycie terminu Babilonu Wielkiego, oni poprowadzą cię prosto do piekła i nie wyrwiesz się ze swojego grzechu nigdy.

KAAN, nie mam nic wspolnego z organizacja SJ oprocz tego, ze znam dobrze ich wierzenia z racji pewnych okolicznosci jakie zaistnialy w moim zyciu. Odrzucam ich nauke, bo jest skazona diabelstwem podobnie jak organizacja krk.

Bardzo mi sie nie podoba to, ze twoje opinie o mnie bazuja na jakichs domniemaniach , bo w ten sposob siejesz ferment i sugerujesz innym falszywe informacje o kims, kto darzy cie szacunkiem i uznaniem.

Pomimo tego że nie należysz do ich organizacji to jednak ich fałszywa ideologia, zdominowała twoje myślenie, jedyną drogą dla ciebie jest porzucenie tego rodzaju myślenia i Nawrócenie do Pana jezusa.

[zBiblia]

Dyskusja w tym temacie to chyba dość przygnębiający dowód na to, że Kamil miał rację.

a konkretnie, bo sporo napisał, ale nic wartościowego nie wniósł z Biblii. Powołał się raczej, że Trójca ma oparcie w ludzkich przekonaniach i tym przekonaniom należy ufać, bo inaczej zbluźnimy. Wydaje sie, że Biblia mówi coś innego o takiej postawie.
"Lud ten przybliża się do mnie swymi ustami i czci mnie wargami, ale ich serce daleko jest ode mnie. Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, które są przykazaniami ludzkimi" Mt 15:8-9
"Abyśmy już nie byli dziećmi miotanymi i unoszonymi każdym powiewem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp prowadzący na manowce błędu" Ef 4:14

A jeśli myślisz, że Kamil miał rację, że każdy widzi w Biblii coś dla siebie (adopcjoniści, unitarianie, semi-arianie...) to dlaczego wymienia tylko te nieprzychylne Trójcy, a nie spojrzy na siebie. To jest tzw. wodolejstwo i obracanie kota ogonem. Przecież ci wymienieni przez niego też mają swą tradycję sięgającą pierwszych wieków po Chrystusie. Zatem to nie jest argument, i jakiś przygnębiający dowód. Jak chce wykazać że Bóg jest Troisty to niech wykaże, usprawiedliwił się jednak, że to najtrudniejszy dogmat wiary chrześcijańskiej. Ok, może jeszcze jest dla Kamila najtrudniejszy, ale protestanci co pisali, że Trójca jest oczywista nie potrafią odpowiadać na oczywiste pytania.

Może czekoladowy, tobie się uda na kilka odpowiedzieć:
Czy Duch Ojca to jest Duch Święty?
Dlaczego Duch Święty nie ma swojego miejsca na Bożym tronie?
Czy mądrość jest osobą?

Słusznie Kaan, nawrócić na Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, a nie na Trójcę

[KAAN]

Dyskusja w tym temacie to chyba dość przygnębiający dowód na to, że Kamil miał rację.

Nie ma racji, doktryna o trójcy jest obecna w Biblii i jest dla każdego zbawionego oczywista, problemy mają wątpiący, nie trwający w nauce apostolskiej.

[KAAN]

Słusznie Kaan, nawrócić na Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, a nie na Trójcę

Nie na, ale do, zbawienie nie jest z wyznawanej ideologii ale z wiary Panu Jezusowi. Każdy kto wierzy tą wiarą która została objawiona w Biblii jest przez Ducha Świętego przekonany o troistości Boga.

1Kor 2:7 Ale głosimy mądrość Bożą tajemną, zakrytą, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej,
8 Której żaden z władców tego świata nie poznał, bo gdyby poznali, nie byliby Pana chwały ukrzyżowali.
9 Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.
10 Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże.
11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży.
12 A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył.

[zBiblia]

Słusznie Kaan, nawrócić na Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, a nie na Trójcę

Nie na, ale do, zbawienie nie jest z wyznawanej ideologii ale z wiary Panu Jezusowi. Każdy kto wierzy tą wiarą która została objawiona w Biblii jest przez Ducha Świętego przekonany o troistości Boga.

1Kor 2:7 Ale głosimy mądrość Bożą tajemną, zakrytą, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej,
8 Której żaden z władców tego świata nie poznał, bo gdyby poznali, nie byliby Pana chwały ukrzyżowali.
9 Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.
10 Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże.
11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży.
12 A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył.

Tak, do Jezusa, pardon.

A możesz podkreślić, gdzie jest trójca w podanym fragmencie?

[diedmaroz]

@Czekoladowy Zaiste, przygnębiające.

@zBiblia Czytam Twoje wpisy, ale widzę te wersety inaczej niż Ty, już to pisałam, patrzę całościowo, a nie na logikę fragmentaryczną. PS. Trochę przytyk z Twojej strony abym była bardziej uważna, zwłaszcza, że sam uparcie nie zauważasz mojej płci

[zBiblia]

Przepraszam, nie patrze w szczegóły opisu, a i nie zapamiętałem, że sie wyrażasz w formie żeńskiej.
Możesz przekonana co do Trójcy, ale to doktryna, która na każdym polu dyskusji ma tak słabe argumenty, że trzeba wyjątkowo silnej wiary (i nie w sensie wiary biblijnej), by móc to utrzymać.
Ja w takiego Boga wierzę:
"A więc co do spożywania pokarmów ofiarowanych bożkom, wiemy, że bożek na świecie jest niczym i że nie ma żadnego innego Boga oprócz jednego. Bo chociaż są tacy, którzy są nazywani bogami, czy to na niebie, czy na ziemi – bo wielu jest bogów i wielu panów; To dla nas jest jeden Bóg, Ojciec, z którego wszystko, a my w nim, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko, a my przez niego" 1Kor 8:4-6.

Diedmaroz, ach ten Paweł, prawda? Znów zapomina w jaki sposób się Trójcę wykłada zagubionym w zborze wiernym?!

[diedmaroz]

Może inaczej, uważasz, że wierzący w Trójjedynego Boga będą zbawieni? Poświęcasz sporo energii na przekonywanie do binitarianizmu, ale czemu?

[KAAN]

Słusznie Kaan, nawrócić na Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, a nie na Trójcę

Nie na, ale do, zbawienie nie jest z wyznawanej ideologii ale z wiary Panu Jezusowi. Każdy kto wierzy tą wiarą która została objawiona w Biblii jest przez Ducha Świętego przekonany o troistości Boga.

1Kor 2:7 Ale głosimy mądrość Bożą tajemną, zakrytą, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej,
8 Której żaden z władców tego świata nie poznał, bo gdyby poznali, nie byliby Pana chwały ukrzyżowali.
9 Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.
10 Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże.
11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży.
12 A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył.

Tak, do Jezusa, pardon.

A możesz podkreślić, gdzie jest trójca w podanym fragmencie?

Tu jest pokazany Duch Jako Bóg, który jest jedynie dolny do poznania samego siebie. A Pan Jezus pokazany jest jako Pan Chwały. Tylko Bóg ma swoją nieprzekazywalną chwałę:

Księga Izajasza 42:8 Ja, Pan, a takie jest moje imię, nie oddam mojej czci nikomu ani mojej chwały bałwanom.

Pan Jezus powrócił do swojej Bożej chwały jaką miał zawsze:

Ewangelia św. Jana 17:5 A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał.

[zBiblia]

Nie na, ale do, zbawienie nie jest z wyznawanej ideologii ale z wiary Panu Jezusowi. Każdy kto wierzy tą wiarą która została objawiona w Biblii jest przez Ducha Świętego przekonany o troistości Boga.

1Kor 2:7 Ale głosimy mądrość Bożą tajemną, zakrytą, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej,
8 Której żaden z władców tego świata nie poznał, bo gdyby poznali, nie byliby Pana chwały ukrzyżowali.
9 Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.
10 Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże.
11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży.
12 A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył.

Tak, do Jezusa, pardon.

A możesz podkreślić, gdzie jest trójca w podanym fragmencie?

Tu jest pokazany Duch Jako Bóg, który jest jedynie dolny do poznania samego siebie. A Pan Jezus pokazany jest jako Pan Chwały. Tylko Bóg ma swoją nieprzekazywalną chwałę:

Księga Izajasza 42:8 Ja, Pan, a takie jest moje imię, nie oddam mojej czci nikomu ani mojej chwały bałwanom.

Pan Jezus powrócił do swojej Bożej chwały jaką miał zawsze:

Ewangelia św. Jana 17:5 A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał.

Na jakiej podstawie stwierdziłeś, że Duch jest "jako" Bóg? Tylko duch Boga Ojca zbada Jego głębokości. Tak jak twoje głebokości, Kaan, zdolny jest zbadać tylko twój duch, nie osoba, nie ja (osoba), nie mój duch (dosłowny duch), ani ktokolwiek inny i ich duch również, poza Duchem Bożym. Logiczna konsekwencja. Ojciec i Syn też mają swojego ducha, Ducha Świętego. Nie wiem co chwała ma dowieść dla wykazania osoby Ducha... Pewnie chciałeś wykazać że Chrystus jest Bogiem, fajny argument, umknął mi, zapamiętam do apologetyki, dzięki

[zBiblia]

diedmaroz, siostro:
Dowody przemawiające za Bogiem w dwóch osobach są przytłaczające. Mam obawy, że ci co odrzucają biblijny dogmat, że Syn Boży "ogołocił i uniżył" samego siebie, mogą zabrnąć do stwierdzenia, że Jezus nie był w ciele, nie był śmiertelnym człowiekiem? "Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na świat. Po tym poznacie Ducha Bożego: każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Każdy zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że nadchodzi, i już teraz jest na świecie (...) Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie. Kto nie wierzy Bogu, zrobił z niego kłamcę, bo nie uwierzył świadectwu, które Bóg dał o swoim Synu. A to świadectwo jest takie, że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w jego Synu" 1J 4:1-3, 5:10-11. Znów najważniejsze słowa odnoszące się do zbawczej misji Chrystusa jest skupione na dwóch osobach. "Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem, [color=#0080FF]W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu; Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę. Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa; Który, poszedłszy do nieba, jest po prawicy Boga, a zostali mu poddani aniołowie, zwierzchności i moce[/color]" 1P 3:18-22. To jest Duch, ale czy jest osobą? Cała Biblia tego nie potwierdza. Jak już pisałem Duch jest nieograniczoną manifestacją Bożej mocy, ale w tym fragmencie kontekst prowadzi do chrztu. Jezus został ożywiony w Duchu, w którym poszedł (poszedł w osobie?), a dalej jak widzisz referancja do wody, a pamiętasz pewnie, że "wody rzeki żywej" odnosiły się do Ducha, a dalej chrzest. Tu Jan pisze o czystym sumieniu, a co było napisane przez Łukasza? Zajrzyj do Dz 2:38. Poza tym, jak znowu widać, tym tylko Jezus zasiadł i zasiada na tronie z Ojcem. Ale jeszcze raz przypomnę inną treść: "Aby ich serca były pocieszone, będąc zespolone w miłości, a to ku wszelkiemu bogactwu zupełnej pewności zrozumienia, ku poznaniu tajemnicy Boga, Ojca i Chrystusa; W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania" Kol 2:2-3
Czy ma to w ogóle jakieś znaczenie rozpatrując Boga na sposób unitariarny, binitariarny czy trynitarny? Cóż, zależy jak widać od tego, kto z kim rozmawia, do kogo się modli? Z biblijnego punktu widzenia istotnym jest poznać odpowiedź na to banalne pytanie: "Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba, do uświęconych przez Boga Ojca, zachowanych w Jezusie Chrystusie i powołanych. Miłosierdzie, pokój i miłość niech się wam pomnożą. Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym. Wkradli się bowiem pewni ludzie, od dawna przeznaczeni na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga zamieniają na rozpustę i wypierają się jedynego Pana Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa. Chcę więc wam przypomnieć, chociaż już kiedyś o tym wiedzieliście, że Pan, który wybawił lud z ziemi egipskiej, potem wytracił tych, którzy nie uwierzyli" Jud 1-5. Przypuszczam, że trynitarianie w olbrzymiej większości nie wypierają się Syna Człowieczego i przynajmniej w pewnej mniejszości traktują właściwie Ducha Świętego - jak Bożego ducha (nie osobę), realny bezosobowy i niematerialna naturę Boga, moc działającą w stworzeniu. Nawet ja, gdy trwałem w kościele katolickim, zawsze czułem, że w "scutum fidei" można się zakłopotać, jednak dopiero Biblia wskazała mi błąd trynitarnego schematu Boga. Tym samym mam zastrzeżenie, że niebiblijne kombinacje z Duchem Świętym, pochodzące z ludzkiej tradycji, sprawiają, że czczenie Jezusa staje się próżną relacją, gdyż taki wierny nie do końca rozumie, kto w nim mieszka. Jeśli Jezus ma Boga Ojca, to kim jest dla Niego "osoba" Boga Ducha?! Wujkiem, ojczymem, bratem, a może mamą (nie ma co się śmiać, przypomnę, że duch w języku hebrajskim jest rodzaju żeńskiego)? Przypomnijmy sobie, kto według antybinitarian jest Ojcem Jezusa: "A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym" Łk 1:35? Duch Święty jest ojcem Jezusa?! W zasadzie to mamy w tym fragmencie Ducha i Ojca, może Syn Boży ma dwóch ojców? Oczywiście cudowne poczęcie wspiera binitaranizm i wycina fałszywe dogmaty. Zdrowszym dla wyznawców Trójcy byłoby utożsamiać Ducha Świętego z Bogiem Ojcem (a nie jako osobny byt). Ojciec jest osobą rozumną, decyzyjną, który strumień życia, moc zbawienia, owoce wiary udostępnia swym Duchem, swą niewidzialną mocą, tak też mieszka w nas, nie osoba Duch, ale Ojciec swym Duchem. Jednak tylko przez pośrednictwo Boga, Jezusa Chrystusa.
Juda przypomniał nam tylko to, o czym sam Jezus ostrzegał: "A on odpowiedział im: Czemu i wy postępujecie wbrew przykazaniu Bożemu dla waszej tradycji? (...) Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, które są przykazaniami ludzkimi" Mt 15:3, 9. Paweł też nie pozostawia wątpliwości, kto jest twórcą wiary: "Skoro i my mamy wokół siebie tak wielką chmurę świadków, zrzućmy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas tak łatwo osacza, w cierpliwości biegnijmy w wyznaczonym nam wyścigu; Patrząc na Jezusa, twórcę i dokończyciela wiary, który z powodu przygotowanej mu radości wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga" Hbr 12:1-2. Jak odnoszą się do tego unitarianie?! Wierzą w Boga Ojca niewszechmogącego, niezdolnego samodzielnie budować i dokańczać wiarę w człowieku? Moja odpowiedź jest prosta: "Ja i Ojciec jedno jesteśmy" - mówi Jezus. Oni działają wspólnie, są niepodobni do innych fałszywych religii monoteistycznych i politeistycznych, szczególnie tych wielu tych triadycznych. A gdzie jest osoba Ducha Świętego w tym fragmencie listu do Żydów - pytam wiernych Trójcy - znów jest "osobą" Boga nie wartą uwagi?
O Bożym Duchu warto pisać więcej, bo dzięki Jego obecności poznajemy naturę Boga. Przedstawię więc jeszcze kilka cytatów, które potwierdzają, że Duch nie jest osobą, ale aktywnością, ekspresją, siłą sprawczą Boga, itd. Że Duch jest duchem - po prostu! "A to jest jego przykazanie, abyśmy wierzyli w imię jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie, jak nam przykazał. Bo kto zachowuje jego przykazania, mieszka w nim, a on w nim. A wiemy, że w nas mieszka, przez Ducha, którego nam dał" 1J 3:23-24. Mieszka tylko Ojciec i Duch, a potem dowiadujemy się że tylko Duch nam to oznajmia? Nie, Bóg mieszka duchowo w chrześcijaninie, tak jak wierny mieszka duchowo w Bogu, Jego Duch "bada wszystko", duch chrześcijanina wie kiedy mieszka w nim Duch (to przerobiłem wczesniej z Kaanem). Czyż nie jest to duchowe zdanie, że dzięki woli i mocy Boga wszystko działa: "Godzien jesteś, Panie, wziąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ ty stworzyłeś wszystko i z twojej woli trwa i zostało stworzone" Obj 4:11? "Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc. A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu. Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga. On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia (...) Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność" 2Kor 3:3-6, 17. Więc to też się łączy z wcześniej przytaczanym cytatem z Jana. Chwała Panu Chrystusowi! Ponownie szerszy kontekst nie pozostawia wątpliwości, że Duch jest cechą Boga, a nie Bóg atrybutem Ducha. Dalej: "Pozdrawiają was wszyscy święci. Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i wspólnota Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi. Amen" 2Kor 13:13-14.
Wspólnotę, posyłanie i wylewanie Ducha przez Ojca i Syna już przytaczałem, zauważmy też, że Duch nigdy nie zapieczętowuje sobą w zadatku, to niezmiennie robi Bóg Ojciec. "[color=#0080FF]W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym; Który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały[/color]" Ef 1:13-14. "Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha jako zadatek" 2Kor 1:22. "A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako zadatek" 2Kor 5:5. "Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy. Jego bowiem zapieczętował Bóg Ojciec" J 6:27.
Wierzę, że w kościołach unitariarnych i trynitariarnych znajdują się liczne jednostki, które czują nad sobą tylko Boga Ojca i Boga Syna, zaś Ducha rozumieją zupełnie naturalnie, zgodnie z Pismem (nawet jeśli treść Biblii znają bardzo pobieżnie, tyle co zapamiętają z mszy lub nabożeństwa). Pozbawiają Jezusa boskości lub z ducha tworzą trzeciego Boga tylko dlatego, że kapłani/księża/biskupi/pastorzy/starsi tak głoszą lub nie mają odwagi i wiedzy sprzeciwić się presji większości, lub boją się wykluczenia w kościoła. W głębi ducha te jednostki myślą swoje, najczęściej nieświadomi, że wyznają biblijny dogmat Boga Ojca i Syna Bożego, wierzą właściwie, nieznane im słowo - binitarianizm - nie ma tu znaczenia, dobrze by dla nich było, aby zainteresowali się bliżej i powiedzieli o tym głośno. Ponieważ ta wiara właściwie pozycjonuje Jezusa Chrystusa i ducha Bożego. Przedstawione w moich wpisach dowody ukazały niezwykłe piękno relacji Bóg-człowiek i prostotę zrozumienia schematu Boga, Bóg objawiając siebie niczego nam nie utrudnił na kartach Biblii.
"Każdego więc, kto mnie wyzna przed ludźmi, i ja wyznam przed moim Ojcem, który jest w niebie. A tego, kto się mnie wyprze przed ludźmi, i ja się wyprę przed moim Ojcem, który jest w niebie. Nie sądźcie, że przyszedłem przynieść pokój na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem i córkę z jej matką, a synową z teściową. I nieprzyjaciółmi człowieka będą jego domownicy. Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny. I kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny. Kto nie bierze swego krzyża i nie idzie za mną, nie jest mnie godny. Kto znajdzie swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał" Mt 10:32-40. "W końcu, moi bracia, umacniajcie się w Panu i w potędze jego mocy. Przywdziejcie pełną zbroję Bożą, abyście mogli się ostać wobec zasadzek diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, ale przeciw zwierzchnościom, przeciw władzom, przeciw rządcom ciemności tego świata, przeciw duchowemu złu na wyżynach niebieskich. Dlatego weźcie pełną zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się w dzień zły, a wykonawszy wszystko, ostać się. Stańcie więc, przepasawszy wasze biodra prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości; I obuwszy nogi w gotowość ewangelii pokoju. A przede wszystkim weźcie tarczę wiary, którą będziecie mogli zgasić wszystkie ogniste strzały złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, którym jest słowo Boże" Ef 6:10-17. Zawsze można podjąć ten miecz Ducha Chrystusa i głosić prawdziwego Boga. "Boga nikt nigdy nie widział, ale jeśli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka, a jego miłość jest w nas doskonała. Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że dał nam ze swego Ducha" 1J 4:12-13. Stawajmy się podobni Bogu, jak Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo. Ale tylko mając ducha Bożego jest to realne: "Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi (...) A Bóg cierpliwości i pociechy niech sprawi, abyście byli jednomyślni między sobą na wzór Jezusa Chrystusa; Abyście jednomyślnie, jednymi ustami wysławiali Boga, Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa. Dlatego przyjmujcie siebie nawzajem, jak i Chrystus przyjął nas do chwały Boga" Rz 8:14, 15:5-7.
Cieszę się, że Duch Boga wyprowadził mnie z fałszywego kościoła i umacnia mnie w pisaniu prawdy o Ojcu i Synu: "Mnie, najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska, abym wśród pogan głosił te niezgłębione bogactwa Chrystusa; I żebym ujawnił wszystkim, jaka jest wspólnota tej tajemnicy ukrytej od wieków w Bogu, który wszystko stworzył przez Jezusa Chrystusa" Ef 3:8-9. "Na koniec, bracia, miejcie się dobrze; bądźcie doskonali, pokrzepiajcie się, bądźcie jednomyślni, żyjcie w pokoju, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem. Pozdrawiają was wszyscy święci. Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i wspólnota Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi. Amen" 2Kor 13:13-14.
Bóg wie, kto będzie zbawiony, ale ja wierzę, że ma miejsce dla trynitarian i unitarian (choć im trudniej), którzy wyznają, że Jezus przyszedł w ciele (ogołocił boskość) i zmartwychwstał.

[KAAN]

Tak, do Jezusa, pardon.

A możesz podkreślić, gdzie jest trójca w podanym fragmencie?

Tu jest pokazany Duch Jako Bóg, który jest jedynie dolny do poznania samego siebie. A Pan Jezus pokazany jest jako Pan Chwały. Tylko Bóg ma swoją nieprzekazywalną chwałę:

Księga Izajasza 42:8 Ja, Pan, a takie jest moje imię, nie oddam mojej czci nikomu ani mojej chwały bałwanom.

Pan Jezus powrócił do swojej Bożej chwały jaką miał zawsze:

Ewangelia św. Jana 17:5 A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał.

Na jakiej podstawie stwierdziłeś, że Duch jest "jako" Bóg?

To wynika wprost z tekstu. Przeczytaj z uwagą.

[zBiblia]

Na jakiej podstawie stwierdziłeś, że Duch jest "jako" Bóg?

To wynika wprost z tekstu. Przeczytaj z uwagą.

"I ja, bracia, gdy do was przyszedłem, nie przybyłem z wzniosłością mowy lub mądrości, głosząc wam świadectwo Boga. Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I byłem u was w słabości, w bojaźni i z wielkim drżeniem. A moja mowa i moje głoszenie nie opierały się na powabnych słowach ludzkiej mądrości, ale na ukazywaniu Ducha i mocy; Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Boga. Głosimy jednak mądrość wśród doskonałych, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, którzy przemijają; Lecz głosimy mądrość Boga w tajemnicy, zakrytą mądrość, którą przed wiekami Bóg przeznaczył ku naszej chwale; Której nie poznał żaden z władców tego świata. Gdyby ją bowiem poznali, nigdy nie ukrzyżowaliby Pana chwały; Ale głosimy, jak jest napisane: Czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, ani nie wstąpiło do serca człowieka, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują. Nam zaś Bóg objawił to przez swojego Ducha. Duch bowiem bada wszystko, nawet głębokości Boga. Bo kto z ludzi wie, co jest w człowieku oprócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo i tego, co jest w Bogu, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego. My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane. A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo. Człowiek duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa" 1Kor 2:1-16

Może zatem moc też jest osobą? Sugerujesz, że tylko osoba Duch bada głębokości Ojca, a Ojciec już niekoniecznie bada Ducha?
Zauważ, Ojciec ma ducha: "Duch Boży" "swojego Ducha". Ten Duch bada wszystko, czyli nawet ciebie i twojego ducha. Jest też człowiek (zgodzimy się, że to osoba), człowiek ma swojego ducha: "duch ludzki". Ten duch bada głębokości człowieka, do którego należy. Czy zatem twój duch to osoba? Mało tego, tu znów widać (jak i w kilku innych fragmentach co podałem innym razem), że nie Duch ma dary dla wiernych, ale dary pochodzą od Boga Ojca. O tej mocy mówi Paweł, o Duchu z Boga. Ojciec jest wszechobecny, nieskończony, w tym sensie jest Duchem, działa swoim Duchem, i czcimy go też w duchu... Jeśli masz wątpliwości, to zawsze przytocz fragment, który uważasz, że źle przybliżam, bo mam wrażenie, że ignorujesz wszystko co przytaczam, a nie się nie chce powtarzać po raz dziesiaty...

[KAAN]

Na jakiej podstawie stwierdziłeś, że Duch jest "jako" Bóg?

To wynika wprost z tekstu. Przeczytaj z uwagą.

"I ja, bracia, gdy do was przyszedłem, nie przybyłem z wzniosłością mowy lub mądrości, głosząc wam świadectwo Boga. Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I byłem u was w słabości, w bojaźni i z wielkim drżeniem. A moja mowa i moje głoszenie nie opierały się na powabnych słowach ludzkiej mądrości, ale na ukazywaniu Ducha i mocy; Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Boga. Głosimy jednak mądrość wśród doskonałych, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, którzy przemijają; Lecz głosimy mądrość Boga w tajemnicy, zakrytą mądrość, którą przed wiekami Bóg przeznaczył ku naszej chwale; Której nie poznał żaden z władców tego świata. Gdyby ją bowiem poznali, nigdy nie ukrzyżowaliby Pana chwały; Ale głosimy, jak jest napisane: Czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, ani nie wstąpiło do serca człowieka, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują. Nam zaś Bóg objawił to przez swojego Ducha. Duch bowiem bada wszystko, nawet głębokości Boga. Bo kto z ludzi wie, co jest w człowieku oprócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo i tego, co jest w Bogu, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego. My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane. A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo. Człowiek duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa" 1Kor 2:1-16

Może zatem moc też jest osobą?

Mylisz podmioty, personifikujesz cechę, atrybut. Osoba ma moc, a nie moc osobę.

Sugerujesz, że tylko osoba Duch bada głębokości Ojca, a Ojciec już niekoniecznie bada Ducha?

Kombinujesz o czymś o czym tekst nie mówi. Skup się na Biblii, dokładnie napisano ze Duch bada głębokości Boże, znaczy że jest osobą.

Zauważ, Ojciec ma ducha: "Duch Boży" "swojego Ducha". Ten Duch bada wszystko, czyli nawet ciebie i twojego ducha.

Bóg jest Duchem dlatego twoje argumenty są puste, nieczego w twoich twierdzenia nie udowadniają, są jedynie twoją hipotezą obaloną przez pierwszy z brzegu cytat o osobowości Ducha Świętego np:

I List do Koryntian 12:11 Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.

Tu jest cecha osobowości - wola.

[zBiblia]

Nic nie kombinuję, a wskazuję na logiczną konsekwencję tego fragmentu. Czy twój duch zna ciebie? Albo inaczej, czy w ogóle uważasz, że posiadasz ducha i co na ten temat mówi Biblia, czy to jest odrębna osoba tego samego Kaana, czy może twój niewidzialny wymiar mądrości, potrzeb, sumienia, charakteru...? Czy masz charakter, czy masz sumienie? Czy one są osobami, czy może czymś innym?
Wierzę, że Kaan to osoba (nie robot informatyczny), która jest duchowa (łopatologicznie, ma swego ducha), ponieważ ma wolę, charakter, sumienie, inteligencję, krótko mówiąc pewną swoją moc, która go określa i tym samym oddziaływuje na jego ciało, bada je. Tak, duch (moc) jest w osobie (człowieku). Tak, Duch Święty (wszechmoc) jest w Bogu, Ojcu i Synu, i z nich wychodzi, jest wylewana na całe stworzenie.

1Kor 12:11. Kaan, proszę cię, przecież to już było przerabiane. Personifikacja jest wszechobecna dla wielu rzeczy materialnych i niematerialnych. A personifikacja mądrości, najprostszy przykład z Przysłów r.8; co ona jakaś bezwolna jest, nierozważna, nieaktywna, nieodziaływująca, jedynie instynktowna? Raczej przeciwnie, jej wola oddziaływania jest przeogroma... a jednak nie jest osobą. Powiem tak:
"Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała i teraz, i na wieczne czasy. Amen" 2P 3:18, (który "od Ojca pochodzi", nie Ducha). "Nam zaś Bóg objawił to przez swojego Ducha. Duch bowiem bada wszystko, nawet głębokości Boga. Bo kto z ludzi wie, co jest w człowieku oprócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo i tego, co jest w Bogu, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego. My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane. A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo" 1Kor 2:10-14.