niebieski pisze:Gdyby Bóg uprzednim swoim dekretem przeznaczył część ludzi na potępienie, to:Lash pisze:Tak przypisywanie BOGU nieprawości Jest. Przeznaczenie nia potepienie nie JEST GRZCHEM ani nie jest nieprawością!
Bowiem jest nieodłącznym prawem właściciela aby mógł uczynić to co chce ze swoja własnością. Jest to PRAWE. I nie znam prawa które mówi że właściciel nie może uczynić ze swoja własności czego chce.
- zaplanowałby również grzech, za który następnie by karał. Oznaczałoby to, że z jednej strony potępiałby grzech, a drugiej chciał go.
- oznaczałoby, że jest okrutnikiem, a nie miłością. Dualizm i manicheizm w czystej formie.
Cóż JESLI BÓG NIE ZAPLANOWAŁ GRZECHU TO ZNACZY ZE BIBLIA KŁAMIE
Zamordowanie Chrystusa na Krzyzu było Grzechem ale było PLANEM BOGA
(23) tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Dzieje 2
Bóg nie ma PROBLEMU Z GRZCHEM
Żadnego.
Uaprawiedliwianie Boga za pomoca sztuczek Przeciwko Jego słowu to zwykła ZŁA GORLIWOŚĆ.
Przeczytaj uwąznie
(8) Wszysczy mieszkańcy ziemi będą oddawać pokłon władcy, każdy, którego imię nie jest zapisane od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka. Ap 13
Tylko ci których Bóg wybrał będą ochronieni od kultu bestii!
Biblia nazywa Boga Despotesem - władcą srogim.
Twoje porównywanie do okrutnika wynika tylko i wyłącznie z tego że NIE ZNASZ BOGA.
Czy Dla ciebie Bóg który kaze zabic całe miasto w tym niemowlęta nie jest okrutny?
Albo czy ten który dał Ducha Zaslepeienia Żydom i uderzył w Jerozolimę zby ich zniszczyc nie jest okrótny?
To że NADUZYWACIE MIŁOŚCI Boga to fakt.
Próbuje sie wszystko miłoscia wytłumaczyc.
Przy czym miłość to nie biblijna Agape ale jakaś wydumana ckliwość i ubóstwienie człowieka w czasie ludzkiej grzeszności!
Bóg jest miłoscią - i zabijając stworzenie nie jest ZLY ALBO ZŁOSLIWY! Jest to straszne i jest to OKRÓTNE W NASZYCH OCZACH Ale nie jest złe.
Bówiem Bóg ma prawo KARAC ZA ZŁO!
Pan Jezus wskazuje na to w słowach
(4) Powiadam zaś wam, przyjaciołom moim, nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia. (5) Ale wskażę wam, kogo się bać macie! Bójcie się tego, który, gdy zabija, ma moc wrzucić do piekła. Zaiste, powiadam wam: Tego się bójcie! Łuk 12
(25) Któż z was przy całej swej trosce może choćby chwilę dołożyć do wieku swego życia? (26) Jeśli więc nawet drobnej rzeczy [uczynić] nie możecie, to czemu zbytnio troszczycie się o inne? Łuk 12
Pamietaj śmierć jest owocem Grzechu!
Dualista napewno nie JESTEM
Widac nie wiesz co mówisz.
Dualizm to głoszenie ze DOBRO I ZŁO pochodza z dwóch róznych źródeł i mamy dwóch róznych Bogów dobrego i złego.
Bliżej wolnowolowcom do dualizmu bowiem utrzymuja - całkowcie BEZSENSOWNIE ze zło nie jest wynikiem bozego dopuszczenia które wynikało z Jego woli. ale wykwitem POZA BOGIEM czyli czyms poza Nim - jakims odrębnym bóstwem czy działaniem z którym Bóg nie ma nic wspólnego ani wolitywnie ani aktywnie. To własnie jest maniheizm. Ze ZŁO WITNIEJE OBOK BOGA BEZ JEGO INICJATYWY
Ja wierzę że Bóg Jest JEDEN i nie ma innej opcji jak tylko taka że Bóg dopuszcza zło w tym swiecie - świadomie - i w każdej opcji wykazuje pewną aktywność i wolitywność. !
TO ZE WNIM NIE MA CIEMNOŚCI nie znaczy że ciemności nie stworzył!
Dualizm (religia)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, szukaj
Dualizm - pogląd reprezentowany przez wiele religii, doktryn religijnych i herezji, dotyczący natury i pochodzenia dobra i zła istniejącego w świecie. Radykalny dualizm zakłada istnienie dwóch równorzędnych sił "Dobra" i "Zła", "Światła" i "Ciemności", "Dobrego Boga" i "Złego Boga", równorzędnych i współodwiecznych. Widzialny świat miałby być efektem ścierania się tych dwóch sił. Doktryny dualistyczne wiążą materię z pierwiastkiem "złym", zaś element duchowy - z "dobrym".
Świat materialny miałby być stworzony przez "Złego Boga", utożsamianego, w doktrynach dualistycznych związanych z chrześcijaństwem, z Bogiem Starego Testamentu (stąd odrzucają one Stary Testament). Człowiek miał powstać w wyniku "uwięzienia" elementu duchowego w materialnym ciele. Bierze się z tego niechęć wyznawców dualistycznych poglądów do materii i do prokreacji, jako przedłużającej "uwięzienie" pierwiastka duchowego w materii.
Takie poglądy występowały między innymi w starożytnej Persji oraz w Langwedocji. Przykładami religii dualistycznych mogą być manicheizm czy wierzenia katarów, w pewnej mierze zaratusztrianizm i niektóre doktryny gnostyckie. Głoszone na gruncie chrześcijaństwa tezy dualistyczne są herezjami dla katolicyzmu i wielu innych wyznań chrześcijańskich.