Dzik pisze: Pokoja pisze: thethinker pisze: Może powinniśmy ustalić kilka faktów, bo temat jest trudny i wielopoziomowy.
Zgadzam się, że temat jest trudny, wielopoziomowy i obszerny.
1. mnie się wydaje natomiast że temat jest prosty. Dniem odpoczynku jest albo sobota albo niedziela. Zdecydujcie się.
Proszę podać chociaż jeden werset z Biblii mówiący o tym ,że niedziela jest niby dniem świętym.
"I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił.
I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu." 1 Moj 2,3
"O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś tak: I odpoczął Bóg dnia siódmego od
wszystkich dzieł swoich.A na tym miejscu znowu: Nie wejdą do odpocznienia mego.
[…] Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych. […] pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego;kto bowiem wszedł do odpocznienia jego, ten sam odpoczął od dzieł swoich, jak Bóg od swoich. Starajmy się tedy usilnie wejść do owego odpocznienia, Hebr 4,4-12
2. W oryginale zamiast słowa odpocznienie jest wyraz sabbatismos wskazujący na sabat !
"A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego" Hebr 4,9
"CONSEQUENTLY IS-beING-FROM-LACKED SABBATHism to-THE PEOPLE OF-THE
God" Hebr 4,9
3. Dla przypomnienia trochę historii wprowadzania czczenia dnia słońca - niedzieli:
321 r. - Cesarz Konstantyn nakazuje oficjalnie święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty. Dekret Konstantyna brzmi następująco: "Czcigodny dzień Słońca winien być wolny od rozpraw sądowych i od wszelkich zajęć ludności miejskiej; natomiast mieszkańcy wsi mogą w tym dniu swobodnie uprawiać rolę" (Codex Justinianus, III, 12).
364 r. - Na synodzie w Laodycei Kościół zabronił świętowania soboty. W Kanonie XXIX tegoż Soboru widnieje następujący zapis: "Chrześcijanie nie powinni judaizować i próżnować w sobotę, ale powinni pracować w tym dniu; powinni szczególnie uczcić Dzień Pański będąc chrześcijanami, i jeśli to możliwe, nie pracować w tym dniu. Jeśli jednak będą judaizować w tym dniu zostaną odłączeni od Chrystusa" (C. J. Hefele, History of the Councils of the Church).
Tłumaczę (tłumaczenie własne) Canonu 29 synodu w Laocydei
"Canon 29
Chrześcijanie nie muszą się judaizować poprzez odpoczywanie w Sobotę,
lecz MUSZĄ PRACOWAĆ W TEN DZIEŃ !!! NIŻ GO ŚWIĘCIĆ !!! i jeśli oni mogą odpoczywać jako chrześcijanie.Lecz jeśli będą się judaizować pozwolimy im być WYKLĘTYMI spod Chrystusa."
Przepraszam „Dzik”, że dopiero teraz zauważyłem ten Twój post.
Ad 1. Temat jest trudny i prosty zarazem. Dniem odpoczynku jest sabat i niedziela. To już zostało zadecydowane. Temat jest trudny, ponieważ należy się zgodzić, że brak jest w Piśmie Świętym tekstu wprost, który by nakazywał święcenie niedzieli. Prosty jest zarazem, ponieważ pierwsze z uczniami, spotkanie zmartwychwstania w Chrystusie, nastąpiło w niedzielę po sabacie. Niedziela stała się więc szczególnym sabatem (odpocznieniem) radości, wypływającej z zmartwychwstania Chrystusa w ciele duchowym, którym jest Kościół.
"I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił.
I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu." 1 Moj 2,3
"O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś tak: I odpoczął Bóg dnia siódmego od
wszystkich dzieł swoich.A na tym miejscu znowu: Nie wejdą do odpocznienia mego.
[…] Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych. […] pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego;kto bowiem wszedł do odpocznienia jego, ten sam odpoczął od dzieł swoich, jak Bóg od swoich. Starajmy się tedy usilnie wejść do owego odpocznienia, Hebr 4,4-12
Dzik pisze: Ad 2. W oryginale zamiast słowa odpocznienie jest wyraz sabbatismos wskazujący na sabat !
"A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego" Hebr. 4:9
"CONSEQUENTLY IS-beING-FROM-LACKED SABBATHism to-THE PEOPLE OF-THE
God" Hebr 4,9
Sabbatismos znaczy odpocznienie, a niedziela jest odpocznieniem radości, jak to zapowiedział Pan Jezus:
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy płakać i narzekać będziecie, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz w radość się zamieni. (21) Kobieta, gdy rodzi, smuci się, bo nadeszła jej godzina; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta o udręce gwoli radości, że się człowiek na świat urodził. (22) I wy teraz się smucicie, lecz znowu ujrzę was, i będzie się radowało serce wasze, a nikt nie odbierze wam radości waszej. J. 16:20-22
Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. J. 16:18
Przestrzegajcie też moich sabatów; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym. Kpł. 19:3
Nie chodzi, więc o przestrzeganie jednego, co tygodniowego sabatu, lecz o różnego rodzaju sabaty, do których zaliczamy:
1. Sabat cotygodniowy, zwoływany w siedzibach zamieszkiwanych przez Żydów;
2. Sabat uroczysty (J. 19:31), ogłaszany zgodnie z kalendarzem księżycowym. Dotyczył on różnych corocznych świąt, na które Żydzi gromadzili się w Jeruzalem. Zaliczała się do nich także Pięćdziesiątnica;
3. Sabat roczny ziemi;
4. Sabat, co 50 lat - Jubileusz ziemi.
Ten sabat jest szczególną kreską z zakonu, i to jego symbolizuje dzień radości z spotkania w zmartwychwstałym Chrystusie.
Dzień odpocznienia Bożego (Rdz. 2:2,3; Żyd. 4:3-11) trwa 7 000 lat, a kończący go sabat Syna Człowieczego, trwa 1 000 lat. Zmartwychwstanie Chrystusa, jako istoty duchowej rozpoczęło się trzeciego dnia od ukrzyżowania, a zakończyło w nocy na początku niedzieli, czyli po trzech dniach. Tak długo, jak trwa Sabat Boży 7 000 lat, tak jest ważne przestrzeganie tego dnia zgodnie z zakonem, nadanym Izraelowi.
Każdy dzień stwarzania trwał też po 7 000 lat. Obecnie żyjemy w 49 000 lat, zwanym Tysiącletnim Sabatem Syna Człowieczego, czyli Chrystusa wraz z Kościołem. Jest to czas zmartwychwstania Kościoła, ciała Chrystusowego. Po nim nastanie Wielki Tysiącletni Jubileusz Ziemi (człowieka, stworzenia, Rz. 8:20,21), w którym nastąpi drugie zmartwychwstanie, Ap. 20:4, 12,13. Układ tych dwóch dni, został zobrazowany w sabacie zmartwychwstania i niedzieli spotkania w zmartwychwstałym Chrystusie.
Ad 3. Dla przypomnienia trochę historii wprowadzania czczenia dnia słońca - niedzieli:
321 r. - Cesarz Konstantyn nakazuje oficjalnie święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty. Dekret Konstantyna brzmi następująco: "Czcigodny dzień Słońca winien być wolny od rozpraw sądowych i od wszelkich zajęć ludności miejskiej; natomiast mieszkańcy wsi mogą w tym dniu swobodnie uprawiać rolę" (Codex Justinianus, III, 12).
364 r. - Na synodzie w Laodycei Kościół zabronił świętowania soboty. W Kanonie XXIX tegoż Soboru widnieje następujący zapis: "Chrześcijanie nie powinni judaizować i próżnować w sobotę, ale powinni pracować w tym dniu; powinni szczególnie uczcić Dzień Pański będąc chrześcijanami, i jeśli to możliwe, nie pracować w tym dniu. Jeśli jednak będą judaizować w tym dniu zostaną odłączeni od Chrystusa" (C. J. Hefele, History of the Councils of the Church).
Tłumaczę (tłumaczenie własne) Canonu 29 synodu w Laocydei
"Canon 29
Chrześcijanie nie muszą się judaizować poprzez odpoczywanie w Sobotę,
lecz MUSZĄ PRACOWAĆ W TEN DZIEŃ !!! NIŻ GO ŚWIĘCIĆ !!! i jeśli oni mogą odpoczywać jako chrześcijanie.Lecz jeśli będą się judaizować pozwolimy im być WYKLĘTYMI spod Chrystusa."
To, co mogli uczynić poganie, wyrażając gniew Boży na Żydach, za wydanie Pana Jezusa na ukrzyżowanie, to zarazem jest hańbą dla tych, którzy podają się za Chrześcijan, że zinstytucjonalizowanie świętowania niedzieli, zostało wprowadzone w gniewie przeciwko Żydom, i to do tego stopnia, że ustanowiono niedzielę, aby wyprzeć sabat.
Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. (18) Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. (19) Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios.
Odrzucenie sabatu i utrudnienie przestrzegania go przez Żydów, jest formą odmiany czasów i prawa, Dn. 7:25. Obecne prawo do święcenia sabatu i świecenie niedzieli jest wyrazem chwalenia Boga przez gniew ludzki
Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim,...daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko...w nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy...Z jego bowiem rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); paruzję Chrystusa/1874r., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. Publiczne w chrzcie wodnym wyznanie wiary jest też potwierdzane publicznie darami Ducha Świętego Ojca, gdy zostaje wyznane przez Chrystusa przed aniołami Bożymi, Łuk.12:8,9; Dz.1:4,5; Jan14:26,27; 15:26,27; Łuk.21:24