Kościele: Nie patrz na Bliski Wschód

[Zbyszekg4]

Bardzo popularne jest to, że chrześcijanie przyglądają się Bliskiemu Wschodowi, a zwłaszcza Jerozolimie i Izraelitom, oczekując na realizację proroctw - z nastaniem tam antychrysta na czele...
Mam propozycję dla wszystkich: wykład, który polemizuje stanowczo z takimi oczekiwaniami i z taką teologią, że Bóg ma dwa... - ale co "dwa", to już nie powiem ja, ale wykładowca: https://youtu.be/A4hPsy1FUmU?t=1s
Dobrego odbioru!

[Zbyszekg4]

Ciekawe czy komuś się będzie chciało obejrzeć i coś napisać?...
2 kolejne wykłady z tej serii dotyczą antychrysta - też ciekawy temat!

[jj]

Obejrzalem nieco i widze dokad to prowadzi. Nic nie napisze, bo juz dosyc przykrosci dzisiaj miales w konfrontacji z doktryna adwentyzmu. Uprzedze jednak twoja odpowiedz "ale to nie ma nic wspolnego z adwentyzmem". Tak?

[Zbyszekg4]

Nie, no oczywiście jj, lepiej wierzyć w nauki Darbiego!

[Imperator]

....

Adwentystyczne brednie. Nie dziekuje.

[kontousunięte1]

....

Adwentystyczne brednie. Nie dziekuje.

Masz przerąbane u Zbyszka. Ciesz się, że jesteś na Wyspie i oddziela cię od kontynentu kanał. Uważaj, żebyś nie musiał na inną wyspę się przenosić, np. Australia jest ciut dalej

[Zbyszekg4]

Nie masz u mnie przerąbane Imperatorze, nie słuchaj...

Imperatorze, skoro się tu odezwałeś, to zapytam Cię, czy wg Ciebie Boże Prawo ma dla chrześcijanina (takiego nowonarodzonego oczywiście) jakąś funkcję do spełnienia czy żadnej? Pytam bo jj i KAAN absolutnie żadnej funkcji takiej nie widzą, a tymczasem Reformatorzy - Luter, Kalwin i in. - nauczali, że pewną ważną funkcję Prawo ma i dla chrześcijan... https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_i_Ewangelia
Jak Ty to widzisz? Mogę się dowiedzieć?...

[KAAN]

czy ... Ciebie Boże Prawo ma dla chrześcijanina (takiego nowonarodzonego oczywiście) jakąś funkcję do spełnienia czy żadnej? Pytam bo jj i KAAN absolutnie żadnej funkcji takiej nie widzą,

Znowu uprawiasz tanią krytykę bez związku z faktami; oczywiście że zakon ma swoją funkcję do spełnienia, posługujesz się uogólnieniami, nie jest to właściwy sposób rozmowy ale to sofistyka.
Pisałem ze zakon nie obowiązuje zbawionego człowieka, czytaj uważnie co piszę.

[Zbyszekg4]

A czy nie zaznaczyłem, że chodzi mi o: cytuję - "dla chrześcijanina (takiego nowonarodzonego oczywiście)"?
Jak czytasz KAAN'ie, że mi zarzucasz coś czego nie zrobiłem?... Czytaj uważnie co piszę.
A czy Luter, Kalwin i inni Reformatorzy też sofistykę uprawiali?...

Imperatorze, podtrzymuję pytanie i czekam na Twoje zdanie, dzięki z górki...

[Imperator]

czy ... Boże Prawo ma dla chrześcijanina (takiego nowonarodzonego oczywiście) jakąś funkcję do spełnienia czy żadnej?

Bóg wypisał w sercu Adama swoje Prawo, wymagające od niego pełnego posłuszeństwa; szczególny zaś nacisk położył na jedno przykazanie, aby nie jadł z drzewa wiadomości dobrego i złego. W ten sposób Adam i całe jego potomstwo byli zobowiązani do osobistego, pełnego, dokładnego i bezustannego posłuszeństwa. Bóg obiecał życie za posłuszeństwo i zagroził śmiercią za przestąpienie Prawa; przedtem zaś wyposażył Adama w zdolność i możliwość przestrzegania tego Prawa.

To samo Prawo, które kiedyś zostało zapisane w sercu człowieka, pozostało doskonałą miarą sprawiedliwości po upadku Adama i zostało dane przez Boga na górze Synaj, w formie Dziesięciorga Przykazań spisanych na dwóch tablicach. Pierwsze cztery przykazania zawierają powinności w stosunku do Boga, a pozostałe sześć - w stosunku do drugiego człowieka. Są one znane jako prawa moralne.

Oprócz Prawa moralnego Bóg dał także Izraelitom prawa obrzędowe, które były obrazem rzeczy przyszłych. Te dzielą się na dwie grupy. Do pierwszej zaliczają się obrzędy, częściowo związane z oddawaniem czci Bogu, jakie obrazowały Chrystusa, Jego łaski, działania, cierpienia i błogosławieństwa, które uzyskał dla nas. Druga grupa zawiera różne instrukq'e związane z powinnościami moralnymi. Wszystkie te prawa ceremonialne były uświęcone Bożym nakazem i należało je spełniać aż do dni Nowego Testamentu, gdy zostały zniesione przez Jezusa Chrystusa, prawdziwego Mesjasza i jedynego Prawodawcę, który został upoważniony przez Ojca, aby je rozwiązać.

Bóg dał ludowi izraelskiemu różne prawa sądowe, które mieli stosować tak długo, jak długo będą istnieć jako naród. Zasady sprawiedliwości, które z nich wynikały, są nadal ważne - nie dlatego, że znajdują się w Prawie Mojżeszowym, ale z powodu ich niezmiennego charakteru.

Posłuszeństwo Prawu moralnemu pozostaje na zawsze wiążące zarówno dla ludzi usprawiedliwionych, jak i dla wszystkich innych, a to ze względu na praktyczną treść tego Prawa, jak również ze względu na autorytet Boga Stwórcy, który jest jego autorem. W Ewangelii Chrystus w żaden sposób nie przekreślił konieczności posłuszeństwa, wprost przeciwnie, wyraźnie podkreślił obowiązek przestrzegania tego moralnego prawa.

Na tyle, na ile Prawo jest przymierzem uczynków, na podstawie których otrzymuje się usprawiedliwienie lub potępienie, na tyle nie odnosi się do prawdziwie wierzących. Jednak w innym sensie jest użyteczne zarówno dla nich, jak i innych jako zasada życia, która daje im poznanie woli Bożej i poucza o ich obowiązkach. W ten sposób nakłania i zobowiązuje do posłuszeństwa. Odsłania im również grzeszne zepsucie ich natury, serc i życia, aby sprawdzając siebie w świetle Prawa, mogli być głębiej przekonani o swoim grzechu, upokorzyli się z jego powodu i bardziej go nienawidzili. Jednocześnie Prawo daje im wyraźne poznanie, że potrzebują Chrystusa i Jego doskonałego posłuszeństwa Prawu. Tak jak Prawo zabrania grzechu, tak samo nakłania odrodzonych, żeby sprzeciwili się złym skłonnościom do grzechu, które w sobie znajdują. Ponadto groźby Prawa mają wartość w pokazywaniu odrodzonym, na co zasługują z powodu swoich grzechów i jakie nieszczęścia mogą w tym życiu ściągnąć na siebie przez własne nieposłuszeństwo, mimo że są uwolnieni od przekleństwa i bezwzględnej surowości Prawa.

W podobny sposób obietnice związane z przestrzeganiem Prawa oznajmują o Bożej aprobacie dla posłuszeństwa i zapewniają wynikające z niego błogosławieństwa, lecz z zastrzeżeniem, że te błogosławieństwa nie przypadają ludziom na mocy Prawa rozpatrywanego jako przymierze uczynków. Fakt, że człowiek czyni dobro i powstrzymuje się od zła, ponieważ Prawo zachęca do dobra, a zabrania zła, nie jest dowodem, że człowiek podlega Prawu, a nie łasce.

Wspomniane zastosowania Prawa Bożego nie sprzeciwiają się łasce Ewangelii, lecz są z nią jak najbardziej zgodne, ponieważ Duch Chrystusowy poddaje wolę człowieka i usposabia ją do ochotnego i radosnego wykonywania tego, czego wymaga wola Boża, objawiona w Prawie.

Poczytaj Maly Katechizm Westminsterski pytania 39 do 83 opisujace zrozumienie prawa moralnego (10 Przykazan) dzisiaj.
http://prezbiterianizm.pl/katechizm/mal ... erski.html

Pytanie 39: Jaki obowiązek złożył Bóg na człowieka?
Bóg złożył na człowieka obowiązek posłuszeństwa Jego objawionej woli. Kaz. 12:13, Mich. 6:8

Pytanie 40: Jakie przepisy dotyczące posłuszeństwa wpierw objawił Bóg człowiekowi?
Bóg wpierw objawił człowiekowi Prawo Moralne. Rz. 2:14-15

Pytanie 41: Gdzie znajdujemy podsumowanie Prawa Moralnego?
Podsumowanie Prawa Moralnego zostało ujęte w Dziesięciu Przykazaniach. 5 Mj. 10:4, Mt. 19:17

Pytanie 42: Co jest sednem Dziesięciu Przykazań?
Sednem Dziesięciu Przykazań jest miłowanie Pana Boga swego z całego serca swego, z całej duszy swojej, z całej siły swojej i z całej myśli swojej; a bliźniego swego jak siebie samego. 5 Mj. 6:5, Mt. 22:37-40, Rz. 13:10

...i dalej do pytania 83.

[jj]

Imperatorze, skoro się tu odezwałeś, to zapytam Cię, czy wg Ciebie Boże Prawo ma dla chrześcijanina (takiego nowonarodzonego oczywiście) jakąś funkcję do spełnienia czy żadnej?

Nie, Prawo (zakon) nie ma absolutnie zadnej funkcji do spelnienia dla wierzacego chrzescijanina. Prawo bylo przewodnikiem do Chrystusa i przewodnik pozostal pod krzyzem (Gal 3;24-25). Wierzacy nie jest juz pod opieka Prawa. Jest dla Prawa martwy (Rzym 7;4).
Prawo jest dobre i swiete. Jest cieniem (Hebr 10;1) Chrystusa, ktory jest rzeczywistoscia (Kol 2;17). Zaden kaznodzieja, zaden przywodca nie jest w stanie przewodniczyc z taka moca milionom ludzi az do samego krzyza.

Inna funkcja Prawa jest pomnozenie grzechu (Rzym 5;20). Ta funkcja takze nie jest aktualna dla wierzacego, ktory jest juz pod laska, a nie pod prawem (Rzym 6;14).

Jesli chodzi o przepisy dot higieny, pozywienia itd, to byly one takze cieniem rzeczywistosci, a dodatkowo mialy wtorna funkcje dla Izraela, porzadkujaca kwestie fizjologiczne, fizyczne, prawne itd. Nie ma to jednak zadnego znaczenia dla Chrzescijanina, przeciwnie, poleganie na przepisach Prawa jest oblozone przeklenstwem! (Gal 3;10)

Wierzacy czlowiek jest na wieki zobowiazany jednym przykazaniem, wzajemnej milosci, ktora wypelnia w nadmiarze Dekalog (Rzym 13;8). To przykazanie jest zapisane w nowym sercu zbawionego, ktory z natury bedzie czynil dobrze, bo do tego jest stworzony.
W ten sposob serce wierzacego strzeze i przestrzega przykazan Bozych (Obj 12;17, 14;12)

I czego tutaj jeszcze nie rozumiec?

[Zbyszekg4]

I czego tutaj jeszcze nie rozumiec?

Imperatorze, to pytanie też do Ciebie!!
Weź podyskutuj z dżej-dżejem bo ja już to robiłem...

Jednak mam do Ciebie jj pytanie o zdania z Rz 3 i Rz 7, gdzie Paweł pisze, że przez Prawo jest poznanie grzechu:
Rz 3:20 ​Dlatego z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu.
Rz 7:7 ​Cóż więc powiemy? Że zakon to grzech? Przenigdy! Przecież nie poznałbym grzechu, gdyby nie zakon; wszak i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby zakon nie mówił: Nie pożądaj!
Moje pytanie: Jak wierzący, którego absolutnie nic z Prawa nie dotyczy (Imperatorze broń swego stanowiska - napisz coś od siebie, bo cytat już podałeś), rozpoznaje grzech?

I jeszcze ten werset:
Rz 3:31 ​Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy.
Paweł pisze do Kościoła i stwierdza, że wiara nie unieważnia Prawa, nie znosi go, ale "utwierdza" - co to znaczy dla wierzących, którzy ponoć z dala od Prawa muszą się trzymać?...

[Imperator]

Prawo (zakon) nie ma absolutnie zadnej funkcji do spelnienia dla wierzacego chrzescijanina.

Weź podyskutuj z dżej-dżejem bo ja już to robiłem...

Zastanawia mnie czy pozycja jj nie jest w pewnym sensie zbierzna z moja jednak. Dwie czesci z trzech Bozego prawa juz nie sa aktualne. Prawo ceremonialne (np co jesc, albo ofiary itp) oraz prawo odnosnie zarzadzania zgromadzeniem (cywilne, sadownicze) juz nie obowiazuja. Pozostaje jedynie Boze prawo morlane zapisane w dekalogu, ktorego sednem jest miłowanie Pana Boga swego z całego serca swego, z całej duszy swojej, z całej siły swojej i z całej myśli swojej; a bliźniego swego jak siebie samego. 5 Mj. 6:5, Mt. 22:37-40, Rz. 13:10.

[Zbyszekg4]

Dzięki Imperku za głos - poczekam teraz na ten od jj-ota

[jj]

I czego tutaj jeszcze nie rozumiec?

Imperatorze, to pytanie też do Ciebie!!
Weź podyskutuj z dżej-dżejem bo ja już to robiłem...

Jednak mam do Ciebie jj pytanie o zdania z Rz 3 i Rz 7, gdzie Paweł pisze, że przez Prawo jest poznanie grzechu:
Rz 3:20 ​Dlatego z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu.
Rz 7:7 ​Cóż więc powiemy? Że zakon to grzech? Przenigdy! Przecież nie poznałbym grzechu, gdyby nie zakon; wszak i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby zakon nie mówił: Nie pożądaj!
Moje pytanie: Jak wierzący, którego absolutnie nic z Prawa nie dotyczy (Imperatorze broń swego stanowiska - napisz coś od siebie, bo cytat już podałeś), rozpoznaje grzech?

Zbyszek, zacznij myslec samodzielnie, a nie pod wplywem zlej nauki. Pawel pisze, ze Prawo jest przewodnikiem do Chrystusa. Prowadzi ono, przez poznanie grzechu, pod krzyz. Grzesznik, ktory nie ma innej mozliwosci rozpoznania spraw duchowych, tutaj ma mozliwosc poznac i pokutowac za grzech. Funkcja przewodnika konczy sie jednak pod krzyzem. Dalej jest juz czlowiek zbawiony pod laska. Serce ma odmienione i prowadzi go Duch Swiety. Juz nie siega do Prawa. Troche wyzej pisze Pawel tak:

lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery
(List do Rzymian 7:6, Biblia Warszawska)

Wszystko to, co powyzej cytujesz, dotyczy starego czlowieka. Nowy postepuje wedlug Ducha, a nie wedlug przestarzalej litery.

I jeszcze ten werset:
Rz 3:31 ​Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy.
Paweł pisze do Kościoła i stwierdza, że wiara nie unieważnia Prawa, nie znosi go, ale "utwierdza" - co to znaczy dla wierzących, którzy ponoć z dala od Prawa muszą się trzymać?...

Oczywiscie, ze przez wiare utwierdzamy zakon. Wiara jest konsekwencja przewodnictwa zakonu! To jest cala puenta wywodu Pawla. Zakon zadzialal. Czlowiek uwierzyl. Cel osiagniety.