zBiblia pisze: bo doktryna dwóch uświęceń nie jest biblijna... .
Nie ma takiej doktryny, właśnie wymyłsiłeś chochoła z którym będziesz dzielnie walczył. Jest natomiast stwierdzenie, ze są różne rodzaje świętości i to co robisz razem ze Zbyszkiem to typowy błąd logiczny zwany błędem ekwiwokacji, czyli parafrazując po polsku "jednobrzmienia". Tak samo się mówi a co innego znaczy.
KAAN pisze:Widać obaj nie rozumiecie o czym mowa więc muszę wam dać pewien impuls do przemyśleń.
1. Uświęcenie które jest wynikiem zbawiającej mocy Pana Jezusa, to uświęcenie odbywa się w chwili zbawienia i jest tym:
List do Hebrajczyków 10:10 Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
Ale przecież to jest dla Żydów, a nie dla chrześcijan, przecież...
A skąd wytrzasnąłeś taką ideę?
Albo jeśli tylko jest takie dla Żydów,
Znowu kombinujesz; przyjąłes złe załozenia i sposób myślenia to co może wyniknąć z tego? Wyłącznie bezsens.
Biblia raczej mówi, że nie ma różnicy.
Gdzie raczej to mówi?
KAAN pisze: 2. Uświęcenie wierzącego, zbawionego człowieka, które jest związane z oczyszczaniem jego życia z martwych uczynków, wzrostem chrześcijańskim i upodabnianiem się do Pana Jezusa:
I List do Tesaloniczan 4:7 Albowiem nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do uświęcenia.
Ale to przecież jest dla Tesaloniczan...
Ale nie do ciebie, do ciebie stosuje się to co było do nienawróconych Żydów.
A zupełnie poważnie; co to znaczy się uświęcać w uświęceniu, wzrastać i upodabniać do Jezusa? Jak?
Stworzyłeś nowy termin, nieużywany dotychczas przez nikogo. Co to znaczy uświęcać w uświęceniu?
jeśli z pierwszym uświęceniem (wynikającym z natychmiastowej łaski Boga) tytułujemy się "świętymi", co jak nazywamy się po drugim uświęceniu?
A czy to istotne jak się nazywamy? W mojej społeczności unika się tytulatury, a poza tym uświęcanie człowieka zbawionego nie kończy się, to coś co trwa całe ziemskie życie.
KAAN pisze:..kto święty, niech nadal się uświęca To podkreślone jest drugie uświęcenie.
świętości nigdy za wiele
czas niedokonany, zdaje się, że 2 uświęcenie nie istnieje, bo nie ma końca.
Właśnie istnieje i nie ma końca, końcem może być tylko śmierć ciała, zaśnięcie w Panu.
ale wierzę, że KAAN ma dobre dowody biblijne. Jestem ciekawy Twojej ścieżki obrony.
Ja się nie bronię i nie chcę ci udowadniać, ja tylko pokazuje ci czego uczy Biblia.
Ja wierzę w nieustanne uświęcanie (rozwijanie pierwszego uświęcenia, daru Jezusa, z pomocą Jego Ducha).
Znaczy że nie zostałeś uświęcony, jesteś niezbawiony; bez wiecznego uświęcenia przez krew Pańską nie możesz ujrzeć Pana i jego Królestwa.
KAAN pisze:A to jest w innym kontekście do Żydów, którzy muszą dojść do pierwszego uświęcenia, związanego ze zbawieniem.
jak się "dochodzi" do łaski zbawienia i uświęcenia u Żydów?
Tak samo jak u innych; uwierz w Pana Jezusa a będziesz zbawiony. Tu mamy kontekst listu do Hebrajczyków, nie mówimy o teraźniejszym czasie.
Czy dobrym kontekstem będzie kolejny werset, który mówi, że oni już są pod łaską? Żydów dotyczą dwie łaski? Pierwsza z uczynków wypełnienia prawa (nie tylko dekalogu) zapewne, a druga łaska taka jak dla pogan?
Istotnie są wymienione różne łaski; może być łaska dla Żydów taka że otrzymali zakon i objawienie woli Bożej w Piśmie o czym pisze Paweł
Rz 3:1 Czymże więc góruje Żyd? Albo co za pożytek jest z obrzezania?
2 Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im zostały powierzone wyrocznie Boże.
Drugim błogosławieństwem i łaską jest to ze Pan Jezus najpierw przyszedł do Żydów, do swoich
Ewangelia św. Jana 1:11 Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli.
Potem wielką łaską było to ze Ewangelia najpierw objęła Żydów i prawie 100% pierwszego Kościoła to byli nawróceni Żydzi. I ci którzy byli nienawróceni, ale byli w społeczności żydowskiej gdzie głoszona była Ewangelia zostali w jakimś zakresie uświęceni przez przebywanie w społeczności świętych, ale nie mieli uświęcenia pochodzącego z wiary i zbawienia. Mimo to doświadczyli łaski bycia pod wpływem Ewangelii. O takich co odrzucili Ewangelię nich pisze autor listu do Hebrajczyków:
Hebr 6:4 Jest bowiem rzeczą niemożliwą, żeby tych którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego,
5 I zakosztowali Słowa Bożego, że jest dobre oraz, cudownych mocy wieku przyszłego
6 Gdy odpadli, powtórnie odnowić i przywieść do pokuty, ponieważ oni sami ponownie krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na urągowisko.
Jak widzisz są różnego rodzaju świętości i uświęcenia, łaski i dary.
"Uważajcie, żeby nikt nie pozbawił się łaski Boga, żeby jakiś korzeń goryczy, wyrastając, nie wyrządził szkody i aby przez niego nie skalało się wielu" Hbr 12:15.
Świetny werset ilustrujący to co napisałem wyżej. Ostrzeżenie dla Żydów, żeby nie zlekceważyli łaski i nie stracili możliwości zbawienia, ale żeby uwierzyli i nie byli powodem upadku innych.