Kruszynka, mając wyobraźnię trynitarną od małego, trudno sobie cokolwiek poukładać. Ale dobrze, że prosisz Boga o nowe objawienia. One są w Piśmie, ale z pomocą Ducha Bożego zrozumiesz również kwestię tronu, na którym zasiadają dwie osoby. Jak widzisz, nikt z trynitarian nie umie odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak jest, że jedna z osób Bożych nie nawet swojego taboretu.
"
Skoro i my mamy wokół siebie tak wielką chmurę świadków, zrzućmy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas tak łatwo osacza, w cierpliwości biegnijmy w wyznaczonym nam wyścigu; Patrząc na Jezusa, twórcę i dokończyciela wiary, który z powodu przygotowanej mu radości wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga" Hbr 12:1-2. Gdyby tak chociaż jakiś prorok, albo apostoł napisał, że Duch jest np. po lewicy Boga Ojca. Ciekawe w tym fragmencie jest to, że mam tu zarzut nie tylko dla trynitarian, ale też dla unitarian. Bo ten fragment mówi kto jest twórcą i dokończycielem wiary. Jak odnoszą się do tego fragmentu unitarianie?! Wierzą w Boga Ojca niewszechmogącego, niezdolnego samodzielnie budować i dokańczać wiarę w człowieku? Moja odpowiedź jest prosta: "
Ja i Ojciec jedno jesteśmy" - mówi Jezus. Oni działają wspólnie, są niepodobni do innych fałszywych religii monoteistycznych i politeistycznych, szczególnie tych wielu triadycznych.
Rozważania o Duchu zajmują sporo miejsca, ponieważ to najszerszy obszar do oczyszczenia z fałszywych naleciałości. O Bożym duchu warto pisać więcej, bo dzięki Jego obecności poznajemy naturę Boga. Przedstawię więc jeszcze kilka cytatów, które potwierdzają, że Duch nie jest osobą, ale aktywnością, ekspresją, siłą sprawczą Boga, itd. Że Duch jest duchem - po prostu! "
A to jest jego przykazanie, abyśmy wierzyli w imię jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie, jak nam przykazał. Bo kto zachowuje jego przykazania, mieszka w nim, a on w nim. A wiemy, że w nas mieszka, przez Ducha, którego nam dał" 1J 3:23-24. Trzecia osoba, Duch miałby mieszkać we wiernym razem z Ojcem i Synem, w trójkę?! Nie, Bóg (Ojciec i Syn) mieszka duchowo w chrześcijaninie, tak jak wierny mieszka duchowo w Bogu. "
Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc. A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu. Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga. On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia (...) Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność" 2Kor 3:3-6, 17. Chwała Panu Chrystusowi! Ponownie szerszy kontekst nie pozostawia wątpliwości, że Duch jest cechą Boga, a nie Bóg atrybutem Ducha. "
Pozdrawiają was wszyscy święci. Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i wspólnota Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi. Amen" 2Kor 13:13-14. Już wspominałem, że wspólnotę mamy dzięki Duchowi Świętemu, czyli gdy nasz duch ma łączność z Duchem Bożym, wówczas wiemy, że mamy Ojca i Syna, i że my jesteśmy w Nich.
Posyłanie i wylewanie Ducha przez Ojca i Syna też przytaczałem. (Nadal też nikt z trynitarian mi nie wytłumaczył jak np. wylewa się osobę?). Zauważmy też, że Duch nigdy nie zapieczętowuje sobą w zadatku, to niezmiennie robi Bóg. "
W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym; Który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały" Ef 1:13-14. "
Tym zaś, który utwierdza nas razem z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg; Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha jako zadatek" 2Kor 1:22. "
A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako zadatek" 2Kor 5:5. "
Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy. Jego bowiem zapieczętował Bóg Ojciec" J 6:27. To co napisał Jan przypomina mi nie tylko o kwestii teologicznej (w tym przypadku braku trójcy), ale o kontekście ogólnym wiary: "
Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba, do uświęconych przez Boga Ojca, zachowanych w Jezusie Chrystusie i powołanych. Miłosierdzie, pokój i miłość niech się wam pomnożą. Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym. Wkradli się bowiem pewni ludzie, od dawna przeznaczeni na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga zamieniają na rozpustę i wypierają się jedynego Pana Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa. Chcę więc wam przypomnieć, chociaż już kiedyś o tym wiedzieliście, że Pan, który wybawił lud z ziemi egipskiej, potem wytracił tych, którzy nie uwierzyli" Jud 1-5. Trynitarianie nie wypierają się Jezusa, ale dodają osobę Ducha, większy kłopot mają tu unitarianie, bo oni różnie patrzą na Jezusa, ale już na pewno nie jak na Boga. Dowody na boskość Jezusa znajduję w Biblii równie silne, co fakt, że Duch Święty nie jest osobą.
Kruszynka, w twojej wyobraźni rodzą się filozoficzne pytania przy Mt 28:19, dotyczące chrztu. Widzisz tam Trójcę?! Będąc edukowanym w duchu trynitariarnym można tak myśleć. Temat już poruszałem, ale w drodze wyjątku powtórzę się (może dodam coś nowego).
"Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" Mt 28:19. Ten fragment na pewno nie przeczy spojrzeniu na Boga jaki tu przytaczam, raczej zaprzeczę spojrzeniu na Trójcę. Jest tu Bóg Ojciec i Syn Boży oraz jest Ich mądrość, moc i działanie, siła wiary i życia wiecznego, charakter, czyli Duch Święty. Ich obecność w wiernym ma uświęcać: "
A takimi niektórzy z was byli. Lecz zostaliście obmyci, lecz zostaliście uświęceni, lecz zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa i przez Ducha naszego Boga" 1Kor 6:11. Nie mamy w sobie jednej, dwóch czy trzech osób innych od nas samych (fizycznych), ale duchowo mieszka w nas Ojciec i Syn. Ciekawa w tym wątku jest zapowiedź Jana Chrzciciela: "
Odpowiedział Jan wszystkim: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem" Łk 3:16. Nie mając w sobie Ducha Bożego nie jesteśmy w stanie dogłębnie zrozumieć chrześcijaństwa. Tak jak Efezjanie dotąd myśleli, że chrzest jest zaledwie obrządkiem, gdyż nie znali Ducha Świętego, Paweł jednak przybliżył im prawdę (Dz 19:1-6). Apostołowie mieli tą umiejętność rozpoznania prawdziwej wiary, byli ponadprzeciętnie obdarowani Duchem Świętym (np. Dz. 1:8, 13:52): "
Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela; Jeśli my dziś mamy być przesłuchiwani z powodu dobrodziejstwa wyświadczonego choremu człowiekowi, dzięki czemu został on uzdrowiony; Niech wam wszystkim i całemu ludowi Izraela będzie wiadomo, że w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, przez niego on stoi przed wami zdrowy. On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym. I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni" Dz 4:8-12. "
Którzy przyszli tam i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego" Dz 8:15-17. Zaufanie apostołom jest niezbędne to zrozumienia wszystkich ewangelicznych kwestii, dogmaty chrztu również. Ducha posyła tylko Jezus będący w niebie za obietnicą Ojca, abyśmy rozumieli, że jesteśmy chrześcijanami (J 14:16-17): "
I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny. Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować. (...) Będąc więc wywyższony prawicą Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie" Dz 2:17-18, 2:33. Kilka zdań dalej czytamy: "
Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg" Dz 2:38-39. "
Którzy przyszli tam i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego" Dz 8:15-17. "
Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa" 1P 3:21. "
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa" Prz 1:23. Staje się oczywiste, że przez obietnicę wylania Ducha przyjmujemy dar jego Bożej natury, jak widać nie pierwszy raz Biblia o tym wspomina (skądinąd to nadal mnie ciekawi, jak można wylać osobę?). "
Jako że jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał do chwały i cnoty. Przez to zostały nam dane bardzo wielkie i cenne obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, uniknąwszy zepsucia, które wskutek pożądliwości jest na świecie" 2P 1:3-4. Co w konsekwencji przynosi dobre owoce: "
Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara; Łagodność, powściągliwość. Przeciwko takim nie ma prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa, ukrzyżowali swoje ciało wraz z namiętnościami i pożądliwościami. Jeśli żyjemy w Duchu, w Duchu też postępujmy. Nie bądźmy żądni próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc" Gal 5:22-26. Bez Ducha Bożego nie ma zbawienia! "
Duch jest tym, który ożywia, ciało nic nie pomaga. Słowa, które ja wam mówię, są duchem i są życiem" J 6:63. Wiemy, że "
Bóg jest duchem" i znów dostrzegamy, że słowa Boga też są duchem. Mało tego, one są życiem (nie osobą! a jeśli osobą, to nie tylko trójca, ale już czwórca). Przeczytajmy w tym kontekście bardzo ważną naukę apostolską: "
Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy. Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości. A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka" Rz 8:9-11. Czy można wierzyć w to, że Bóg musi posłużyć się Duchem (inną osobą), żeby wskrzesić kogokolwiek z martwych, bo sam nie może? Może samodzielnie, gdyż własnym duchem to czyni, swoją wolą, swoim słowem, z siebie. Chrzest bez tej ożywczej mocy od Ojca i Syna nie doprowadzi do zbawienia: "
Jak bowiem Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak i Syn ożywia tych, których chce" J 5:21. Jeszcze raz spójrzmy na praktykę. Czy właściwy chrzest jest w imię Trójcy? "
I nakazał ochrzcić ich w imię Pana" Dz 10:48a. "
I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście? A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana. Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali" Dz 19:1-6. Nakaz o chrzcie w "
imię Ojca, Syna i Ducha Świętego" nie jest w imię Trójcy, apostołowie zawsze chrzcili w imię Jezusa, bo wiedzieli że imię to identyfikuje Bożą rodzinę (zatem Ojca, Syna i Ducha należy odbierać tu jako tytuły, które przyjmujący chrzest musi rozumieć!). "
Dlatego zginam swoje kolana przed Ojcem naszego Pana Jezusa Chrystusa; Od którego cała rodzina na niebie i na ziemi bierze swoją nazwę, Aby według bogactwa swej chwały sprawił, żeby wasz wewnętrzny człowiek był utwierdzony mocą przez jego Ducha" Ef 3:14-16. "
A wszystko, co czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu i Ojcu przez niego" Kol 3:17. "
Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich. A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa" Ef 4:5-7. "
Niech będzie w was takie nastawienie umysłu, jakie też było w Chrystusie Jezusie; który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież; lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi; a z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i darował mu imię, które jest ponad wszelkie imię; aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie, na ziemi i pod ziemią. I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca" Flp 2:5-11. Ten fragment z Filipian jest również ciekawy z innego teologicznego punktu widzenia, uderza bowiem w inne kłamstwo o Synu Bożym serwowane przez tryniratian i unitarian (ale to na deser, nadal rozstrzygamy kwestię "osoby" Ducha lub jej braku).
Kruszynka, czyż nie pisałem, że demony to upadłe anioły?! Ich duch może wejść w człowieka (a jeśli uważasz, że anioły są tylko i wyłącznie duchami - to tym bardziej
). Ach te anioły, jakieś ważniejsze dla was od Boga?!
diedmaroz pisze:https://www.gotquestions.org/Polski/Duch-Swiety.html
W Judasza wszedł szatan.
Znowu sucharem zarzucacie. To do mnie? Mam się odnieść do czegoś? Znowu (upadłe) anioły w waszych głowach... Jakieś pytanie mogę otrzymać?
Przypomniało mi się jeszcze z zakresu personifikacji:
"
Zły duch im odpowiedział: Znam Jezusa i wiem, kim jest Paweł, ale wy coście za jedni? I rzucił się na nich człowiek, w którym był zły duch, powalił i pokonał ich, tak że nadzy i zranieni wybiegli z tego domu" Dz 19:15-16. Pytanie do trynitarian, kim jest ten "zły duch"? Ma jakieś imię, rodzinę, pochodzenie, rodowód? Czy posiada ciało, czy opanował czyjeś ciało?
Nie ma sensu nasza dyskusja, nie przekonasz mnie, a ja Ciebie.