Silnik bakteryjny - jeszcze większa nieredukowalna złożoność

[biooslawek]

Jeżeli jakiś system biologiczny jest nieredukowalnie złożony na poziomie fenotypu, to znaczy białek, które go tworzą, to można być pewnym, że instrukcje genetyczne, które determinują rozwój takiego kompleksu również stanowią nieredukowalnie złożony system. Już od dawna wiadomo,że genetyczne kaskady kodujące rozwój różnych narządów są nieredukowalnie złożone, więc nie dziwi, że mechanizm genetyczny odpowiedzialny za ekspresję genów potrzebnych do zbudowania silnika bakteryjnego musi być jeszcze bardziej skomplikowany i nieredukowalnie złożony niż sama wić bakteryjna. Taka instrukcja zapisana w DNA zawiera nie tylko informację dotyczącą białek strukturalnych budujących silnik bakteryjny, ale też zawiera informację dotyczącą czasu i kolejności powstawania tych białek. Cały system regulacji ekspresji genów kodujących silnik bakteryjny jest oszałamiająco złożony i nieredukowalny. Nowy artykuł naukowy na temat genetycznych instrukcji sterujących rozwojem wici bakteryjnej i montażu herbu teorii inteligentnego projektu w przyrodzie, otwiera nam kolejną „czarną skrzynkę” Darwina. W miarę rozwoju nauk biologicznych, w takich dyscyplinach, jak biologia molekularna i biochemia, teoria inteligentnego projektu w przyrodzie coraz bardziej zyskuje pod względem merytorycznej argumentacji opartej na czystej empirii. Dwunastu autorów artykułu, z sześciu renomowanych uniwersytetów, nie mają za dużo do powiedzenia na temat ewolucji silnika bakteryjnego i przepisu genetycznego, który determinuje jego biogenezę. Za to autorzy często używają stwierdzeń typu;
„wić bakteryjna to wyrafinowana, samo - składająca się maszyna” czy „skomplikowana molekularna maszyna”.

http://www.pnas.org/content/early/2013/ ... 0.abstract „Cryoelectron tomography reveals the sequential assembly of bacterial flagella in Borrelia burgdorferi
1. Xiaowei Zhaoa,1,
2. Kai Zhangb,1,
3. Tristan Boquoic,
4. Bo Hua,
5. M. A. Motalebc,
6. Kelly A. Millerd,
7. Milinda E. Jamesd,
8. Nyles W. Charond,
9. Michael D. Mansone,
10. Steven J. Norrisa,
11. Chunhao Lib,2, and
12. Jun Liua,2
1. aDepartment of Pathology and Laboratory Medicine, University of Texas Health Science Center, Houston, TX 77030;
2. bDepartment of Oral Biology, State University of New York, Buffalo, NY 14214;
3. cDepartment of Microbiology and Immunology, East Carolina University, Greenville, NC 27834;
4. dDepartment of Microbiology, West Virginia University, Morgantown, WV 26506; and
5. eDepartment of Biology, Texas A&M University, College Station, TX 77843
1. Edited by David DeRosier, Brandeis University, Waltham, MA, and approved July 12, 2013 (received for review May 2, 2013)
Abstract
Periplasmic flagella are essential for the distinctive morphology, motility, and infectious life cycle of the Lyme disease spirochete Borrelia burgdorferi. In this study, we genetically trapped intermediates in flagellar assembly and determined the 3D structures of the intermediates to 4-nm resolution by cryoelectron tomography. We provide structural evidence that secretion of rod substrates triggers remodeling of the central channel in the flagellar secretion apparatus from a closed to an open conformation. This open channel then serves as both a gateway and a template for flagellar rod assembly. The individual proteins assemble sequentially to form a modular rod. The hook cap initiates hook assembly on completion of the rod, and the filament cap facilitates filament assembly after formation of the mature hook. Cryoelectron tomography and mutational analysis thus combine synergistically to provide a unique structural blueprint of the assembly process of this intricate molecular machine in intact cells.”


http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... Ac9oNjXe0M