Drobna uwaga.

[Lash]

2. Wierzyć, że On istnieje. Ale ja tego nie negowałam. Nigdy. Nie piszę 'nie ma Go'. Piszę jedynie 'a co jeśli On istnieje'. Co dalej?

Nie tylko wierzyć że On jest ale uwierzyć w to co powiedział ... tak poprostu przyjąc za prawdę Jego słowo.
I wprowadzać w czyn to co powiedział .... i dano nam zrozumieć

[Rembov]

Lash napisał:

"Nie tylko wierzyć że On jest ale uwierzyć w to co powiedział ... tak poprostu przyjąc za prawdę Jego słowo.
I wprowadzać w czyn to co powiedział .... i dano nam zrozumieć"

Ja wierzę w Pana Jezusa, przyjmuję Jego słowo za prawdę i staram się wprowadzać w czyn to, co nam powiedział.
Nie zawsze to wychodzi, ale się staram.

[Lash]

Lash napisał:

"Nie tylko wierzyć że On jest ale uwierzyć w to co powiedział ... tak poprostu przyjąc za prawdę Jego słowo.
I wprowadzać w czyn to co powiedział .... i dano nam zrozumieć"

Ja wierzę w Pana Jezusa, przyjmuję Jego słowo za prawdę i staram się wprowadzać w czyn to, co nam powiedział.
Nie zawsze to wychodzi, ale się staram.

Spoko ty nie jesteś Agnostykiem

[Machu Picchu]

KAANowi:

Wiesz, że Twoje pytanie o 'osobę' i 'porównanie osób' jest pozbawione sensu? W takiej sytuacji albo On jest antropomorfizowany, albo my przebóstwieni. W obu przypadkach uzyskujemy wynik pozwalający nam na dowolne nadużycie względem Niego lub nas i na tej podstawie możemy przeprowadzić dowolną manipulację 'w imię wyższych idei'. Kolejnym nieporozumieniem wydaje się być pytanie 'kim On jest' bo kim ja jestem aby zadawać takie pytanie? A nawet jeśli uznam, że jestem kimś, kto może zadać takie pytanie nadal nie widzę sensu zadawania go, bo co mi da wiedza o tym Kim on jest, jeśli opiszę Go z mojej pozycji więc i wynik będzie daleki od rzeczywistości. Naprawdę nie wystarcza 'On jest'?

Lashowi:

Paradoks w Twojej wypowiedzi: Nie mogę przyjąć czegoś czego nie rozumiem. I teraz właściwa odpowiedź: Wprowadzanie w czyn Jego przykazań to bądź co bądź obowiązek, przynajmniej dla mnie, a opis owych jest na tyle bezpośredni, że zrozumieć się tego opacznie nie da.

[Lash]

Lashowi:
Paradoks w Twojej wypowiedzi: Nie mogę przyjąć czegoś czego nie rozumiem. I teraz właściwa odpowiedź: Wprowadzanie w czyn Jego przykazań to bądź co bądź obowiązek, przynajmniej dla mnie, a opis owych jest na tyle bezpośredni, że zrozumieć się tego opacznie nie da.

Co do przyjęcia niezrozumiałego:
Oczywiście że możesz ba nawet tak czynisz...
Przyjmujesz za pewnik Torię wzgeldności, róznego rodzaje kwanowe zdarzenia, miłość do dzieci i męża, poruszasz mięsniami choć nie wiemy jak działą ostatecznie itp. i zapewniam cię że większości z tych rzeczy nie rozumiesz...
Ogarniamy pewne rzeczy poprzez ich uproszczenia. Teoria względności działa choc nie wiesz jak... mieśniami poruszasz choc nie kotrolujesz i nie wiesz wszystkiego co się dzieje w komórce... nie wiele osób uczyło sie kochać ....

Szczegółowiej.
Gdy "stajesz do miłości" do swojego dziecka twoj umysł generuje pewno wyobrażęnie o tym jak to powinno wyglądać jest to jakaś kompilacja czynników: jak ciebie kochano, jak kochasz obce dzieci i jak inni kochaja dzieci itp itd...
Gdy się pojawia dziecko na początku stosujesz wiedzę wyuczoną, zewnętrzną, ogólną nie masz doświdczenia ze swoim dziekiem /możesz mieć z innymi/ - ale z biegiem czasu kierują się intuicja i coraz wiekszym zrozumieniem uczysz się kochać swoje dziecko. To jest twoje doświdczenie i jest ono osobiste i unikalne. pewne uogolnienia działaja u wszystkich ale pewne szczegolny u nikogo sie nie powtorzą. Jedyna rzecz ktora musisz uczynic to wiara że dasz radę + intuicja + start z wiedza ogolna ktorej opacznie zrozumiec sie nie da.

Podobnie jest z Biblia i Bogiem. Z poczatku dokładnie tek jak napisałaś stosujesz to, czego opacznie zrozumiec sie nie da /Mark Twain i jego znane zdanie o Biblii/. Jest ona na tyle prosta w przekazie moralno poznawczym ze każdy może zrozumieć pewne rzeczy.
Z drugiej jednak strony wykonując to co ta zapisano należy czynić to z wiarą. I tu wchodzi czynnik Boski... ale najpierw zrob to co wiesz
a wtedy będzie dalej .
Bo do tego etapu się zrozumiemy potem zaczyna działać zasada duchowego oporu poznawczego....

[Machu Picchu]

"Zasada duchowego oporu poznawczego" ... i znowu zamiast wiedzy, ewentualnie doświadczenia, mamy system gnostycki z elementami działania sekt destruktywnych czy innych piramidek finansowych, który mówi mi, że tak długo jak długo nie wejdę 'w to' nie będę wiedziała o co 'w tym' chodzi. Czy naprawdę nie można tego wyjaśnić bez uciekania się do świata baśni? Bo przy takiej prezentacji tematu dojrzały człowiek mówi po prostu 'dziękuję' i idzie dalej.

[fantomik]

[...]Bo przy takiej prezentacji tematu dojrzały człowiek mówi po prostu 'dziękuję' i idzie dalej.

Znaczy się grzesznik, który nie chce zobaczyć dokąd zmierza? Gdyż naprawdę cóż jest trudnego w zrozumieniu: "Musisz się na nowo narodzić, inaczej nie zobaczysz Królestwa Niebieskiego" ? Wierzę, że trzeci rozdział Ew. Jana sama sobie doczytasz do końca.

Pozdrawiam sympatycznie,
f. (moje dwa grosze)

[Machu Picchu]

Doczytałam. Nie znalazłam w niej "zasady duchowego oporu poznawczego". Nie znalazłam stwierdzenia "i nie zobaczysz dopóki nie kupisz zestawu do odbioru telewizji satelitarnej" z jego funkcjonalnym odpowiednikiem w języku wiary. Cały czas piszę o tym, że piszecie 'co', ale nie piszecie 'jak'. A nawet to co piszecie w dziale 'co' warunkujecie w taki sposób, że nie ma się ochoty wyciągać z was 'jak' (długo się trzymam). Z trzeciej strony, gdy już przeczytam wskazany tekst i przełożę go na język znaczeń, który będzie dla mnie zrozumiały, błyskawicznie znajdzie się jakiś uczeńszy w Piśmie, który mi wyjaśni, że i tak źle zrozumiałam. I tak "dookoła Macieju".

[fantomik]

[...]Doczytałam. Nie znalazłam w niej "zasady duchowego oporu poznawczego". Nie znalazłam stwierdzenia "i nie zobaczysz dopóki nie kupisz zestawu do odbioru telewizji satelitarnej" z jego funkcjonalnym odpowiednikiem w języku wiary. Cały czas piszę o tym, że piszecie 'co', ale nie piszecie 'jak'. [...]

Zauważyłaś jak Chrystus wytłumaczył Nikodemowi owe "jak"? (W końcu on także zadał to pytanie).

Tak off-topicowo polecę Tobie taką małą książeczkę: http://www.amazon.com/Prodigal-God-Reco ... 525950796/ (to o Chrześcijaństwie, bez piramidek i innych nie istniejących rzeczy, które jakimś sposobem widzisz)

Pozdrawiam sympatycznie,
f. (moje dwa grosze)

[KAAN]

KAANowi:
Wiesz, że Twoje pytanie o 'osobę' i 'porównanie osób' jest pozbawione sensu? W takiej sytuacji albo On jest antropomorfizowany, albo my przebóstwieni.

Ja nie mówię o antropomofizowaniu Boga a ni ubóstwianiu człowieka, prosze jedynie żebyś zastanowiła się nad swoją pozycją wobec Boga. To porównanie nie jest bezzasadne, ponieważ człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boże i wiele z przymiotów Bożych jest wspólna z człowieczymi.

W obu przypadkach uzyskujemy wynik pozwalający nam na dowolne nadużycie względem Niego lub nas i na tej podstawie możemy przeprowadzić dowolną manipulację 'w imię wyższych idei'.

Ja nie nawołuję cię do nadużywania czegokolwiek, ale do refleksji nad tobą i Bogiem, nic więcej.

Kolejnym nieporozumieniem wydaje się być pytanie 'kim On jest' bo kim ja jestem aby zadawać takie pytanie?

Stworzeniem które otrzymało od Boga rozum i osobowość i zdolność do zastanowienia się nad relacją Bóg - człowiek. Aby tobie to ułatwić Bóg wykonał pewną pracę polegająca na przygotowaniu Słowa pisanego które możesz rozważać umysłem który od Boga otrzymałaś.

A nawet jeśli uznam, że jestem kimś, kto może zadać takie pytanie nadal nie widzę sensu zadawania go, bo co mi da wiedza o tym Kim on jest, jeśli opiszę Go z mojej pozycji więc i wynik będzie daleki od rzeczywistości. Naprawdę nie wystarcza 'On jest'?

Człowiek został stworzony przez Boga w taki sposób że potrafi zrozumieć kim jest Bóg w takim zakresie jakim się objawił i może zrozumieć swoje położenie wobec Boga tak że nic nie usprawiedliwia go przed zaniechaniem poszukiwań Boga.

Rz 1:19 Ponieważ to, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił.
20 Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę,

[Machu Picchu]

fantomikowi:

Wytłumaczył perfekcyjnie. Klarownie. Co ciekawe nie cytował pism. Potrafisz tak samo jasno jak On wyjaśnić 'jak'?

KAANowi:

Po co szukać Tego, który już Cię znalazł? W jakim celu zastanawiać się nad relacją skoro ona już istnieje? Widzisz w tym sens?

[Machu Picchu]

ann:

Właśnie o tym piszę od początku. Warunki wstępne. Najpierw musisz coś znać. W rozmowie ze mną wszyscy zdają się zakładać, że nic nie wiem, a nawet jeśli wiem, to nie mam prawa wiedzieć ich zdaniem. Dokąd prowadzi nas to przekonanie? Cały czas do tego samego paradoksu, który Lash nazwał "zasadą duchowego oporu poznawczego". Tyle, że ja cały czas pytam 'jak' i okazuje się, że nikt nie potrafi na to pytanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi, wszyscy natomiast stawiają warunki.

Ps. W takich okolicznościach odpowiedzią na pytanie 'jak' powinno być, przynajmniej tak mi się wydaje, to "jak to wyglądało w przypadku odpowiadającego na pytanie 'jak'", na przykładzie własnym.