Pokuta- jak powinna wygladac?

[jj]

Oczywiscie, ze tak. Modle sie tez "wybacz mi Panie". Ale mam rownoczesnie pewnosc, ze mi Pan wybaczyl na krzyzu.

Skoro Pan wybaczył na krzyżu, to po co się modlić "Wybacz mi Panie"? Chodzi o żal za grzech, tak? Jeśli tak, to rozumiem.

A jeśli człowiek nie modli się w ten sposób? Jeśli uważa, że i tak Bóg mu wybaczył, to dobrze czy źle. Jeśli źle, to dlaczego?

Ja mam ciagle w pamieci wspoldziedzictwo z Chrystusem w takich sprawach. Dlatego forma jest tu podrzedna.

[Oberyn.]

jj, nie chodzi mi o formę, a o ogólnie o akt skruchy i rzeczy o, których pisałem (brak żalu za grzech etc).

[Małgorzata]

Małgorzato, czy sugerujesz, że nowonarodzeni już nie modlą się słowami tej modlitwy?

Nie będę cię przekonywała tylko napiszę, ze Królestwo już przyszło, wola Boga się dzieje (już nie moja), Bóg odpuścił mi grzechy i zbawił ode złego Po co zatem o to prosić?

[Oberyn.]

W ogóle nie modlisz się "Ojcze Nasz"?

[fauxpas]

Małgorzato, ok, dzięki za odpowiedź.

[Małgorzata]

W ogóle nie modlisz się "Ojcze Nasz"?

Raczej nie. Wolę swoje z serca płynące słowa

[jj]

jj, nie chodzi mi o formę, a o ogólnie o akt skruchy i rzeczy o, których pisałem (brak żalu za grzech etc).

A o tym pisze od poczatku. Przeczytaj

[konto skasowane]

Ale problem macie. Dla mnie zawsze gdy przychodziłem z żalem do Boga, to zawsze była to pokuta i nigdy mi Bóg nie mówił, że źle myśle. Pokutę zawsze poprzedza żal za grzechy a następnie chęć zadośćuczynienia o ile jest to w naszej mocy. Zauważyłem, że Bóg mi błogosławił, gdy starałem się naprawić swoim kosztem moje własne błędy. Tak samo działo się, gdy coś komuś obiecałem i czasami okazywało się, że byłem przez to stratny. Ale samo dotrzymywanie słowa było błogosławione (OT)

[fauxpas]

Mnie też wydaje się, że kłócicie się tutaj tylko o nazewnictwo.

[jj]

Czyzby tylko o nazewnictwo chodzilo?

(6) gdy odpadli, powtórnie odnowić i przywieść do pokuty, ponieważ oni sami ponownie krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na urągowisko.
(List do Hebrajczyków 6:6, Biblia Warszawska)

(6) a /jednak/ odpadli - odnowić ku nawróceniu. Krzyżują bowiem w sobie Syna Bożego i wystawiają Go na pośmiewisko.
(List do Hebrajczyków 6:6, Biblia Tysiąclecia)

(6) a mimo to odpadli - ponownie się nawrócili. Oni dla siebie znów ukrzyżowali i zelżyli Syna Bożego.
(List do Hebrajczyków 6:6, Biblia Poznańska)

[konto skasowane]

jj, ja nie jestem pewien, czy te słowa nie są kierowane do osób, które wyrzekają się całkowicie wiary. Gdyby to dotyczyło wszystkich bez wyjątku, to żadne nawrócenie nie miałoby sensu, bo wiązałoby się z powtórnym krzyżowaniem Chrystusa. To przeczyłoby jądrze ewangeli o przebaczaniu grzechów. Weźmy na przykład członków kościoła Korynckiego, gdzie kazano usunąć spośród siebie osoby, które trwały w nierządzie (matka z synem). W następnym zaś liście czytamy, żeby tą samą osobę przyjąć z powrotem, zeby nadmiar smutku ją nie pochłonął.
Tak więc wydaje mi się, że mówimy tutaj o przynajmniej dwóch różnych rzeczach.

[jj]

dr.sky . Ja widze w tym prosta nauke o tym, ze "raz zbawiony, zawsze zbawiony". Nie ma powtorki z ukrzyzowania, do ktorego wiedzie pokuta. Kiedy odpadli, a byli wierzacy, powroca.

[Nick]

Gdyby to dotyczyło wszystkich bez wyjątku, to żadne nawrócenie nie miałoby sensu, bo wiązałoby się z powtórnym krzyżowaniem Chrystusa. To przeczyłoby jądrze ewangeli o przebaczaniu grzechów.

A co Ty opowiadasz? Dlaczego?

[jj]

Inni interpretuja ten fragment tak, ze chodzi tu o ludzi, ktorzy wycofali sie (odpadli) przed samym krzyzem. To znaczy nie byli jeszcze zbawieni. Jednak zadna nauka biblijna nie potwierdza takowej "jedynej szansy", poza swiadomym wyrzeczeniem sie, co rownaloby sie bluznierstwu przeciwko Duchowi Swietemu, poniewaz nie jest ono wybaczalne. Kolejne dwa wersety, 7 i 8 wydaja sie nawet potwierdzac taka interpretacje.

Jeszcze inni widza tutaj odpadniecie od wiary i utrate zbawienia na zasadzie zatwardzenia swojego serca.

Jednak w kazdym wypadku nauka jest taka, ze powtorna pokuta nie jest mozliwa. Pozostaje wiec zdefiniowac pokute. Jesli jest to zmiana myslenia, czyli nawrocenie, co zgadzaloby sie z uzytym tu slowem metanoia, to jest ona jednorazowym aktem.

[Iv]

Za sprawą długiego dość sabatu od forum, dostrzegam tu rzeczy które wcześniej nie były tak łatwo zauważalne

Oczywiście, zgadzam się z wnioskami jj.
Ale czy nie zapominamy w takich dyskusjach o głównym założeniu tego tematu?
Z pierwszego postu wynika, że autorka pyta o pokutę (według nazewnictwa jakie sama stosuje) czyli o wymiar praktyczny tego co robimy po tym gdy zgrzeszyliśmy.

Wszelkie uwagi w kwestii zdefiniowania biblijnej pokuty są budujące, ale chyba nie o to chodziło.
To dział dla poszukujących, a czasem zwracamy się do poszukujących lub niemowląt w Chrystusie jakby wszystko od początku musiało być dla nich jasne i klarowne.

Punkt drugi- wystaczy ubolewac nad tym, co sie zle zrobilo? Czy moj zal jest wystarczajacy-skad moge wiedziec? A gdzie bardziej czynny aspekt pokutowania?

Ligio pytasz skąd możesz wiedzieć, że Twój żal jest wystarczający do czego?
Czy nie rozumiesz przypadkiem pokuty jako jakiegoś odpokutowania grzechu (czyli zrobienia czegoś co zapłaci za ten grzech)? To ważne pytanie.